Vera - 01.10.1999, Blaðsíða 20

Labéque systur
Svo sitja ítalskir karlmenn fyrir
framan sjónvarpið og gera at-
hugasemdir!"
Ingunn segir að þrátt fyrir
þetta séu ítalskar konur orðn-
ar mjög menntaðar og þær
eru jafnvel að fara fram úr
körlunum að því leyti, eins og
víða annars staðar. En þær
virðast ekki losna svo auðveld-
lega undan hinni rótgrónu
ímynd kvenleikans. Kynslóð
þeirra ítölsku kvenna sem er á
aldur við mæður okkar, líta t.d
á hjákonur karla og eilíf fram-
hjáhöld þeirra sem eðlilegan
hlut.
„Ég held reyndar að ungu
konurnar sætti sig síður við
þetta. Þetta er bara í grund-
vallaratriðum svo ólíkt því sem
við þekkjum. Samskipti kynjanna á Italíu ganga
svo mikið út á spennu og svo er þessi eilífa sam-
keppni milli kvenna um karlmenn og athygli
þeirra. Þetta er meira áberandi og á öðrum nót-
um heldur en t.d. hérna á Norðurlöndunum, enda
hafa Italir þá ímynd af Norðurlandapörum að þau
„geri það" kannski tvisvar í mánuði, að það sé
engin spenna og allt hundleiðinlegt! Svo höfum
við Norðurlandabúar ýkta mynd af blóðhitanum
þarna suðurfrá. Kannski væri best að hafa sitt lít-
ið af hvoru!"
Hvaða mynd hafa þessar þjóðir af íslenskum
konum?
„Ég er nú voða oft fyrsta íslenska konan sem út-
lendingar kynnast og fólk virðist frekar hafa
ímynd af skandinavískum konum en íslenskum.
Italir hafa þá mynd að norrænar konur séu sterk-
ar konur sem gangi mjög vasklega og hreint til
verks, líka í samskiptum sínum við hitt kynið. Það
er kannski þess vegna sem ítalskar konur líta á
mig sem keppinaut. Þær eru líka svolítið feimnar
við mig og það hefur ekki verið auðvelt fyrir mig
Ég upplifði ítalskar konur strax
í mikilli vörn og samkeppni við
aðrar konur, enda gengur allt
á Ítalíu óskaplega mikið út á
fegurðina og kvenleikann.
að eignast vinkonur á Italíu. En ég er kannski bara
ekki búin að vera nógu lengi í landinu, það eru ef-
laust til ótal margar yndislegar, ítalskar konur sem
eru ekki fastar í þessum samanburði. En auðvitað
megum við ekki vanrækja kvenleikann þó við
séum ekki að keppast um karlmenn! Það er auð-
vitað hluti af því að hugsa vel um sjálfa sig að
rækta konuna í sér. Við getum því kannski lært
svolítið hver af annarri, suðrænar konur og nor-
rænar."
Ingunn segir að það sé
ekki laust við að ftalir líti svolít-
ið á hana sem geimveru, þeim
finnist alveg ótrúlegt að kona
einsömul fari frá Islandi, vinni í
mörg ár á virtri umboðsskrif-
stofu í Þýskalandi og fari svo
að vinna á Italíu fyrir þessar
heimsfrægu systur án þess að
kunna tungumálið. Þeim finn-
ist þetta í raunínni absúrd. En
Ingunn er ófeimin við að við-
urkenna að ekki sé allt sem
sýnist og að velgengnin hafi
ekki komið á silfurfati.
„ Þótt það sem ég hef ver-
ið að gera hljómi ósköp
spennandi og margir haldí að
þetta sé tóm sæla, þá vil ég
taka fram að þetta er ekki
bara auðvelt. Þetta er búið að
vera mikið púl og runnið hefur ómælt magn af
blóði, svita og tárum. Ég er svolítið þreytt á þess-
ari kröfu um að „allt gangi svo óskaplega vel"
sem ég held að margir Islendingar þekki, bæði
þeir sem búa hér heima og erlendis. Fólk þorir
varla að viðurkenna að það séu ekki alltaf jólin. En
þó lífið sé ekki eíntómur dans á rósum þá er ekki
þar með sagt að þetta hafi ekki verið þess virði!
Það er eitthvað inni í mér sem rekur mig áfram til
að takast á við erfiða hluti, ég hef gaman að því
að ögra sjálfri mér. Þetta er einhvers konar blan-
da af metnaði og þörf til að takast á við eitthvað
nýtt. Að sanna sig. Og það er svo hollt fyrir sjálfs-
myndina. Eftir að hafa tekist á við þetta allt sam-
an treysti ég mér til að sækja um hvaða vinnu sem
er - hvar sem er. Ég mæli eindregið með því að
stökkva fremur en hrökkva, ef löngunin til að
stökkva er á annað borð fyrir hendi."
Átt þn fjársjóð?
Skjöl einstaklinga og félaga eru ómetanlegar heimildir um mannlíf og sögu Reykvíkinga
varðveittu eigin sögu og kynslóðar þinnar
- Haföu samband ef þú ert meö skjöl sem gætu átt erindi á skjalasafn
Borgarskjalasafn Reykjavíkur
Skúlatúni 2,105 Reykjavík, Sími: 563 2370, Netfang: borgarskjol@rvk.is
20 • VERA