Jólagjöfin - 24.12.1918, Blaðsíða 10

Jólagjöfin - 24.12.1918, Blaðsíða 10
6 Jólagjöfin. guð sonar? — Frá engri vöggu sem staðið hefir á jörð, hefir streymt annað eins ljós út um heiminn. Hve mörgum miljón- um sálna hafa þau ekki fróað, hin miklu tiðindi? Þau hafa huggað hina hreldu, endurreist hina niöurbeygðu, vakið gleöi og fögnuð, mannkærleik og rnildi, sáttfýsi og samúð. — Þau hafa tendrað ljós, þar sem áður var dimt. Að hugsa sér alt það ljóshaf, sem breiðist yfir kristin lönd á jólunum, þegar öll jólaljós eru tendruð í kirkjunum og í heimahúsum! Eg sé fyrir mér í anda þetta ljóshaf, og heyri í anda þetta radda- brim af jólasöngvum, er stigur á jólunum upp frá hinni dimmu og þögulu jörö á fleygiferð hennar gegn um himingeiminn og uppsprettulind alls þessa ljóshafs skín út úr fjárhelli einurn í Betlehem fyrir 19 öldum síðan. Uppruni þessarar dýrðar er fæðing barns í þessum fjárhelli. — Þar situr inni hin heilaga mey og móðir, sem aldirnar prísa sæla. Engin móðir á jörð hefir verið tignuð eins og hún, elskuð af miljónum eins og hún, lofuð og vegsömuð eins og hún. Þaö var eingöngu af því, að hún fæddi þetta barn. Hún sjálf var af sjálfri sér ekki merki- legri en aðrar konur jarðarinnar, en hún var útvalin til þess að verða móðir guðs sonar. Öll handleiðsla guðs á ísraelsþjóð- inni miðaði að því að þjóðin mætti eignast slíka dóttur, og guð hreinsaði hana og helgaði frá móðurlífi, varðveitti hana flekklausa af allri saurgun holds og anda, öll hennar uppvaxtar- ár, og svo varð hún hæfileg til þess, í fyllingu tímans, að fæða guðs son í heiminn, án þess að meydómur hennar raskaðist. í móðurlífi hennar sameinaðist guðdómurinn og manndómur- inn í eitt. Þess vegna hefir hún fengið slíkan dýrðarljóma, þess vegna er það rétt og sæmilegt, að allar aldir tigni hana og segi hana sæla. Hún er ávalt mey, ímynd hins hreina og sak- lausa, og hún er ávalt móðir, ímynda allrar tignar móðurleik- ans. Á skauti hennar hvílir hið guðdómlega barn, sem heim- urinn þekti ekki þá, en englarnir sungu um á völlunum við Betlehem: „Dýrð sé í upphæðum guði og á jörðu friður, meðal manna sem velþóknun er á!“ Frelsarinn er fæddur Og friður mönnum glæddur!
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Jólagjöfin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Jólagjöfin
https://timarit.is/publication/872

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.