Akranes - 01.07.1952, Blaðsíða 25

ust þegar til að taka eitt barna þeirra til
fósturs. Þetta gerði Sigurður þegar, og fór
Sigurður og kona hans nokkru seinna með
yngsta barn þeirra 2—3. ára í fóstur að
Kolviðarhóli. Var Sigurði mest í minni,
með hve mikilli alúð og hlýju þau tóku
á móti þessari ungu stúlku, Mörtu Jóns-
dóttur. Þar ólst hún síðan upp sem eitt
þeirra barna. Hún er nú gift kona á Ak-
ureyri.
Árið 1906 kaupir Guðni stórbýlið Leirá
í Leirársveit og flytur þangað. Þar býr
hann í 9 ár til 1915. Ekki gerði Guðni þar
verulegar umbætur. Þó lagaði hann eitt-
hvað hið gamla íbúðarhús og byggði fjós
fyrir 16-—20 nautgripi.
Þess má heldur ekki láta ógetið, að
Guðni lét byggja Leirárkirkju 1914, hið
myndarlegasta hús, sem enn stendur, og
hefur nýlega fengið gagngera aðgerð, þar
sem einnig var byggð framan við hana
for-kirkja. Kirkjan var byggð eftir teikn-
ingu Rögnvaldar heit. Ólafssonar, en af
Ólafi smið Þorsteinssyni í Halldórshúsi.
Bæði munu þau hjón hafa verið allvel
greind. Sérstaklega mun Margrét hafa
lesið það, sem hún gat komizt yfir, eink-
anlega um andleg efni. Voru þau bæði
trúrækin og héldu þeim gamla góða sið
að lesa húslestra meðan bæði lifðu. Guðni
var vel búhagur og gerði sjálfur við allt,
sem viðgerðar þurfti við, hvort sem var
úr tré eða járni.
Þessi voru böm þeirra hjóna:
1. Kristin, sem giftist Jóhanni Ólafssyni
brúarsmið, ættuðum úr Ámes- og
Rangárvallasýsliun. Þrjú af þeirra
bömum eru nú hér: Guðni, kvæntur
Rósu Björnsdóttur frá Ósi. María og
Guðmunda, báðar ógiftar.
2. Jóhann B.Guðnason, byggingarfulltrúi,
sem hér verður nánar frá sagt.
3- Jón, smiður, sem vinnur hjá Agli Vil-
hjálmssyni í Reykjavík. Kona hans er
Elín Gisladóttir, ættuð úr Reykjavik.
Þau eiga einn son, Gísla að nafni, er
les byggingarverkfræði við Háskóla Is-
lands.
Árið 1923 byggði Jóhann sonur þeirra
ofan á húsið og býr þar með konu sinni,
Sigríði Sigurðardóttur Ærá Melshúsum, til
ársins 1927, er hann reisir húsið á Arnar-
stað við Vesturgötu 59. Það selur Jóhann
1930 og byggir húsið Haukaberg við Merk-
urteig, er þar til 1936, er hann stækkar
og umbætir Bakkakotshúsið enn, og flyt-
ur þangað. Þar eru þau svo til 1941, er
hann selur Bakkakot, Jóhanni Stefánssyni
frá Skipanesi, en byggir sjálfur steinhús,
út við þáverandi Suðurgötu, í norðurhorni
Bakkakotslóðar. Það hús er talið við Suð-
urgötu 100, og þar búa þau enn i dag, en
þar mun þeirra síðar verða getið.
Margrét Jónsdóttir andaðist 17. janúar
1931, en Guðni Þorbergsson 3. okt. 1935.
Foreldrar Jóhanns Stefánssonar, núver-
andi eiganda Bakkakots, voru þau Stefán
Jónasson, frá Bjarteyjarsandi á Hvalfjarð-
arströnd og kona hans Guðríður Jóhanns-
dóttir, Torfasonar frá Þyrli.
Stefán og Guðríður byrjuðu búskap á
Hlíðarfæti, fóru síðan að Kjalardal. Árið
1914 fluttu þau svo að Skipanesi, og keyptu
jörðina fljótlega. Þau brutust þar um á
hæl og hnakka, og gerðu þar miklar jarða-
og húsabætur. Dugnaður beggja og árvekni
í starfi var óvenjulegur, enda búnaðist
þeim eftir því. Stefáns naut þó o*f skammt
við, þvi hann andaðist 1927. Eftir það bjó
Guðríður með börnum sínum á Skipanesi
ti! 1941 er þau fluttu að Bakkakoti.
Bömin vom afburða dugleg sem for-
eldrarnir, og umbættu jörðina enn mikið.
Börn Stefáns og Guðríðar eru þessi:
1. Jónas, dó er han var 22. ára gamall
mjög efnilegur maður, og sárt saknað
af foreldrum.
2. Jóhann, skipasmiður, sem nú býr í
Bakkakoti.
3. Þorsteinn, smiður og jarðræktarmaður
Jaðarsbraut 21 hér í bæ. Kvæntur
Valdísi Sigurðardóttur frá Kjalardal.
Þeirra böm: Stefán og Sigurður.
4. Guðlaug, gift Nikulási Vestmann, lög-
regluþjóni á Keflavíkurflugvelli. Þeirra
böm: Guðríðxn- og Alma.
