Dagblaðið Vísir - DV - 27.08.2005, Blaðsíða 40

40 LAUGARDAGUR 27. ÁGÚST2005
Helgarblað DV
Bóndi fórnar lífi
sínufyrir hund
Bóndi nokkurá
Englandi léstþegar þjóf-
arstálu Land Rover-
jeppa hans og keyrðu
hann niður. Mick Boffey,
61 árs, var handviss um
að hundurinn hans Jack
væri f bíinum. Hljóp
hann því á eftirþjófunum á jeppanum
til þess að reyna að stöðva þá en var
þess í stað keyrður niður. Lést hann af
alvarlegum höfuðáverkum. Nokkru
seinna fannst hundurinn hóipinn í öðr-
um bíl bóndans. Lögreglan telur að
þjófarnir hafi fært hundinn yfir í hinn
bílinn áður en þeirstálu Land Rovern-
um.„Mick og hundurinn hans Jack
höfðu verið óaðskiljanlegir síðan hann
tók flækingshundinn að sér fyrir þremur
árum. Þeir voru góðir vinir og eyddu öll-
um stundum saman," segir Bernice,
ekkja Micks. Lögreglan leitar aðnú
banamanna Micks.
Ætlaði að dreifa
myndbrotum af
nauðguntilvina
og kunningja
Kynferðisafbrotamaður I Manchester á
Englandi notaði farsíma til að kvik-
mynda sjálfan sig meöan hann nauðg-
aði unglingsstúlku. Myndbrotin ætlaði
hann að nota tiiþess að geta montað
sig afafrekinu seinna meir. Jon Leaver,
23 ára, ætlaði sér að senda myndirnar
ömurlegu
vinum og
kunningjum.
Stúlkuna hitti
hann á næt-
urklúbbi og til
að byrja með
fóruþau útaf
klúbbnum til að eiga saman stund I
húsasundi. Þegarstúlkan viidi hætta við
kýldi Leaver hana tvisvar I andlitið og
kjálkabraut hana. Var stúlkan skelfingu
lostin vegna árásarinnar og ekki bætti
úr skák þegar hún sá að maðurinn var
að kvikmynda nauðgunina. Leaverhef-
ur verið ákærður fyrir alvarlega líkams-
árás og á nú yfir höfði sér lífstíðarfang-
elsi fyrir vikið.
Pennavinur
barnamorðingja
hengirsig
Pennavinur barnamorðingjans lans
Huntley fyrirfór sér I síðustu viku en
Huntley situr I fangelsi eins og flestir
vita fyrir morðin á tveimur tíu ára göml-
um stúlkum, þeim Holly Wells og Jessicu
Simpson. Pennavinurinn hét Louise
Giles en hún hafði fengið llfstíðardóm
fyrir morð fyrir utan skemmtistað I
Sheffield á Englandi fyrir rúmu ári. Lou-
ise byrjaði að skrifa Huntley á meðan
réttað varyfir henni en á meðan á rétt-
arhöldunum stóð sátu þau bæði I Wa-
kefield-fangelsinu á Englandi. Huntley
færað sögn breska götublaðsins The
Sun mikið afpósti frá„aðdáendum"en
bréfin frá Louise vöktu sérstaka athygli
hans.„Hun tley fær mikið afbréfum frá
konum á Englandi sem hann svarar
ekki en honum fannst eins
og þessi kona væri að
leita sér hjálpar hjá hon-
um,“sagði heimildar-
maður blaðsins spurður _ ' _,
um ástæðu þess að
Huntley ákvað að skrif-
ast á við Louise.
Eitt hrottalegasta morð í sögu Bandaríkjanna var framið í Texas, aðfaranótt ellefta
mars árið 2003, þegar John Allen Rubion myrti börnin sín þrjú með aðstoð eigin-
konu sinnar, Angelu Comacho
'AA
MHn illuin Múih
„Elsta dóttir mín byrjaði að tala
eins og hún væri amma mín sem lést
fyrir nokkm og sagðist hafa eignað sér
sál dóttur minnar. Hún byijaði að
hlæja og urra á mig. Konan mín sagði
mér þá að drepa öll þrjú bömin því
þau væru ill,“ sagði John Allen
Rubion, 22 ára árásarmaður í einu af
hrottalegri morðmálum seinni ára.
