Jólagjöfin - 24.12.1918, Blaðsíða 38

Jólagjöfin - 24.12.1918, Blaðsíða 38
32 Jólagjöfin. viö g'imsteinaskraut kvennanna. SamræSur voru fjörugar. Þaö var skeggrætt um alt milli himins og jaröar, og ráöiö fram úr hverju vandamáli á svipstundu. Þar voru rnenn ekki lengi aö átta sig á hlutunum. Allir vissu upp á hár hvaö þurfti aö gera til aö korna umbótunum á og kippa öllu í lag í heimin- um, svo að hinar lægri stéttir ættu framvegis við betri kjör aö búa. Því jafnvel þótt allir þeir, sem þarna voru saman komnir hefðu auðvitað nóg af öllu, — eða svona hér um bil, — bætti ungur liösforingi viö í huga sér, er honurn datt í hug, að hann átt að greiða skuld aö átta döguin liönum, en vissi ekki hvar hann átti að fá lán til þess. — Jú, þótt þeir heföu vissulega nóg fyrir sig og sína, þá varö þvi þó ekki neitað, aö það v a r allmikil neyð meö lægri stéttum. En konurnar gripu fram í: — Viö viljum ekki heyra neitt um neyö. Viö viljum dansa og vera glaðar og kátar. Verner lögmaöur horföi meö fagnaðarblandinni ánægju á konuna sina, „blómið viökvæma", sem hann kallaöi hana. Hún var friðust og yndislegust af öllum þeiin heföarkonum, sem þar voru saman komnar. En skelfing var hún nú veiklu- leg að sjá. Hann mintist þá þeirra oröa, sem tengdamóðir hans haföi sagt viö hann aö skilnaði. — Vertu nærgætinn viö hana Ellen — haföi hún sagt. — Hún er svo viðkvæm, helir aldrei orðið fyrir verulegu mótlæti, og tekur sér því alt svo nærri. Og þaö leit helst út fyrir að hún skemti sér ekki vel. Hún var annars vön aö ljóma af fögnuði. Ef til vill var hún þreytt. Verner gekk til hennar, undir eins og hann kom því við, og spuröi hana ástúðlega hvort hún væri þreytt eða hvort henni gremdist enn þá aö hún gat ekki fengið ólukkans kápuna. Hún vissi það ekki sjálf. En hún var einhvernveginn eins utan viö sig, að hún hafði ekki ánægju af neinu og vildi helst komast sem fyrst heim. Hún var óróleg, en hún vissi ekki af hverju. Verner gerði þegar boð eftir bifreiðinni. Hann tók svo
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Jólagjöfin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Jólagjöfin
https://timarit.is/publication/872

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.