Dagblaðið Vísir - DV - 25.03.2006, Blaðsíða 42

DV myndir E.ÓI.
42 LAUGARDAGUR 25. MARS 2006
-F
Helgarblað DV
Hann stendur í frystihúsinu í Ólafsvík og á þann draum ein-
an að komast þaðan burt. Burt af þessum stað þar sem hann
hefur orðið fyrir ólýsanlegu einelti, þar sem kveikt er í skón-
um hans, þar sem hann er barinn af skólafélögum og hrækt
á hann. Hann þráir það eitt að komast í ljós borgarinnar.
Sextán ára tekur Skjöldur Eyfjörð allt sitt hafurtask og held-
ur til móts við drauma sína. Hann lítur ekki um öxl.
Eg er bara ekki þessi „úti
á landi'' týpa, þótt ég sé
alinn upp fyrir vestan,
nánar tiltekið á Reyk-
hólum," segir hann
brosandi. „Borgarljósin
heilluðu mig frá fyrstu stundu. Um
leið og þau birtust kviknaði neist-
inn innra með mér. Ég er reyndar
eina stórborgarbarnið í allri minni
fjölskyldu," bætir hann við. „For-
eldrar mínir eru venjulegt íslenskt
verkafólk sem hefur alla tíð búið úti
á landi og á sumrin var ég í sveit hjá
ömmu og afa að Hafrafelli í Breiða-
firði. Kannski hafði ég þessa útþrá
frá ömmu Ölmu, sem er Þjóðverji
og kom hingað með skipi eftir stríð.
Að minnsta kosti hafði ég alltaf
þessa þrá að sjá eitthvað annað en
þorp og sveitir. I Ólafsvík bjó ég í
fjögur ár, frá tólf ára til sextán ára
aldurs og fannst það ömurlegt. Ég
hef aidrei snúið til baka, nema í
tveggja daga heimsóknir til foreldra
minna. Tveir dagar í Ólafsvík eru
nógfyrir mig."
Skjöldur segist hafa gert sitt
ítrasta til aö vera dreifbýlisstrákur:
„Ég virkilega lagði mig fram um
það," segir hann. „Ég reyndi að
vinna í fiski, moka skurði og vinna
unglingavinnu en það var ekki ég.
Auðvitað fylgir það manni út í lífið
að hafa upplifað einelti. Það er
pakki að vinna úr þvi þegar aðrir
segja eitthvað það um þig að þú far-
ir að efast um þitt eigið sjálf. Úr því
þarf að vinna og það hef ég gert."
Fallegt lótusblóm í drullu
Þaö var reyndar söngkonan Tina
Turner sem gerði útslagið og varð
tii þess að Skjöldur ákvað að kveðja
heimahagana:
„Ég var fimmtán ára að horfa á
kvikmyndina What’s love got to do
with it og heyrði þá í fyrsta sinn
setninguna „namu myoho renge
kyo", sem í lauslegri þýðingu er „í
lotningu fyrir lótus-sútrunni", en
sútra er eitt af helgiritum búddista.
Myndin fjallar um það þegar Tina
Turner gerðist búddisti. Breyting-
arnar frá því að hún var undirgefin,
sundurbarin kona, eiginlega bara
þræll, hafði djúpstæð áhrif á mig.
Þessi setning hefur setið í mér og ég
fer með hana alla daga. í kristinni
trú fann ég ekki það seih ég leitaði
að. Þessi setning kenndi mér að
lótusblómið vex í mikilli drullu. Því
dýpri sem drullan er, því fallegra er
blómið.
Ég hugsaði með mér: Ég er í öm-
urlegum aðstæðum, ég er fastur úti
á landi, þar sem ég fæ ekki að vera
eins og ég er. Ég er barinn, það er
hrækt á mig, fötin mín eru eyðilögð
og skórnir mínir brenndir. Hér vil
ég ekki vera. Drullan mín er djúp,
en hversu fallegt blóm get ég orðið?
Tók mitt hafurtask og fór.
