Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1898, Qupperneq 47

eitt litið var tiyggt eptir fyrirsögn Nansens, og reyndist það
síðan hið öruggasta i isnum. Skipið kallaði haun «Fram«.
Fjöldi manna hauðst til að fara með honuni ferð þessa, og
valdi hann til hennar 12 manns. Um mitt sumar 1893 var
svo lagt af stað norður eptir, en 4. ágúst 1893, fóru þeir
Nansen úr Jugorsundi norður í íshaf, og eptir það spurð-
ist ekkert til þeirra fyr en 14. ágúst 1896. f>á kom Nansen
til Vardö og með honum einn af fjelögum hans, lautenant
Hjálmar Johansen. Höfðu þeir skilið við Fram í isnum.
Skipið kom sjálft með hinum mönnunum 6 dögum siðar til
Noregs. 14. marz 1895 skildu þeir Nan-en og Johansen við
Fram, af þvi að Nansen áleit þá að hann mundi eigi kom-
ast lengra norður á skipinu; fóru þeir á sleðum norður ept-
ir ísnum og komust lengst á 86° 14’ n. hr. og liefur enginn
annar komizt svo norðarlega. Til mannabyggða komust þeir
18. júni 1896.
Sem nærri má geta hefur Nansen verið fagnað sem dýrðleg-
ast eptir heimkomu hans, fyrst og fremst í Noregi og á öðrum
Norðurlöndum, einnig á Englandi, Frakklandi og Þýzka-
landi. Enda var þessi ferð hans afreksverk mikið, og þótt
hann eigi kæmist til norðurheimsskautsins, þá hefur hinn
visindalegi árangur orðið allmikill, og vist mun Fridtjof
Nansen ávallt verða talinn meðal hinna helztu heimskauta-
fara. Hann er nú orðinn prófessor í dýrafræði við Krist-
janínháskóla, en er farinn að hugsa um aðra heimskautsferð,
suður á bóginn. Ivona hans er Eva Sars og systurdóttir
skáldsins Welkavens.
Otto Sverdrnp var einn af fylgdarmönnum Nansens
á Grænlandsferð hans; reyndi Nansen hann þá að svo liraust-
um dreng, að hann tók Sverdrup til skipstjóra á Fram til
norðurferðarinnar; hefir Sverdrup og getið sjer mikinn og
góðan orðstir á þeirri för; honum tókst að koma skipinu
heilu og höldnu úr ísnum heim aptur, eptir að Nansen skildi
við það i Marz 1895.
(35)