Angela Comacho, 23 ára eigin-
kona Johns, hélt því fram í yfirheyrslu
hjá lögreglu að þau hefðu drepið
bömin því þau hefðu ekki haft efiii á
að fæða þau og klæða.
Sakamál
Hrottaleg slátrun
Til að byrja með tók John hamar
og mölvaði höfuðin á þremur
hömstrum sem bömin áttu. Svo hellti
hann yfir þá bleikiefni til að fullvissa
sig um að þeir væri dauðir. Þegar því
var lokið réðst hann á bömin sín þrjú
með aðstoð móður þeirra, Angelu,
svo úr varð það sem ekki er hægt að
kalla annað en hrottalega slátrun.
Börnin vom öll yngri en þriggja
ára þegar þau létust. Enn í dag er óvíst
hvers vegna John tók þessa afdrifa-
ríku ákvörðun og hefur sögum hans
og Angelu aldrei borið saman. Til að
byija með sagðist John hafa myrt
bömin sín því hann hélt að þau væm
andsetin. Sagðist hann hafa heyrt
raddir og var viss um að djöfullinn
væri að tala við sig.
Líkunum misþyrmt hræðilega
I fjórar mínútur reyndi John að
kyrkja bömin án þess að takast að
drepa þau. Þá tók hann upp á því að
stinga þau með hníf þar til þau drógu
síðasta andann. Angela aðstoðaði
hann með því að halda bömunum
niðri.
Kmfning leiddi í ljós að John hafði
haldið áfram að stinga bömin eftir að
þau vom látin, eða allt að tuttugu
John Allen Rubion og kona hans Ang-
ela Comacho Frömdu eitt hrottalegasta
morð I sögu Bandarfkjanna.
sinnum hvert og eitt. Því næst afhöfð-
aði hann börnin. Eftir morðin hafði
parið samfarir oftar en einu sinni í
blóðpollinum. Það gerðu þau í þeirri
vissu að það yrði í síðasta skiptið. Ekki
hefði verið auðvelt að komast upp
með morðin enda reyndu þau það
varla. Þess í stað biðu þau sallaróleg
eftir lögreglunni.
Gekk inn í martröð
Þegar börnin höfðu verið látin í
sólarhring kom bróðir Johns í heim-
sókn. Það tók hann ekki nema augna-
blik að átta sig á hvað hafði gerst enda
var íbúðin löðrandi í blóði.
Hann hljóp út úr íbúðinni og
hóaði í lögreglubíl sem var að keyra
niður götuna. Lögreglumaður að
nafni Carlos Garcia var fyrstur á vett-
vang. Það er erfitt að segja til um
hvort Carlos hefði nokkum tímann
getað verið undirbúinn fyrir það sem
hans beið í íbúð Johns og Angelu.
Enda er það ekki á hveijum degi sem
fólk gengur beint inn í sína verstu
martröð.
Þegar hann kom á staðinn sögðu
skötuhjúin honum hvað hefði gerst
og að honum væri velkomið að hand-
taka þau. Þau gerðu sér grein fyrir að
þau hefðu gert eitthvað rangt.
Líkamshlutar á víð og dreif
Lögreglumaðurinn Carlos Garcia
kallaði á liðsauka enda var umhorfs í
íbúðinni eins og á hræðilegum víg-
velli. „Um öll gólf lágu klámblöð,
skítug föt og annað msl. íbúðin var
hroðalega skítug, kakkalakkar, maur-
um og rottur úti um allt. Inni á milli
hauganna af msli fundum við rusla-
pokana sem innihéldu höfðuð
Julissu, þriggja ára, og Mary Ann,
tveggja mánaða.
