Akranes - 01.07.1952, Blaðsíða 34
H.F. RÆSIR
SKÚLAGÖTU 59 — REYKJAVÍK
Framkvæmum:
Bílaviögerðir — Bílaréttingar — Bílasprautun
Bílasmurningu
Seljum:
Chrysler, De Soto og Plymouth fólksbíla. Fargo og Dodge
vörubíla frá Chrysler Corporation, Detroit.
—★—-
SULLIVAL og HOLMAN
loftþjöppur ásamt tilh. áhöldum.
—★—
ALLIS-CHALMERS og FAHR
dráttarvélar, meö og án landbúnaöaráhalda.
—★—
Viljum sérstaklega vekja athygli á, aö rík áherzla er
ávallt lögö á, aÖ nœgar birgöir varahluta, í
framangreind tœki, séu jafnan
fyrirliggjandi.
—★—
GJÖRIÐ SVO VEL OG REYNIÐ VIÐSKIPTIN
Guðjónína í Garðbæ var ákaflega prúð
kona, vönduð og vinnusöm. Hún andað-
ist í Garðbæ 4. nóv. 1946. Hún var fædd
í Pálsbæ í Leirársveit 13/3—1887.
Jón Bjarnason er mikill kapps- og dugn-
aðarmaður, er vanur allri almennri sveita-
vinnu, en hefur eixmig lengi stundað sjó-
mennsku. Alla stund hefur hann haft
nokkurn búskap í Garðbæ, með því mesta,
sem hér hefur gerzt, haft nokkrar kýr, fé
og hross, enda hefur hann stimdum haft
jarðir á leigu, auk ræktunarlanda í Garða-
landi.
Þess vil ég ekki láta hér ógetið, hve
Jón Bjarnason var sérstaklega góður og
nærgætinn við Guðríði tengdamóður sína
og Árna gamla Sveinsson, meðan þau voru
undir hans vemdarvæng. Hann var og
tframúrskarandi góður konu sinni.
Jón er aðsópsmikill og mikill málafylgju-
maður, kappsamur og orðhvatur og óvæg-
inn sínum andstæðingum. Hann er hjálp-
samur og greiðvikinn og ólatur að starfa
að félagsmálum. Það sem sagt hefur ver-
ið hér að framan, sannar og, að hann er
drengskaparmaður.
Þegar Jón kom að Garðbæ byggði hann
steinhús það, sem þar stendur enn, en
stækkaði það nokkuð 1926. Garðbær er
vestast á ofanverðum Skaganum, byggður
á kirkjulandinu og er neðri markalína
lóðarinnar jafnframt markalina milli
kirkjulóðarinnar og lóða þeirra, sem ætið
hafa verið einstaklingseign.
Garðbær er nú við Vesturgötu 103.
Athugasemd:
í 4.—6. tbl. þ. á. er nokkuð rætt um Hall-
grim smið Bachmann í sambandi við Ráða-
gerði, er hann byggði. Ég var búinn að eyða
miklum tima í að grafa upp dánardægur
hans, en gat hvergi fundið í kirkjubókum,
hvorki fyrir sunnan né vestan. Hallgrímur
mun hafa dáið í Vogatungu vorið 1896, og
var jarðaður á Leirá, og hefur þá sýnilega
gleymst hjá sóknarprestinum að færa þetta
til bókar.
Þetta sagði Auðunn Auðunnsson frá Læk,
Ara Gislasyni, en Auðunn mundi svo vel
eftir þessari jarðarför, þvi að Sigriður, kona
Hallgrims, talaði við gröfina, þ. e. þakkaði
þeim er þar voru viðstaddir. Sigríður frænka
Hallgrims var siðari kona hans. Áður var
hann kvæntur Sigríði Guðmundsdóttur. Hún
var fædd 1826, dóin 9. jan. 1873. Þau gift-
ust 1. nóv. 1862, og munu hafa búið ó
Narfastöðum frá 1861—1870, en eftir það
á Geldingaá, og þar mun Hallgrímur hafa
búið til 1880. Síðari konu sinni kvæntist
Hallgrímur 20. maí 1881, og munu þau
hafa verið í húsmennsku á Geldingaá næsta
fardagaár. Hallgrímur var bamlaus með
báðum konum sinum. En fyrri kona hans
mun áður hafa verið gift, og átt einhver
böm með þeim manni.
Snæbjöra, sem man Hallgrím vel frá
bamæsku sinni, þar sem hann dvaldi á Kala-
stöðum um hríð, segir að Hallgrimur hafi
verið hinn geðþekkasti maður, léttur og lið-
legur. Hallgrímur var f. 25. ágúst 1835.
Ó. B. B.
106
AKRANES