Jólagjöfin - 24.12.1918, Blaðsíða 59

Jólagj'ófin.
53
En, sag'Öi hann, munduð þér ckki þreytast á, að fórna lifi yðar fyrir
annan? — Aldrei, sagði hún. Eg hefi svo sem ekkert sérstakt áform.
Eg dansa ekki. Eg fylgist alls ekki með í pólitík og vinstúlkur hata eg,
en — um leið og þau komu að stóru hliði — hér skiljum við, hér á
eg heima.
— Nú, sagði hann, á Kleppi, svo þér fórnið yður einnig fyrir að
hjúkra sjúklingum. — Nei, sagði hún og brosti lítið eitt, eg er sjálf
sjúklingur, en læknirinn hefir sagt, að eg mætti gjarna ganga laus, þvi
að eg gerði engum neitt.
Hún hneigði sig og hvarf.
Hann stóð lengi og starði á húsið — og það var hún, sem var hans
útvalda. —-------
Hann sneri við hryggur í huga og fór að hugsa um, livort hann væri
nú sjálfur með öllum mjalla.
Tombólan.
í fyrravetur var einu sinni sem oftar haldin tombóla i Goodtemplara-
húsinu, og eins og venja er til, stóð hún yfir í tvö kvöld; byrjaði laug-
ardagskvöid kl. 7—8 og 9—10 og aftur sunnudagskvöld kl. 6—8 og
9—11. Eg ásetti mér að fara þangað öll skiftin og eyða þar ákveðinni
peninga-upphæð, bæði til að reyna gæfuna og til að styðja stúku þá, er
tombóluna hélt. Inngangurinn kostaði 10 aura i hvert sinn. Fatageymsla
var þar, og kostaði 10 aura, sem maður greiddi um leið og maður tók
föt sin aftur. Fyrsta skiftið greiddi eg inngangseyrinn, 10 aura, og
eyddi þar að auki helmingnum af þvi sem eftir var af þessari ákveðnu
upphæð, tók síðan yfirhöfn mina, greiddi 10 aura og fór. Síðar um
kvöldið kom eg þangað aftur, greiddi inngangseyrir, eyddi helming
af því sem þá var eftir og borgaði fyrir fatageymsluna og fór svo
heim. — Daginn eftir fór eg þangað í bæði skiftin og fór alveg eins að
og áður. Þegar eg svo loksins kom heim, sá eg að eg átti 10 aura
eftir óeytt af upphæðinni. Hve há var upphæðin upphaflega? — —*
* Ráðning á öðrum stað.