Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1916, Side 151

Af einum hestafarminum i nóv.mán. drápust 30
hestar milli íslands og Færeyja. Hvað halda seljend-
urnir um líðan peirra hesta, sem drápust og hinna,
sem tórðu af?
Hugarfar hestaprangaranna, sem keyptu og sendu
hestana til útlanda, sást af fóðrinu, sem peir sendu
nieð sumum hestunum í vetur. Pað var versti ruddi,
sem hestar ef til vill ætu í gaddi og jarðleysum á
'etrardag, en ekki sjóveikir og pyrstir hestar. Hey-
ruddinn var látinn til málamynda, af pví að menn
P* ekki að flytja hesta út á skip, nema ákveðin vigt
af heyi fylgi með.
Full pörf er á pvi, að lög verði samin á næsta
Þingi, sem leggi háa sekt við, ef nokkur hestur er
fluttur frá íslandi til útlanda á tímabilinu frá 1. okt.
til 1. maí, svo slíkt ódæðisverk, sem petta, verði ekki
Þolað átölulaust. * Tr. G.
Babýlon.
Af frásögnum í bihlíunni, ritum Herodots og leir-
tötlum í Egyftalandi sést, að höfuðborgin og rikið
babýlon heíir eitt sinn verið mjög voldugt. Fyrst er
Þess getið 2400 árum fyrir fæðingu Krists. En 1862
úrum siðar eða 538 árum f. fæð. Krists, var borgin
bertekin og lögð í eyði af Persum og ríkinu sundrað.
Hið mikla vald, óhófslíf og skraut, sem drotnað
Þafði i Babýlon i margar aldir, gleymdist svo með
timanum, að margar aldir liðu svo, að menn vissu
ekki, hvar borgin hafði staðið. En um miðja næst-
liðna öld fékst vissa fyrir pvi, að hún hefir staðið
U'illi fljótanna Eufrat og Tigris i Asíu, par sem nú
er sandblásin eyðimörk.
Fyrst byrjuðu tveir menn, franskur og enskur, að
grafa á pví svæði, sem peim pótti líklegast að borgin
hefði staðið, og fundu rústirnar; en nú stendur pýzkt
félag fyrir verkinu. Að pað sé ekkert smáræðis verk,
(85)