Dagblaðið Vísir - DV - 29.07.2005, Blaðsíða 31

3>V Helgarblað
FÖSTUDAGUR 29. JÚLÍ2005 31
„Við viljum ekki að
það sé eðlilegt að
heyra í fréttum eftir
helgina hversu marg-
ar nauðganir áttu sér
stað, þetta á bara
ekki að gerast yfirhöf-
uð."
ingu þegar ég er komin niður í leik-
hús. Það er eitthvað sem kitlar og
fær mann til að brosa,“ segir hún
glaðlega.
Velti sér ekki upp úr frægð-
inni
Eftir myndina ákvað Ingibjörg að
skella sér út í leiklistarskóla. Hún
segist ekki hafa spáð í hvort hún
myndi eyðileggja möguleika sína
sem leikkona með því að láta sig
hverfa eftir að hafa þegar slegið í
gegn. „Ég held að ég hafi ekkert ver-
ið að velta mér upp úr frægðinni
enda var ég hálfgerður unglingur
þegar myndin kom út. Auðvitað
vissi ég að fólk hafði allskyns skoð-
anir á manni, en ég var ekkert að
pæla í þessu, ég hafði nóg annað
um að hugsa. Ég hafði alltaf stefnt á
að læra leiklistina í öðru landi, vildi
komast aðeins út og fá nýja reynslu
og víkka sjóndeildarhringinn. Hjá
mér hefur aldrei verið eitthvað at-
riði að slá í gegn, ég vildi einfaldlega
fá að vinna við að leika,“ segir hún
og bætir við að hún líti ánægð til
baka til áranna sem hún eyddi í
New York og segir þá dvöl sína
bestu lífreynslu. „Eg er samt sátt hér
heima og hef það mjög gott."
Missti móður sína tíu ára
Ingibjörg fæddist í Reykjavík en
bjó í Hallormsstaðaskógi þar til hún
var átta ára. Hún segir yndislegt að
„Ég held að ég hafi
ekkert verið að velta
mér upp úr frægðinni
enda var ég hálfgerð-
ur unglingur þegar
myndin kom út."
flmm til sex ár. Mér finnst einfald-
lega gaman að lífinu og gaman að
takast á við ný og stór verkefni og
maður verður að taka áhættu. Það
er svo gefandi, hvernig sem fer.
Maður lærir alltaf af því.“
Ingibjörg hefur birst aftur og aft-
ur í sviðsljósinu á undanförnum
árum. Alveg frá því hún sló í gegn í
Veggfóðri. Eflaust eigum við eftir að
sjá mun meira af henni en hvort
það verður í jóganu, leiklistinni,
söngnum, baráttunni gegn ofbeldi
eða einhverju öðru, það á eftir að
koma í ljós. Hún segist ætla að
halda áfram í stjórn V-dags-sam-
takanna og að baráttunni verði ekki
hætt í bráð. „Við ætlum aldrei að
hætta. Ekki fyrr en ofbeldið hverf-
ur."
indiana@dv.is
hafa fengið að alast upp innan um
trén og hún hefur sterkar rætur fyrir
austan. Tveimur árum eftir að fjöl-
skylda hennar flutti suður lést
mamma hennar, Elín Thorarensen,
úr krabbameini en faðir hennar er
Stefán Jökulsson íjölmiðlamaður.
Ingibjörg var aðeins tíu ára þegar
móðir hennar lést og hún viður-
kennir að það hafi ekki verið auðvelt
að missa mömmu sína svona ung
en ítrekar að lífreynslan hafi gert
hana sterkari. „Svona er víst lífið og
maður lærir að lifa með þessu. Þetta
kenndi mér líka að fara vel með mig
og að meta lífið betur."
