Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1916, Síða 69

'iðskiftum sýna hermensku, viðmót hans lýsir auð-
niýkt og mannkærleika, karlmannlegur og ákveðinn
romur stjórnanda, sem vanur er, að honum sé hlýtt.
~~ Keisarinn er manna bezt eygur. Augun djúp og
blá. J>au ]ýsa gerja skapferli mannsins, fyrst og
jremst einbeittum vilja og stálharðri atorku, pau Iýsa
armi yfir skilningsleysi peirra, er eigi sjá, að hann
'j** hið bezta í hvívetna. Þau lýsa snarhörðum
j' arpleik og skilningi og hrífanda skapljmdi. Þau
ysa drengskap, sannleiksást og hreinskilni, sem
aldrei
parf að líta undan, heldur gengur fast og
Varflaust gegnum merg og bein. — Rómurinn er
sterkur og hermannlegur. Keisarinn talar einkar
’mierkilega, hleypur aldrei á nokkru atkvæði,
\pei*íar aldrei í máli, er oft snildarlega linyttinn.
_,a 1 hans fylgja snöggar og áherzluríkar hreyfingar.
tr! 'lans er hugnæmt og skemtilegt; oft verpur hann
dni leiftursnöggum spurningum og parf viðurmæl-
andinn að hafa sig allan við að svara peim álíka
’fatt og ljóst. Ef pað tekst, pá finst, að keisara
1 ar vel. Hann er einkar hugkvæmur og áhuga-
saniur og spjall hans er bæði gaman ogalvara. Hann
ær svo dátt að hnyttilegu tilsvari eða skrítlu, að
lafnvel axlirnar komast í hreyfingu. — Hann harm-
dhi pá nauðsvn, er hafði knúið hann nauðugan til
Pess að fara með her á hendur Frökkum, og hann
^íenti, að peir tímar mundu koma, að Pjóðverjar og
rakkar mætti verða friðsamlegir grannar. Sam-
ugur Frakka og Þjóðverja mundi verða grundvöllur
'J'ggs friðar um ókomna tíma.
Hedin neitar pví, að keisara hafi hnignað að
e'lsu og prótti síðan ófriður hófst. Hár hans hafi
'ki gránað né hörundslitur fölnað siðan, heldur sé
lann fullur af fjöri og prótt og heilsan hin bezta.
“ ' aður með skaplyndi Vilhjálms keisara er í essi sínu,
Pegar atvikin hafa hagað svo til, að hann getur beitt
0 tum kröftum sínum og lagt sjg óskiftan fram ríki
(3>