Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1916, Side 76

Þess hefir Albert konungur heit strengt að hörfa
ekki úr landi sínu meðan her hans og sambands-
manna hefði þar nokkra fótfestu. Hefir hann og
lengstum verið með iiðinu í Fiandri, þar sem Belgar
hafa haldið lítilli sneið af landinu síðan í haust.
Konungur gengur stundum í skotgrafirnar til liðs síns,
spjallar við hermennina og er þeim mjög kær. Hróður
hans er og afarmikill i löndum sambandsþjóðanna,
einkum í Frakklandi. Hefir jafnvel flogið fyrir, að
keisarasinnar þar í landi hafi augastað á honum til
ríkistignar þar að ófriðnum loknum og verði þá
Belgía sameinuð frakkneska ríkinu, en á slíku er ekki
reiður að henda.
Drotningin er konunginum samhent og hefir
starfað ötullega að hjúkrun særðra manna, samskot-
um handa flóttamönnum úr Belgíu o. s. frv. og nýtur
einnig hinnar mestu hylli meðal alþýðu.
líaymond Poincaré, forseti frakkneska
þjóðveldisins, er fæddur árið 1861. Nam hann lög-
fræði í æsku, stundaði síðan máiaflutning og var
kosinn á þing 27 ára gamall. Fimm árum síðar
komst hann í ráðuneytið og stýrði »almennum stofn-
unum«. Síðar varð hann fjármálaráðgjafi og um
hríð fyrir fræðslumálum. Hann var kjörinn vara-
forseti í fulltrúadeild þingsins og lét mætavel aö
stjórna umræðum. Arið 1903 var hann kjörinn i
öldungadeildina. Falliéres þjóðveldisforseti fékk hann
til þess að takast á hendur forstöðu og skipun ráðu-
neytis 13. jan. 1912. Pótti honum takast snildarlega
að skipa ráðuneytið hinum hæfustu mönnum. Sjálf-
ur tókst hann á hendur utanríkismálin ásamt for-
menskunni, sem litt eða ekki mun hafa tíðkast
áður í Frakklandi. — í janúar 1913 var hann kjör-
inn forseti þjóðveldisins og lét af ráðgjafastörfum.
Poincaré er ekki tilkomumikill ásýndum, en ýt-
ínn og metorðagjarn, kann sér þó vel hóf og er
(10)