Freyr - 15.03.1994, Blaðsíða 12

uö. Næsta spurning er: Er leggurinn
úr plasti? Og þegar leggurinn er ekki
úr plasti, þá er þetta fullgott. Þaö
skiptir líka máli að þessi hlutur á sér
sína sögu í menningu okkar, það
höfðar til fólks. En fólk verður að
gera sér grein fyrir því áður en það
byrjar á minjagripagerð að það
verða fáir ríkir af henni.
Áhugi á þjóðlegum mat
hefur aukist
Þorbjörg taldi að áhugi á hinu
þjóðlega hefði aukist, ekki bara
minjagripagerð heldur og í matar-
gerð í ferðaþjónustu. Þar væru að
verða breytingar. Þannig væri ferða-
mannahópum víða boðið upp á kjöt-
súpu, hangikjöt, heimabakað flat-
brauð, rúgbrauð og saltkjöt og
baunir. Þetta væri tiltölulega nýtt í
ferðaþjónustu á íslandi og hún áleit
að ferðaþjónusta bænda hefði öðr-
um fremur komið þessari matarhefð
á handa ferðamönnum. Hún sagðist
hitta margt fólk og tala við farar-
stjóra og vita af því að ferðafólk væri
mjög ánægt með þetta matarval.
- Við erum á réttri braut hvað
þetta snertir, sagði Þorbjörg og vís-
aði til eigin reynslu, sagðist bjóða
ferðamönnum upp á heimabakað
brauð, flatbrauð með hangikjöti og
rúgbrauð með kæfu, kleinur og
vöfflur með rjóma og þetta þætti
mjög gott.
- Við reyndum, sagði hún, lengi
að sneiða hjá hamborgaratískunni
en gátum það ekki alfarið. En hákarl
og brennivín erum við með hér.
Misbrestur á ferðaþjónustu fyrri
ára er sá að íslendingar höfðu minni-
máttarkennd gagnvart útlending-
um, sagði Fjölnir. Þeir fóru út í það
að reyna að apa eftir einhverjum
öðrum en sköpuðu sér ekki sína
persónulegu ímynd. Það er ekki fyrr
en með Ferðaþjónustu bænda sem
brotnar eru upp venjur í mat og
þjónustu, og að við getum sagt að
Islendingar fari að skapa sér
ákveðna, fastmótaða ímynd í ferða-
þjónustu. Hitt er bara lúxushótel
með alþjóðlegum mat.
- Þau þurfa að vera með líka,
benti Þorbjörg á. - Það er að sjálf-
sögðu rétt, sagði Fjölnir, en hitt á
einnig að vera til staðar.
í matsalnum hjá Fjölni og Þor-
björgu geta 50 manns setið til borðs.
Þau bjóða upp á þrí- og fjórréttaðan
matseðil en stíla þó frekar upp á
smárétti og kaffi.
- Núna förum við líklega að bjóða
upp á sfld segir Fjölnir og hlær við,
því hún gengur í vöðum hér upp í
lónið og það er mikið af henni.
Mikið af þeirri sfld sem veiddist í
lóninu í fyrra sumar var á bilinu 30-
34 cm. Fjölnir sagði að sfldin væri
trúlega að koma inn í lónið til að
hrygna og þennan dag sem blaða-
maður Freys spjallaði við hann sagð-
ist hann hafa séð ótrúlega stórar
torfur í lóninu. Lónið er iðandi af
lífi. Selur sést í því nær því hvern
dag, ferðamönnum, einkum þeim
erlendu, til mikillar ánægju.
Fróðlegt var að heyra skoðanir og
spár Fjölnis um breytingar á Jök-
ulsárlóni á næstu árum; hann hefur
fylgst vel með því sem þar er að
gerast, hvernig fjaran eyðist, og
hvernig sjórinn færist stöðugt nær
lóninu og sjávarföll eiga greiðari leið
inn í það, sem aftur leiðir til breyt-
inga á lífríki þess. Hærra hitastig
vatnsins í lóninu veldur því að jökul-
inn og ísjakarnir bráðna hraðar og
sporður Breiðamerkurjökuls
hörfar. Að áliti Fjölnis er með sömu
þróun ekki langt í að lónið breytist í
djúpan fjörð með ófyrirséðum af-
leiðingum fyrir samgöngur á landi
og sjó. Við Jökulsárlón eru reginöfl
náttúrunnar að kljást á óvenju sýni-
legan hátt nótt og nýtan dag og
verður fróðlegt að sjá hverju fram
vindur.
Við gengum út í skálahlaðið.
Kvöldsólin skein á vatnsflötinn í lón-
inu, sem var á hreyfingu því það var
útfall úr því. Jakarnir flutu um, sá
stærsti trónaði yfir alla aðra eins og
Hallgrímskirkjuturn. Við Arnaldur
héldum til baka og gistum á ferða-
þjónustubænum Efri-Vík í Land-
broti.
J.J.D.
Ályktanlr Búnaðarþlngs 1994
Frh. afbls. 222.
gera með því að reisa girðingar (sem
halda öllu búfé) og halda þeim við.
Oft er því borið við, jafnvel þó að
viðurkennd séu þau réttlœtisrök sem
hér eru settfram, að þetta verkefni sé
vegagerðinni fjárhagslega ofviða, og
vissulega er það dýrt, jafnvel þótt
aðeins sé miðað við fjölförnustu veg-
ina, sem skammtímamarkmið. En
raunar sýnir þetta svar bezt, hve
þungur sá baggi er, sem lagður yrði á
bœndur og þá fyrst og fremst þann
hlut þeirra, sem býr við fjölförnustu
vegina, ef frumvarp þetta yrði sam-
þykkt.
Því tekur Búnaðarþing undir það,
sem er kjarni frumvarpsins, að verja
þarf þjóðvegina fyrir búfé og búféð
fyrir umferðinni. Búnaðarþing setur
hins vegar fram þá eindregnu skoð-
un, að þá skyldu eigi að leggja á
Vegagerð ríkisins, í vegalögum og
girðingalögum en ekki búfjárhalds-
lögum.
Samstaða bænda fyrir öllu.
Frh. afbls. 10.
Um tryggingamál í þessu sam-
bandi er hér ekki fjallað, en þar er
verulegt athugunarefni fyrir Búnað-
arþing og ýmsa aðra.
hugsaður að ári. Þingið lét þann vilja í ljós að
aðalfundur samtakanna heiti Búnaðarþing í
framtíðinni en fyrsti fundur þeirra tekur
ákvörðun um það.
J.J.D.
196 FREYR - 6*94