Jólagjöfin - 24.12.1918, Blaðsíða 53

Jólagjöfin - 24.12.1918, Blaðsíða 53
Jólagjöfin. 47 og liknarlundin glæddist á hverju heimili. Menn sem höfSu aldrei unniS i annara þarfir, lögöust kvöld eftir kvöld þreyttir til hvíldar, af því aö þeir höföu hjúkraö þeim og hjálpaö, sem þeim haföi aldrei áður dottiö í hug að rétta hjálparhönd. Og þeir, sem voru vanir aö bera sí og æ umhyggju fyrir öörum, fundu sér aukast þrek og kraftar, þeim mun meira, sem þeir lögöu sjálfa sig í sölurnar fyrir þjáða sambræöur sína. Báðum englunum tókst vissulega að gera marga menn betri, leiða þá lengra í áttina til hins sanna, fagra og góöa. Og báðir englarnir höföu komið aö Hóli. Þaö var komið framundir miðnætti. Læknirinn var farinn. Þórunn húsfreyja, sem var nýlega oröin ekkja, sat fyrir framan rúmið tvíbur- anna, Siggu og Gunnu. Sigga litla var sofnuð, en Gunna lá i einhverju móki og var þungt urn andardráttinn. Móðir hennar horfði á hana tárvotum augum. Læknirinn hafði ekki gefið henni neina von um hana, hafði sagt að hann héldi að hún hefði það ekki af. Átti hún nú að missa líka elsku litla barnið ? Hvers vegna skyldi guöi þóknast aö taka Gunnu litlu frá henni líka, hana, sem var hvers manns hugljúfi og efnileg bæði til líkama og sálar? Skyldi hún geta afborið þetta? Það var vafasamt, þar sem hver sorgin rak aðra. Og verst var, að geta ekki séð nokkurn skynsamlegan tilgang með öllum þess- um sorgum og mótlæti, sem mönnum ber að höndum, einhvern skynsamlegan tilgang, eitthvað annað en tilgangslausa og grimdarfulla tilviljun. Því hver stjórnar sóttum og dauða? Stjórna sóttkveikjurnar þeim? Þórunn hristi höfuðið. Og hvaö tekur svo viö? Ef til vill algleymi og gereyðing og ekki annað ? Gunna litla stundi þungan. Móðir hennar hag- ræddi henni á koddanum og þrýsti koss á vanga henni. Var hugsanlegt að hún fengi vakað lengur. Þetta var þriðja nóttin, en hún hafði engum öörum á að skipa. Hún reyndi að halda sér vakandi við það að hugsa, þess á milli sem hún hagræddi dætrum sínum. Hún hafði víst sofnað. Hún hrökk upp við þaö, að henni
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Jólagjöfin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Jólagjöfin
https://timarit.is/publication/872

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.