Við fætur eins rúmsins mátti sjá
eitthvað sem líktist hauslausri dúkku.
Það kom hins vegar í ljós að um var að
ræða afhöfðað lík þriðja bamsins,
Johns, sem var eins árs," sagði lög-
reglumaðurinn Carlos sem skiljan-
lega var skelfingu lostinn.
Á meðan skelkaðir lögreglumenn
skoðuðu íbúðina sýndi Angela þeim
eldhúshníf sem John hafði notað til
að drepa bömin. „Eftir hvert dráp
tókum við okkur pásu til að stunda
kynlíf í blóðpollinum,“ sagði Angela
og virtist hin rólegasta.
Falleg útför á sorgarstundu
Nokkmm dögum seinna, eftir að
John og Angela höfðu verið færð í
gæsluvarðhald, vom bömin lögð til
hinstu hvílu. Við athöfnina slepptu
ættingjar barnanna þremur hvítum
dúfum sem tákni um að þau fengju
nú loks að hvíla í friði.
Um tvöhundmð manns sóttu at-
höfhina enda var fólk í sjokki yfir að
slíkt voðaverk gæti átt sér stað. Fólk
vildi votta börnunum virðingu sína.
„Ég sagði bömunum í bænum
mínum að foreldrar þeirra hefðu
meitt þau en nú hvfla þau í friði. Nú
em þau englar og laus við ofbeldis-
fulla foreldra sína,“ sagði Díana1
Hernandez, ættingi bamanna.
Bárust morðhótanir
Þar sem fjölmiðlar sátu um íbúð
Johns og Angelu dögum saman eftir
atburðinn beindist mikil athygli að
málinu og var fjallað um það í öllum
helstu fréttamiðlum landsins. f
kjölfarið barst foreldmnum fjöldinn
„íbúðin var hroðalega
skítug, kakkalakkar,
maurar og rottur úti
um allt. Inni á milli
hauganna afrusli
fundum við lík barn-
anna/'sagði
lögreglumaðurinn
Carlos Garcia.
allur af morðhótunum. Vom John og
Angela því færð í öryggisgæslu á með-
an þau biðu réttarhalda. Þegar að
þeim kom var ákveðið að rétta yfir
þeim sínu í hvom lagi og var óskað
eftir dauðarefsingu í báðum tilvikum.
Hafist var handa við að rétta yfir John
því það var hann sem framdi verkn-
aðinn að mestu leyti á meðan Angela
veitti honum hjálparhönd.
Satt að segja situr Angela enn í dag
í fangelsi og bíður þess að réttarhöld
yfir henni hefjist. Það er þó óvíst hvort
almenn réttarhöld muni nokkurn
tímann fara fram. Það veltur allt á
andlegu ásigkomulagi hennar en hún
á óneitanlega við geðræna kvilla að
stríða.
Jaðraði við geðveiki
John Rubion var leiddur fyrir rétt í
október árið 2003. Lögfræðingur hans
sagði fyrir fullum sal að þó svo kvið-
dómendur gætu verið sammála um
að bömin hefðu ekki í raun verið
haldin illum öndum, þá snérist málið
um hvort John hefði trúað því.
„Morðin em lýsandi dæmi um
tmflaðan huga og er því augljóst að
ekki er hægt að dæma John eins og
fullvita rnann," sagði lögfræðingur-
inn. Saksóknari málsins benti hins
vegar á að John hefði andað að sér úr
að minnsta kosti fimm dollum af
sprey-málningu þennan dag sem
hefði án ef brenglað huga hans og
gæti hafa leitt til endanlegrar sturlun-
ar. „Víman er ekki afsökun fyrir
morði samkvæmt lögum í Texas. Það
var hans ákvörðun að komast í vímu.
Ef hann hefði ekki gert það væm
bömin eflaust enn á lífi,“ tók sak-
sóknarinn fram um leið og þögn sló á
salinn.
