Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1916, Qupperneq 137

af. Þetta er pungur skattur á fáa bændur. Að eins
3 bændur komust vel af, peir höfðu nóg hey og feitar
ær, peir létu vinnumenn sina fylgja lambánum í
kuldahretunum, svo peir urðu ekki varir við nokk-
urn lambadauða, pótt lömbin hryndu niður hjá sveit-
ungum peirra. Ekkert er eins notadrjúgt í hörðum
vorum, eins og fitan á skepnunum sjálfum. Þar sem
hey er létt, er ágætt að setja saman við pað lýsi. Eg
hef mörg ár brúkað sellýsi. Þorskalýsi er líka gott.
Menn eiga að fóðra með lýsi, miklu meira en gert
hefir verið. Með pví verði, sem kaupmenn hafa keypt
lýsið undanfarin ár, pá er pað langódýrasti fóður-
bætirinn, sem menn geta fengið. Það er eitt íslenzka
ráðleysið, að selja lýsið út úr landinu og fella svo
búpeninginn á vorin fyrir fóðurskort«.
Skólabörn.
í baruaskóla á Suðurlandi skoðaði og mældi hér-
aðrlækuirinn par 74 skólabörn; par af voru 45 meira
ug minna kirtlaveik og 57 með skemdar tennur. Hæsta
barnið var stúlka 12 ára, 157 cm. (60 pml.) og lægsta
barnið, 10 ára drengur, 116 cm. (44’/4 pml.).
í öðrum barnaskóla mældi sami læknir 57 skóla- .
börn. Þar af voru 36 börn meira og minna kirtlaveik
og 46 með skemdar tennur. Hæsta barnið var stúlka
12 ára, 160 cm. (61 pml.) og lægstur var 10 ára dreng-
ur, 121 cm. (461/* pml.).
Það má segja að »snemma taki börn til meina«,
pegar af 131 barni eru 81 kirtlaveikt og 103 með
skemdar tennur. — Gamli siðurinn var að gefa börn-
um porskalýsi við kirtlaveiki, en réttast er að fá ráð
Iæknis, — og við tannveiki telja tannlæknar aðal varn-
armeðalið, að bursta tennurnar eftir hverja máltíð,
að minsta kosti kvöld og morgna.
(71)