Frá L.A. til LA
Þegar suður var komið fór Ingi-
björg í Vogaskóla og síðar í Mennta-
skólann við Sund. Þaðan lá leiðin til
Bandaríkjanna. Hún dvaldi í þrjú ár
í New York og síðan í eitt ár í Los
Angeles. Þaðan kom hún heim og
fór að leika í Klukkustrengjum hjá
Leikfélagi Akureyrar. „Ég var í L.A.
að bíða eftir atvinnuleyfi," segir
hún en viðurkennir ekki að hún hafi
ætíað sér að sigra heiminn í
Hollywood. „Það var kannski fjar-
lægur draumur en aðallega langaði
mig að byrja að leika. Þegar mér
bauðst svo að koma til Leikfélags
Akureyrar fannst mér ég
þurfa að grípa það tæki-
færi, fara beint frá L.A til
LA,“ segir hún hlæjandi.
Síðan hefur Ingibjörg
leikið og sungið og fór
fyrir hönd íslendinga til
frlands í Eurovision-
keppnina árið 1993 þar
sem hún lenti í 13. sæti
með lagið Þá veistu svarið.
„Þetta var bara ofsalega
skemmtilegt en það tók á
enda var ég afar ung. Rétt um
tvítugt. Ég held samt að ég
myndi ekki gera þetta aftur,
það var alveg nóg að gera þetta
einu sinni. En maður á aldrei
að segja aldrei. Þetta var mikil
lífreynsla og mjög stressandi að
standa fyrir framan milljónir
manns. En það hafðist og ég var
mjög sátt."
Börnin koma þegar þau
koma
Þessa dagana er Ingibjörg að
leika í söngleiknum Annie sem
sýndur er í Austurbæ. „Ég skemmti
mér ótrúlega vel enda er gaman að
leika með börnum. Ég datt óvart
inn í þetta þar sem ég er að leysa
aðra leikkonu af, en ég sé ekki eftir
að hafa tekið þetta af mér. Krakk-
arnir eru frábærir og þetta er sýning
fyrir alla fjölskylduna."
Sjálf á hún engin börn en hún
vonast til að þau láti sjá sig í fram-
tíðinni. „Ástin hefur ekki fangað
mig ennþá, alla vega ekki sönn ást,"
segir hún kankvís. „Mig langar að
eignast börn í framtíðinni enda
mikil barnakerling en þau koma
þegar þau koma. Eg hef líka verið á
svo miklu flakki, hef verið að kíkja
til Indlands til að læra meira í jóga
en þegar fer að róast koma þau
vonandi," segir hún brosandi og
fær sér sopa úr vátnsglasi. Lagar sig
til í stólnum og fer að tala um tón-
listina. Söngurinn er einnig hluti af
lífi Ingibjargar en hún kom meðal
annars fram á Airwaves
tón-
listarhátíðinni fyrir tveimur árum
og söng þar í fyrsta skiptið lög eftir
sjálfan sig. Hún segir líklegt að við
munum fá að heyra meira af henni,
en hún getur ekki sagt til um
hvenær enda nóg að gera eins og er.
Hún er nefnilega að byrja í bisness
og mun opna sína eigin jógastöð í
haust.
Á leið í eigin atvinnurekstur
„Þökk sé skólanum úti þá kynnt-
ist ég jóganu," segir hún og bætir
við að það sé skrítið hvernig eitt
leiði af öðru. „Ég fann mig strax í
jóganu og hef stundað það síðan og
hef líka verið að kenna í Kramhús-
inu. í haust ætla ég svo að starfa
sjálfstætt og mun opna stöð með
annarri stelpu sem er nálastungu-
laéknir. Þetta er eitthvað sem hefur
blundað í mér léngi og nú mun það
verða að veruleika."
Ingibjörg hefur komið víða við
og það virðist sem fátt hræði hana.
Hún segist þó ekki taka neinar
ákvarðanir nema að vel ígrunduðu
máli en að maður verði að taka
sénsinn af og til í lífinu. „Ég veð ekki
í hlutina út í bláinn og varðandi
jógastöðina þá hef ég kannað mark-
aðinn vel enda hef ég verið að
kenna í
Pís of keik Ingibjörg var 18
Hárið Ingibjörg
tók þátt í upp-
færslu á Hárinu.
Hún hefur einnig
leikið mikið fyrir
börn og þá aðal-
lega í Möguleik-
húsinu.