Á meðan réttarhöldin stóðu yfir
var myndum af misþyrmdum líköm-
um bamanna varpað á vegg. Lög-
fræðingar Johns ákváðu að mótmæla
ekki því þeir töldu að myndimar
sýndu fram á enginn heilvita maður
gæti hafa framið jafii hryllilegan glæp
og þennan. Sá hlyti að vera alvarlega
veikur á geði.
Óskaði dauðarefsingar
Eftir átta klukkustunda réttarhöld
hafhaði kviðdómurinn beiðni lög-
fræðinga Johns um að dæma hann
sem geðveikan mann og sögðu hann
sekan um öll þrjú morðin. Það var þó
enn ekki ákveðið hvort John skyldi
hljóta dauðarefsingu. En það var
einmitt þá sem John sagði nokkuð
sem seint mun gleymast. Hann ósk-
aði sjálfur eftir því að fá að deyja.
„Áttarðu þig á því hvað þú ert að
biðja um?“ spurði dómarinn, ekki
sannfærður. John svaraði játandi. „Er
það trú þín að þér hafi verið fyrirgefið
og þú munir hitta börnin þín aftur á
himnum?" Enn á ný var svarið ját-
andi.
Kviðdómur sýndi enga mildi
Lögfræðingar Johns hvöttu kvið-
dómendur til að dæma hann til
dauða og tóku fram að ef hann hefði
eftir allt saman verið meðvitaður um
gjörðir sínar, þá ætti að deyða hann.
Þremur klukkustundum síðar
höfðu kviðdómendur komist að nið-
urstöðu. John Rubion skyldi láta lífið
með banvænni sprautu. Formaður
kviðdóms tók þó fram að John hefði
ekki verið dæmdur til dauða til að láta
undan beiðni hans. „Við sýndum
enga vægð þegar að því kom að
dæma enda er það varla hægt í máli
sem þessu. Við tókum þessa ákvörð-
un því þetta er það sem samviskan
krefst af okkur," sagði hann.
Morð sett á svið til að grípa tilræðismanninn glóðvolgan
Sniðugir lögreglumenn I Bandaríkjun-
um settu á svið morð á konu að nafni
Marcia til þess að grípa fyrrverandi
eiginmann hennar glóðvolgan. Lög-
reglan hafði komist að því fyrir slysni
að eiginmaðurinn vildi konu sína
feiga eftir erfiðan skilnað og var þvl
ákveðið að komast að þvi hversu
mikil alvara væri I málinu. Eiginmað-
urinn fyrrverandi, Christopher Hoar,
sat á bak við lás og slá þegar upp
komst um málið en það var einn af
samföngum hans sem sagði lögregl-
unni frá því að hann hefði heyrt
Chistopher tala um morð. Hann hefði
talað opinskátt um að ráða leigu-
morðingja til þess að losa sig við
Marciu. Til að komast að því hversu
langt Chistopher myndi ganga, dulbjó
einn lögreglumannanna sig sem
leigumorðingja að nafni Juan Gonza-
les og fór I fangelsið til að hitta hann.
Christopher bauð lögreglumanninum
um 800.000 krónur fyrir morðið. Til að
fullvissa sig um að Christopher væri
sekur fékk lögreglan Marciu til að láta
taka mynd afsér þar sem leit út fyrir
að hún væri látin. Christopher var svo
færð myndin en á henni mátti sjá
Marciu liggja á gólfinu og blóð virtist
leka úr höfði hennar. Christopher lét i
Ijós ánægju sína og hélt að hann
hefði fullkomna fjarvistarsönnun þar
sem hann sat í fangelsi. Þá taldi lög-
reglan sig hafa aflað nógu sterkra
sönnunargagna og ákærði Christ-
opher fyrir að falast eftir morði. Hann
á nú yfir höfði sér áratugafangelsis-
vist fyrir athæfið verði hann dæmdur
sekur. Lögreglan lýsti þvíyfir að hún
væri mjög sátt við framgang málsins
en var á sama tíma furðu lostin yfir
þvíað Christopher skyldi hafa fallið
fyrir bragðinu.