Jólagjöfin - 24.12.1918, Blaðsíða 48

42
Jólagjcfin.
hann sagöi, yröi tekiö þannig, aö hann væri aö vekja eftir-
tekt manna á sér. En þeir, sem viðstaddir voru, tóku þaö nú
samt þannig, því aö nú fóru þeir aö toga aftur í hann og fá
hann til aö þagna. En konungurinn skyldi auövitaö að þaö
var svo sem ekki nema eðlilegt, þó annar eins maöur og keis-
arinn slægist í fylgd meö slíkum mönnum. Hann gaf því mönn-
um bendingu um að láta hann vera.
— Hvað segir þú? mælti konungur. — Varstu samferða
þeim dauðanum og ófriðnum ? Mér er forvitni á aö vita hvermg
þeir hafa veriö í hátt.
— Þeir voru líkastir tveimur fátækum viðarhöggvurum,
sagöi keisarinn. — Þeir höföu bolaxir miklar reiddar um öxl
sér. Þegar eg haföi komist aö því hverjir þeir voru, spuröi
eg þá hvað þeár heföu nú helst fyrir stafni. Þeir sögöust vera
að safna eldivið í gríðarmikinn bálköst. Kváöust þeir fara
land úr landi í þeim erindum, og þegar þeir voru búnir, ætluöu
þeir aö kveikja í öllum heíminum.
— Og heldur þú að þeir hafi ætlað að kveikja bál hér í landi ?
spurði konungur, sem sýndist alt af vera í glööu skapi.
— Nei, þeir héldu að hér mundi nú ekki vera um auðugan
garö að gresja, svaraöi keisarinn. — En þeir sögöust þó vilja
reyna fyrir sér þarna vestur frá, því aö þeir voru ekki úrkula
vonar um aö þeim mundi lánast aö finna þar viö í allmikið bál.
En þegar keisarinn sagöi: Þarna vestur frá, brá svo viö,
aö konungurinn varö alt í einu alvarlegur á svip, og eins og
rétti sig upp.
—Nei, sagöi hann ákveðinn og hækkaöi röddina, svo að
hver maöur í allri þyrpingunni gat heyrt hvað hann sagði.
— Þeim skal aldrei takast þaö. Dauöinn og ófriöurinn skulu
ekki eiga neitt erindi þangað á meöan eg lifi. Eða heldur þú
aö eg vilji vera konungur yfir þeirri þjóð, sem þarf aö kúga
til hlýöni með hervaldi ? Eg veit aö vísu, aö þaö er vandi, að
fá verndað friöinn, en heldur kysi eg aö leggja kórónuna í
sölurnar en hleypa ófriöarbáli og ránskap inn yfir friösamar
borgir og sveitir, og veröa aö horfa á traðkaða akra, limlesta
menn og dauðra manna búka. Eg hefi séð hvemig öllu hefir
fariö fram í báöum löndunum í minni stjórnartíö, sagöi hann