Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1916, Side 82
ríki þá um sumarið og fjórum árum siðar i styrjöld-
inni við Frakka. Árið 1872 hækkaði hann fyrst að
metorðum, og hefir siðan fengið hærri nafnbætur og
meiri völd í hernum stig af stigi, unz hann var gerð-
ur »general-oberst« skömmu áður en ófriðurinn hófst.
Engum hinna þýzku herforingja hefir hlotnast
jafnmikið traust þjóðar sinnar sem v. Hindenburg.
í öndverðum ófriðnum héldu Rússar með ógrynni
liðs inn í Austur-Prússland. Var það lið i tveim
höfuðdeildum undir forustu þeirra Samsonof’s og
Rennenkampf’s og fengu Pjóðverjar ekki rönd við
reist, fyrr en v. Hindenburg tók aö sér vörnina.
Hann háði þriggja daga orustu við lið Samsonof’s
hjá Tannenberg i Austur-Prússlandi, 26.—28. ágúst,
-vann ágætan sigur á fimm rússneskum herfylkj-
um (armekár) og tók höndum um 70 þúsundir her-
manna. Hálfum mánuði síðar, 13. september, sigraði
Hindenburg her Rennenkampf’s við Masúrisku vötn-
in, og tók þar margt fanga og ógrynni herfangs.
Síðan hafa Rússar fengið af honum margan skellinn,
þótt litt sjái högg á vatni, þar sem þeir hafa einatt
nýjum hersveitum á að skipa.
Til marks um framsýni og yfirburði Hinden-
burgs má nefna eitt dæmi. í Austur-Prússlandi
er landílæmi fult af mýraflóum og vötnum, er
nefnast »Masúrísku vötnin«, sem nú eru nafnkunn
orðin síðan ófriður hófst. Vegir eru strjálir um
svæði þetta og mjög misjafnir yfirferðar, ófærur
viða. Framfaramenn i Prússlandi vildu veita fram
vötnunum og þurka landið til akuryrkju. Málið
kom fyrir þing Prússa og hafði eindregið fylgi. Peg-
ar Hindenburg fréttir þetta, bregður hann við til
Berlínar, hamast í að fá þingmenn ofan af fyrirætl-
aninni. En er hann fékk ekki framgengt við þá máli
sínu, fór hann á fund keisara sjálfs, sýndi honum
fram á, hversu ágæt landvörn væri í »Masúrisku«
flóunum, er hann taldi meira virði, en öflugar kast-
(16)
i