Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.12.1966, Blaðsíða 64

88
TlMARIT VFl 1966
landsins. Þá hefur hann litið yfir framkvæmd-
irnar og alveg sér í lagi farið rækilega í gegn-
um kostnaðinn, samanborið við áætlunina. Hef-
ur það verið mjög gagnlegt. 1 marz n. k. kemur
verkfræðingur frá Kaiser hingað, og verður hann
hér, þar til verksmiðjan hefur verið tekin út,
enda bera Kaiser-menn ábyrgð á því, að öll verk-
smiðjan starfi eðlilega.
Samtals er kostnaðaráætluninni skipt niður í
um það bil 400 liði. Við drögum þá að vísu dá-
lítið saman, en engu að síður er eftirlit með
framkvæmdum nákvæmt og kostnaðarbókhald
er mjög mikið verk. Það borgar sig þó alveg
áreiðanlega, þegar á heildina er litið. Ég mun
héðan í frá verða ákveðinn talsmaður þess, að
haldið sé nákvæmt kostnaðarbókhald, þegar um
meiri háttar framkvæmdir er að ræða.
Framkvœmdir við Mývatn
Eins og ég hef áður vikið að, var dælupramm-
inn og flotleiðslan sett upp sumarið 1965. Dælu-
hús var byggt og dælur settar upp og loks var
3500 metra leiðsla á landi sett upp. Þetta verk
var unnið á vegum Almenna byggingarfélagsins
undir stjórn Péturs Stefánssonar, verkfræðings.
Verkið gekk framúrskarandi vel, þrátt fyrir
ónógan undirbúning það vor. Kostnaður fór lítið
eitt fram úr áætlun, sem var mjög eðlilegt vegna
aðstæðna. En aðalatriðið var, að hægt var að
gera tilraunadælingu haustið 1965 með fullum
afköstum, og það fékkst staðfest, að efnið
skemmist ekki við dælingu.
Á sl. vori var sett það mark að ljúka allri
steypuvinu, byggingum og stálturni á þessu ári.
Þetta hefur næstum alveg tekizt. Svavar Jón-
atansson, verkfræðingur hjá Almenna byggingar-
félaginu, hefur annazt tæknilega yfirstjórn fram-
kvæmdanna á síðastliðnu sumri með miklum
ágætum. Allri steypuvinnu lauk. Rúmlega 900 m2
vöruskemma var byggð. Tvö innflutt íbúðar-
hús voru sett upp og frá þeim gengið. Stálturn-
inum var að mestu lokið. Verkstæðishúsnæði er
tilbúið. Geymsluþró var byggð. Gengið var frá
vatnsleiðslu og fjölmargt fleira gert, sem ég
ætla ekki að rekja hér. Fyrstu vikur sumarsins
gekk verkið ekki nógu vel, m. a. vegna þess að
starfsmenn voru óvanir. Frá byrjun júlí hafa
framkvæmdir hins vegar gengið afbragðsvel.
Það var gaman að fylgjast með því, hvernig
steypuafköst jukust frá viku til viku, þar sem
sami vinnuflokkurinn annaðist alltaf þetta sér-
staka verk. Uppsláttur gekk einnig mjög vel, og
timbur nýttist ágætlega. 1 heild hefur kostnað-
ur ekki farið fram úr áætlun, og nú er allri jarð-
vinnu og annarri óvissri vinnu gagnvart kostnaði
lokið. Sérstaklega hefur tekizt að spara í sam-
bandi við innkaup tækja og efnis. Víða hefur
innlendi kostnaðurinn staðizt áætlunina vel.
Framkvæmdir okkar næsta ár verða fyrst og
fremst fólgnar í því að koma fyrir vélum og tækj-
um, svo og að leggja og tengja allt rafmagn,
sem er mikil vinna. Við eigum eftir að reisa ann-
an turn, að vísu miklu minni, vegna tækja í sam-
bandi við afvötnunina. Þá þurfum við að byggja
2.500 m2 vöruskemmu á Húsavík og loks 10—12
íbúðarhús í Reykjahlíðarhverfi. Þá er eftir að
leggja ýmsar leiðslur á verksmiðjusvæðinu. Og
svo ýmiss konar frágangur. Enda þótt mikið
sé ógert, held ég að framkvæmdum verði lokið
1. október 1967, ef afgreiðslur tækja standast.
Einu hafa hinir vísu áætlunarsnillingar
gleymt, að því er mér finnst. Það eru flutn-
ingaerfiðleikarnir og það, hve miklu erfiðara og
seinlegra er að útvega ýmislegt smávegis upp
að Mývatni heldur en ef stór bær væri nálægt
byggingarstað. Auk þess vegur t. d. ofninn um
90 tonn. Hann verður því að flytja í fernu lagi
— og er þó fullerfitt. Þurrkarana þarf einnig að
taka í sundur, og svo er um fleiri tæki.
Vandamálið við að lyfta þessum stykkjum af
og á flutningavagn er einnig til staðar, þar sem
aðeins einn krani er til í héraðinu, sem getur
lyft yfir 20 tonnrnn. Þessir flutningar verða
vafalaust að fara fram á nóttunni vegna um-
ferðarinnar. Við leysum auðvitað þessi vanda-
mál eins og önnur, en það kostar talsverða pen-
inga og áreiðanlega miklu meir en gert var ráð
fyrir.
Ríkið mun svo á næsta sumri láta leggja
nýjan veg frá Reykjahlíð til Húsavíkur. Einnig
verður sett upp gufuveita og nokkrar fram-
kvæmdir þarf að gera vegna rafmagns. Öll eru
þessi mál í undirbúningi hjá viðkomandi stofn-
unum.
Náttúruvernd
Allar tiltækar ráðstafanir eru gerðar til að
skemma sem minnst náttúrufegurð svæðisins,
þar sem verksmiðjan er reist og að tryggja sem
bezt, að olía geti ekki komizt í vatnið eða jarð-
veginn í grennd. Þannig er byggð öryggisþró í
kringum um olíugeyma og olíugildra verður í
kringum dæluprammann. Sjálf dælingin skemm-
ir ekki vatnið. Sáralítið ber á verksmiðjunni séð
frá vatninu, og allur frágangur verður vandaður
sem allra mest. Sú vantrú, sem ýmsir höfðu á
að reisa verksmiðjuna á þessum stað, held ég
að sé nú horfin að mestu. Samvinnan við Mý-