Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1916, Qupperneq 161

Hermaðurinn sem misti báða fæturna í orustm
sagði glaður: »En sú heppni að pað voru fæturnir-
en ekki handleggirnir, sem fóru«.
Sumir safna liunangi eins og býflugan, en aðrir-
eitri eins og köngulóin.
Einn spekingur hefir sagt: »Eg gef ætíð gætur
að ungum mönnum, sem bíða fyrsta ósigur lífsins.
Eg sé pá, hvað í peim býr. Ef peir láta hugfallast,.
eöa vikja til hliðar og fela sig, eða tara að káka við'
eitthvað annað, pá munu peir aldrei komast hátt í
heiminum. En ef peir rétta úr sér og reyna aftur að
ná markinu, sem peir upphaflega ásettu sér, með
íestu og hugprýði, pá geta peir gert sér von um sigur«_
F’egar kunningi hins mikla hugvitsmanns Edisons,.
spurði hann, hvort nokkuð af uppfundingum hans,
hefðu komið í liuga hans af tilviljun, svaraði hann::
J>Ekki nema hljómritinn. Pegar eg ætla að byrja á
einhverju nýju, pá hugsa eg um pað sofandi og vak-
andi, pangað til mér koma i huga einhver ráð, sem
eg álít að muni duga.
Preklyndi er vald. Hægt er að mæla hita í stof-
um og afl í vélum, en pað er ómögulegt að mæia
Þann kraft, sem býr í preklyndi mikilmennisins.
Wellington sagði að návist Napóleons hjá her-
sveitum hans, væru á við 40,000 hermenn.
St. Bernhard liafði svo mikið vald yfir mönnum,
með fortölum sinum, að mæður földu syni sína, og
karlmenn vini sína, til pess að hann gæti ekki talið
Þá á pað, að ganga í klaustur. Fáir, sem hann náði
hl gátu staðið af sér fortölur hans.
Frægur rithöfundur segir: »Það er íhugunarvert
að sjá, hve margir hafa lent i lífinu á rangri hillu.
hátækt eða önnur atvik valda pví, að svo iítur út sem
(95)