5. Guðmunda, gift Magnúsi Magnússyni,
skipasmið frá Söndrnn. Þeirra böm:
Magnús, og Guðmimda Magnea.
Guðríður andaðist i Bakkakoti 25. marz
1947-
85. Garðbær.
Þennan bæ byggir Ámi Sveinsson frá
Innsta-Vogi 1885. I manntalinu í desem-
ber 1885 er þar þetta fólk: Árni Sveinsson
42. ára, Guðríður Ásbjörnsdóttir kona
hans 49 ára og Guðrún Guðmundsdóttir,
móðir hennar 84. ára. Árin á undan átti
Árni heima í Brekkubæ, þar sem Sigrið-
ur systir hans bjó með fyrri manni sín-
um Eyjólfi Sigurðssyni.
Um Garðbæ stendur svo i virðingabók-
inni: „Eitt hús á hálfstöfmn 6 al. br. og
10 al. langt. Skorsteinn í öðmm enda, en
eldamaskína litil í ívemhúsinu. Lítill kjall-
ari, haganlega innréttaður skúr við inn-
ganginn.“
Þau Garðbæjarhjónin áttu engin börn,
en ólu upp eitt barn, Jónínu Jónasdóttur.
Hún er f. í Reykjavík 4. ágúst 1887, en
kom að Garðbæ aðeins 5 ára gömul. For-
eldrar hennar voru: Jónas Ölafsson, ætt-
aður úr Árnessýslu, albróðir Samúels Ól-
afssonar söðlasmiðs í Reykjavik. En móðir
Jóninu, var hálfsystir Guðríðar konu Áma.
Guðriður í Garðbæ var alsystir Magnúsar
á Beitistöðum, föður Sveins Magnússonar
á Setbergi og þeirra systkina. Jónas, faðir
Jónínu, flytur að Garðbæ 1895.
Jónína var aðeins 4 ára, er hún missti
móður sína, en 12 ára, er hún missti föð-
ur sinn, er drukknaði með Teiti í Bakka-
gerði hér í Teigavörinni.
Guðríður í Garðbæ var lengi vinnukona
hjá Hallgrími hreppstjóra og Margréti í
Guðrúnarkoti. Hún var bráðgreind, vel
hagmælt, og vel vinnandi á ull, eins og
það var kallað. Hún andaðist í ágúst 1915.
Árni var lagtækur, heldur heilsulinur,
stundaði þó sjó, og fékkst lengi við að
sauma skinnklæði. Árni var alla tíð bind-
indismaður.
Jónína, uppeldisdóttir Áma, trúlofaðist
18 ára gömul, Sigurbimi Jónssyni, bróður
Guðjóns Bachmanns, verkstjóra i Borgar-
nesi. Llann var þá vinnumaður hjá Ní-
elsi í Lambhúsum. Sigurbjörn var einn
þeirra mörgu, sem létu lífið, er Ingvar
fórst á Viðeyjarsundi 1906.
Árið igo8 giiftist Jónína, Jóni Finnssyni,
frá Mársstöðum. Þau áttu saman eina dótt-
ur, Sigurbjörgu, en misstu hana á 4. ári.
Árið 1917 giftist Jónina öðm sinni, Þór-
arni Ólafssyni frá Einifelli í Stafholtstung-
mn, bróðm: Ólafs i Deild og þeirra syskina.
Þau bjuggu allan sinn búskap i Borgar-
nesi, þar sem Þórarinn var trésmiður.
Hann var ágætur trésmiður og verkmaður
yfirleitt, hugsandi maður og velviljaður
öllxun góðum málefnum, var hann t. d.
um langt skeið einn af áhugasömustu
templurum í Borgamesi. Þórarinn er dá-
inn fyrir nokkrum árum.
Böm Þórarins og Jónínu eru þessi:
1. Guðríður Árný, gift Klemenz Þor-
leifssyni kennara, ættuðum úr Svarf-
aðardal. Þeirra böm: Þórunn og Þór-
arinn.
2. Tyrfingur, kvæntur Lám Þórðardótt-
ur frá Högnastöðum, er húsasmiður,
þau búsett í Reykjavík og eiga þessi
böm: Þórð og Þórarinn.
3. Sigurbjörn skósmiður, búsettur í
Reykjavik, kvæntur Jónu Friðbjörgu
Pétursdóttur, ættaðri úr Svanfaðardal.
Þau eiga einn son, Árna Jóhann Þór.
Jónína, ekkja Þórarins á nú heima í
Reykjavík.
Ámi Sveinsson bjó í Garðbæ til árs-
ins 1921, og hafði þá um nokkur ár verið
ráðskona hjá honum Guðriður Jónsdóttir,
móðir Gísla á Jörfa og þeirra systkina.
En það sama ár, selur hann Jóni Bjarna-
syni Garðbæ, og er þar í skjóli Jóns, þar til
hann andast 28. júli 1924, fæddur á Ósi
14. ágúst 1844.
Jón Bjamason sá, sem siðan hefur bú-
ið í Garðbæ, er fæddur á Björgmn á
Skagaströnd 20/11—1892. For.: Guðrún
Eiríksdóttir og Bjami Guðlaugsson, og ólst.
upp hjá þeim til 9 ára aldurs. Jón var
12. bam af 13, er foreldi'ar hans áttu,
en auk þessa mikla bamahóps, ólu þau
Framhald á 105 sífiu.
AKRANES
97