Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1916, Qupperneq 153

að vagnar, sera fóru inn og út úr borginni, gátu mæzt.
Ofan á veggjum þessum voru svo smábyggingar, sem
varðlið borgarinnar var í og stjörnuspekingarnir.
Eftir lengd varnarveggjanna um borgina hefir
hún verið að stærð nálægt 500 □ kilóm., og þá fer-
falt stærri en Lundúnaborg, en liér með er ekki sagt,
að þar haíi verið jafnfjölment, því svo lítur út, sem
innan borgarveggjanna hafi verið akrar og skemti-
skógar.
Enn fremur hefir fundist við gröftinn í rústunum,
að á ýmsum stöðum í borginni hafa verið greftrun-
arreitir. í þeim eru múraðar hvelfingar misstórar,
sumar fyrir eitt lik en flest eru 7 í hvelfingu. Par
standa aflangar leirkrukkur með loki yfir. í þessar
krukkur hafa líkin verið látin, en nú er að eins duft
eftir í mörgum þeirra, en í sumum eru múmíur eða
beinagrindur, sem sýna að borgarbúar hafa þekt efni
°g kunnað að nota þau til þess, að verja líkin rotnun,
Þvi að minsta kosti eru 2500 ár síðan múrníur þessar
hafa verið lagðar í grafir sínar.
Babýlonarmenn trúðu á marga guði eða goð,
sem hver hafði sitt ákveðið starf, þrír þeirra voru
æóstir, Anu stjórnaði himninum, Bíl jörðunni, Ea
undirdjúpunum, en Nepe var guð Babýlonar, hann
átti að vernda hana gegn öllum óförum. Myndir
þessara 4 guða eru viða greyptar á skrautgripi og
húsaveggi, sem enn þá standa í rústunum.
Nebúkadnezar var einn af voldugustu konungum
i Babýlon, er því búizt við, að sá hluti borgarinnar
sem hann hélt til í, sé sá skrautlegasti, er því verið
að grafa þar nú. Pegar búið er að grafa frá háum
veggjum, er þeim hætt við að hrynja, og því eru þar
stoðir settar við þá til stuðnings, en smærri hlutir
eru sendir til Evrópu, svo sem leirker, skrautgripir,
húshlutir og leirtöflur með fleygskrift, sem fróðir
tnenn í fornmálunum eiga að lesa og þýða.
Tr. G.
(87)