í Búddisma lærði ég að taka líf
mitt í mínar eigin hendur. Ég læt
ekki veður og vinda stjórna því
hvernig líf mitt er heldur tek
stjórnina sjálfur. Mér finnst það
yndisleg tilfinning."
Séra Skjöldur Eyfjörð
„Mamma hélt reyndar alltaf
að ég yrði prestur," segir hann
hlæjandi, „að ég yrði séra
Skjöldur Eyfjörð. Ég hef alltaf
verið mjög heillaður af hug-
takinu „æðri máttur" og sótti
alla sunnudagaskóla sem ég
komst í. Það skemmtileg-
asta sem ég gerði var að syngja
sálma hástöfum. Ég hef alltaf elskað
söng og tónlist og elskaði gleðina
sem fylgdi messuhaldi. Mamma
kenndi mér bænir og ég hef alltaf
farið með bænir, þó ég stundi nú
bænir á annan hátt en að biðja til
Jesú Krists."
Sextán ára horfði hann á borgar-
ljósin, sem þá urðu hans. Hann bjó
fyrst í stað hjá frænku sinni, en
iagði svo einn af stað út ílífíð:
„Hvað hef ég gert? Það er fljót-
legra að spyrja hvað ég hafi ekki
gert!“ segir hann hlæjandi. „Ég byrj-
aði á að ljúka námi frá 10. bekk, því
í eineltinu í Ólafsvík var ekki mikill
námsáhugi eftir. Ég hef
þrisvar búið í Danmörku,
þar sem ég vann á
skemmtistaðnum Pan
Club í Kaupmannahöfn,
ég hef átt ljósastofu,
lært förðun, naglaá-
setningu, tískuráð-
gjöf, átti fyrirsætu-
skrifstofu, var
skemmtanastjóri...
æi, bara svona
störf hingað og
þangað. I haust
ákvað ég svo að
láta stóran
draum rætast
og fór að læra
hárgreiðslu. Ég
vinn hjá frá-
bærri mann-
eskju, Sigrúnu
Ævarsdóttur
sem á Hár-
sögu, og hún
er ein af
duglegustu konum sem ég þekki."
Við tölum um vináttuna:
„Vinir koma og vinir fara. Það er
alltaf flæði í lífinu," segir hann. „Ég
get gefið þér eitthvað og þú mér
eitthvað akkúrat á þessu augna-
bliki. Þegar við höfum fengið það
sem við þurfum, þá skilja leiðir.
Fólk er alltaf að breytast. Eitthvað
sem er sannleikur í dag er kannski
ekki sannleikur á morgun. Þess
vegna koma vinir og fara. Ekkert er
endanlegt. Mér finnst æðislegt að
hitta gamla vini, en ég er ekki að
halda í vináttu sem ekki er grund-
völlur fyrir. Ég á ótal marga kunn-
ingja, en örfáa vini."
Tilfinningar sem ég hafði
aldrei upplifað
Tölum um ástina. Tölum um þig
ogMagga, sambýlismann þinn:
„Ég man ekki eftir að hafa borið
svona tilfinningar til nokkurs," seg-
ir hann dreyminn á svip. „Við
Maggi ætluðum ekki að vera sam-
an. Við unnum báðir á skemmti-
staðnum Jóni forseta þar sem ég var
skemmtanastjóri og plötusnúður
en Maggi var glasabarn. Ég sá að
þessi strákur var svo feiminn að ég
mátti til með að stríða honum. Ég er
óheyrilega stríðinn og elska að fá
skrýtin viðbrögð frá fólki. Ég elska
að ýta á takka hjá fólki þannig að
það hætti að vera feimið. Við opin-
beruðum trúlofun okkar á gamlárs-
kvöld 2004 eftir þriggja mánaða
kynni. Við fórum upp á Vatnsenda-
hæð þar sem ég bað hans ldukkan
tólf á miðnætti. Ég veit ekki hvað ég
var að hugsa, en sú hugsun var rétt.
Við erum að flytja í yndislega íbúð í
„Lótusblómið vexí mikilli
drullu. Því dýprí sem drullan
er, því fallegra er blómið."
%
X