Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1878, Side 66

jafnskjótt og hann er dreginn upp úr sjónum, en varast að
særa hann að öðru leyti, kasta honum óþyrmilega, eða
merja hann.
2. Þegar fiskurinn er flattur, ríður á að gjöra það snyrti-
lega, ristá ekki al!t of djúpt ofan með hryggnum, taka vand-
lega úr blóðdálkinn, og plokka fiskinn vel um leið.
3. Þegar fiskurinn er saitaður, skal þvo hann vel og
vandlega, og fara varlega með hann blautan, svo hann verði
hvorki marinn eða rifinn, eða skaddist á nokkurn hátt.
4. Leggja skal fiskinn f kös, þó ekki sé nema fáeinar
stundir, svo vatnið geti runnið úr honum.
5. Fiskurinn þarf að vera mátulega vel saltaður, og þveg-
inn vel og vandlega, þegar hann er tekinn úr saltinu; bezt
er að þvo hann 1 rennandi vatni, en ekki í stöðupollum.
6. Menn skulu gefa fiskinum einn góðan þerridag, eða
sem því svarar, undir fyrsta farg.
7. Við fyrsta farg skal gæta þess, að pressa fiskinn, eptir
bví sem hann hefir fengið þurk til.
8. Þar ríður á, að stakkarnir sé vel hlaðnír, svo að
ekki standi á þeim vatn.
9. Þar á ofan eiga stakkarnir að vera vel þaktir með hær-
um eða mottum allt 1 kríng, og huldir að ofan með borðum
og grjóti, svo þeir sé óhultir fyrir rigníngum og súgvindi.
10. Þar rfður á, að fiskurinn sé vel þurkaður í gegn,
áður en hann sé látinn 1 hús.
11. Fiskurinn á að vera geymdur í vel þurru húsi eptir
að hann er fullverkaður, þar sera ekki lekur, og enginn
raki er eða dragsúgur.
12. Það þykir hafa vel heppnazt, að fela formönnum á
hendur söltun og hirðlng alla á fiskinum, og láta ekki salt-
fisk koma til skipta fyr, en hann er fuliverkaður.
Ráð til að lt'fga drukknaða
(sjá Almanak Þjóðvinafélagsins 1875, bls, 44—45).
Ráð til að lífga helfreðna
(sjá Almanak Þjóðvinafélagsins 1875, bls. 46—47).
Töflur til að breyta n'kismynt í krónumynt og
krónumynt aptur í rfkismynt
(sjá Almanak Þjóðvinafélagsins 1876, bls. 36—37).
Beztu baðlyf handa sauðfé
(sjá Almanak Þjóðvinafélagsins 1877, bls. 56—57).
Fyrirspurnir um íslenzk rit
(sjá Almanak Þjóðvinafélagsins 1877, bls. 59—60).
(&0