Freyr - 01.04.1995, Blaðsíða 35

Valdimar Tryggvason forritari hjá B1 og Ketill A. Hannesson, hagfrœðiráðunautur
BI, bera saman bœkur sínar. (Freysmynd).
mönnum á þessum sviðum svo sem
æðarræktendum, selabændum,
bændum á rekajörðum, þeim er
sölvatöku stunda o.s.frv. I mörgum
tilfellum hefur starfið að miklu leyti
beinst að markaðsmálum, þ.e. að
finna þessum afurðum aftur sess í
samfélaginu. A árinu sem leið var
svo Árna Snæbjörnssyni hlunn-
indaráðunaut, falið að taka við því
starfi sem atvinnumálafulltrúi hjá
Stéttarsambandi bænda gegndi og
er það metið sem hálft starf, en
mjög hefur dregð úr viðfangsefni
Árna sem jarðræktarráðunautar. En
störfin að þessu tvennu; hlunn-
indamálum og að hlúa að ýmsum
tilraunum til atvinnusköpunar í
smærri eða stærri stíl, fara mjög vel
saman. Svonefndur smáverkefna-
sjóður Framleiðnisjóðs er svo bak-
hjarl þessarar starfsemi og er Árni
jafnframt í stjórn hans.
Ekki má láta hjá líða að geta þess
að mörg af þeim rannsókna- og
þróunarverkefnum sem ég hef gert
að umtalsefni hér að framan hafa
beinlínis verið borin uppi af fjár-
munum úr Framleiðnisjóði land-
búnaðarins.
Spyrja mætti, og hefur reyndar
oft verið gert, hvort Framleiðni-
sjóður landbúnaðarins, sem vissu-
lega fer með fjármuni bænda, eigi
að kosta rannsóknir og leiðbeining-
ar sem ríkinu er ætlað að kosta?
Þessu má svara með annarri spum-
ingu; væri það rétt að verja fjár-
munum í nýjar greinar eins og til
dæmis loðdýrarækt, fiskeldi eða
annað án þess að stunda viðhlítandi
rannsóknir og veita leiðbeiningar til
að tryggja besta árangur? Peningar
Framleiðnisjóðs hafa að hluta til
gengið til þess að skapa viðfangs-
efni fyrir Framleiðnisjóð svo að
hann hefði eitthvað gott að styrkja.
Möguleikar á lífrœnni og
vistvœnni framleiðslu
Að lokum skal hér minnt örfáum
orðum á það sem nú er mönnum
hvað efst í huga en það em mögu-
leikar til lífrænnar búvörufram-
leiðslu og/eða framleiðslu á vist-
vænum afurðum undir merkjum
gæða, hollustu og hreinleika.
Feiðbeiningaþjónustan hefur um
nokkurt skeið haft það á dagskrá að
styðja við bakið á þeim vísi sem hér
er kominn að lífrænni búvörufram-
leiðslu og vekja athygli á henni.
Málið var fyrst tekið formlega fyrir á
Ráðunautafundi 1993 og síðan hafa
ráðunautar BÍ, bæði garðyrkju-
ráðunautarnir og landnýtingaráðu-
nauturinn Ólafur R. Dýrmundsson,
fylgt þessum málum en Ólafur hefur
nú skilað mjög mikilvægum verk-
efnum á þessum sviðum fyrir land-
búnaðarráðuneytið.
Mesta athygli hafa þó vakið störf
Baldvins Jónssonar sem bænda-
samtökin fengu til liðs við sig
haustið 1993 og verið hefur óþreyt-
andi við að kynna sér einkum
erlendis möguleika lífræns búskap-
ar og kynna þá hér innanlands.
Fyrir dugnað og hæfileika Bald-
vins til að kynna málið og vinna því
fylgi er nú svo komið að fá mál
landbúnaðinum tengd hafa hlotið
jafn góðar undirtektir.
Með þessum pistli vil ég freista
þess að vekja athygli á mikilvægum
störfum bændasamtakanna frá upp-
hafi og til þessa dags. Ég hef að
langmestu leyti dvalist við hlut
leiðbeiningaþjónustunnar og að
sama skapi lítið við mikilvæga bar-
áttu Búnaðarþings og síðan Stétt-
arsambands bænda að löggjafar-
málum, kjaramálum og öðrum
beinum réttindamálum sem að
sjálfsögðu eiga sinn ríka þátt í því
að hér hefur þróast nútímalegur
landbúnaður sem lengst af hefur
boðið upp á þolanleg kjör bænda og
fólksins í sveitunum.
Ég á þá ósk besta til handa hinum
nýju sameinuðu samtökum að þeim
auðnist að þjóna báðum þessum
mikilvægu sviðum, kjarabaráttunni
og leiðbeiningaþjónustunni, jafn
vel. Á hvorugt má halla. Að þau
verði enn sterkari og enn samstillt-
ari eftir sameiningu en áður.
„Að fortíð skal hyggja ef frum-
legt skal byggja.
Án fræðslu um það liðna sést ei
hvað er nýtt.“
AAOLflR
Danskir bœndur
hafa lágt kaup
Danskir bændur hafa allt of lágt
kaup, að því er Landsbladet hermir,
og greinir frá því að danskur bóndi
sem lifir eingöngu af landbúnaði
hafi a.m.t. 1.330.000 ísl. kr. upp úr
sér. Þetta er of lítið miðað við hina
miklu vinnu sem bóndinn innir af
hendi og allt eigið fé sem helst þarf
að skila vöxtum.
4.'95- FREYR 163