Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1916, Síða 79

lans um franilðg eða annað. Kvaðst hann sleppa
s arfinu tafarlaust, ef hann fengi ekki sitt fram.
■ iðan ófriður hófst hefir honum þótt fara herstjórn-
'n sn*ldarlega, ekki sízt hversu vel honum tókst
Unóanhaldið í ágústmánuði og öndverðum september
°8 hve rammlega honuin tókst síðan að búast um til
v,arnar. Hann fer varlega með lið sitt og sparir menn
Slna’ skipar ekki til sóknar nema árangur sé vís.
Hann er þróttlegur og luralegur á velli, hörku-
aUr 0g kaldranalegur ásýndum. Brýnnar eru mikl-
ji °S loðnar og slúta stundum augnalokin, svo að
ser til augnanna, neflð stutt og digurt, kampar
PJKkir og miklir og skín í tennurnar, hvítar og sterk-
^ ^ar> er hann talar. Hann er ávalt í einkennis-
^^ningi sinum, og segja Frakkar í ganmi, að hann
1 svo lengi alið aldur sinn í »herklæðunum«, að
nn kunni ekki að klæða sig í almennan klæðnað,
sem að festa á sig hálslín. í skoðunum er hann
mur einvaldssinni en þjóðveldismaður, en þó á
nuginn maður að fagna slíku trausti og ástsæld al-
Hl ðar í Frakklandi sem hann, siðan styrjöldin hófst.
^°hn French yfirforingi brezka landhersins
01 foddur árið 1852. Hann var fyrst í sjóher Breta,
en gekk siðan í landherinn og var foringi riddara-
ji'eitar 1884—5 í ófriði á Egyftalandi. Pegar Bretar
'aðu styrjöldina við Búa, var hann kvaddur til þess
j .. s^'ra riddaraliði undir yflrstjórn Bullers hers-
0 ÖIngja. Varð hann frægur af framgöngu sinni
* ,r’ Því að þótt Búar gerði honum márga skráveifu,
f varö hann þeim einna þyngstur í skauti að lok-
um 0g erfiðastur viðfangs. Furðaði Búa mjög á
snarræði hans og hvatleik í ferðum. Eftir ófriðinn
'ar hlaðið á hann nafnbótum i hernum og loks gerði
relakonungur hann að yfirforingja Iandhersins 1913.
ar hann fyrir herforingjaráðinu og fyrstkjörni full-
rui herráðsins, unz hann sagði af sér í marzmánuði
(13)