Freyr - 01.03.1999, Blaðsíða 6

ræktunarstarfinu síðustu ár með
tilkomu ómsjármælinga, sem ég hef
reynt að notfæra mér. Með þessurn
mælingum er hægt að sjá vöðvaþykkt
og fítulag en það hjálpar mönnum til
að rækta upp vöðvameira fé og
fituminna, eða að aðlaga ræktunina að
kröfum markaðarins."
Ósáttur við
nýja kjötmatið
Á síðasta ári tók gildi nýtt kjötmat,
sem Þórarinn er ekki hress með. ,,Nei,
mér finnast þetta alltof miklar
breytingar. I gamla matinu vom 4
flokkar, sem lömbin gátu flokkast í en
meirihlutinn fór í DIA eða II.
verðflokk og við fengum ágætis verð
fyrir kjötið. í nýja matinu em flokk-
amir um 30 og kjötinu skipt niður eftir
holdfyllingu og fituflokkum. Ef
borinn er saman verðlagsgmnd-
völlurinn og nýja kjötmatið kemur í
ljós að kjötið færist mjög niður í
verðflokki, það fer t.d. ekkert í I. flokk
og lítið í II. flokk, sem var aðal flokk-
urinn áður. Utkoman verður því verri
fýrir sauðijárbændur með tilkomu nýja
matsins því að þeir fá minna fyrir
dilkana sína. Nýja kjötmatið er
samkvæmt Evrópustaðli, sem ég segi
að passi ekki fyrir okkar fé.“
Með eigið
sauðfjárræktarfélag
I flestum sveitum landsins, þar sem
fjárbúskapur er stundaður, eru
sauðljáiræktarfélög. Þórarinn hefur
aldrei verið í slikum félagsskap en
segist vera í sínu eigin félagi. „Eg segi
þetta vegna þess að við hjónin höfum
alltaf lagt mikið upp úr því að skrá allt
niður varðandi féð. Við handskrifum
þetta niður í sérstakar bækur þannig að
við getum séð útkomuna eftir hvem
einasta haus. Þetta er mjög mikil-
vægur þáttur í ræktunarstarfinu, sem
sauðijárbændur ættu að tileinka sér.“
Forðagæslumaður
í Ölfushreppi
Þórarinn er forðagæslumaður í
Ölfushreppi, ásamt Guðmundi
Ingvarssyni í Akurgerði, en þann
starfa hefur Þórarinn haft með hönd-
um í um sjö ár. En hvert er hlutverk
forðagæslumanns?
„Það er að heimsækja bændur á
lögbýlum og aðra, sem eru með
skepnur í sveitarfélaginu tvisvar á ári
til að fylgjast með heybirgðum og
ástandi skepnanna.
I lok nóvember tökum við tölur hjá
bændum, þ.e. skráum niður ijölda
skepna, mælum og metum heybirgðir
og reiknum það út í magni fóðu-
reininga en hverri skepnu em ætlaðar
ákveðið margai' fóðureiningar yfir
veturinn.
í apríl heimsækjum við síðan
bændur aftur til að kanna stöðu mála
og athuga hvort skepnurnar hafa ekki
haft það gott yfir veturinn. Það em
um 100 aðilai' í hreppnum sem við
heimsækjum í starfi okkar sem forða-
gæslumenn."
Suðurstrandarvegur
mikilvægur
Ýmsir samverkandi þættir urðu
þess valdandi að á árabilinu 1940 -
1950 fór fólki að fækka mikið í
sveitinni. Árið 1939 kom upp sauð-
Ijársjúkdómur, mæðiveiki, sem leiddi
til niðurskurðar árið 1951.
„Þetta er þróun, sem er staðreynd
og maður verður að sætta sig við. Eg
veit ekki hver framtíð sveitarinnar
verður en ef svonefndur Suður-
strandarvegur, verður að vemleika, þá
gæti hlutirnir breyst mikið og fólki
ijölgað í sveitinni. Eins og staðan í
dag er þetta einangmð sveit, þó að
það væsi ekkert um okkur, sérstak-
lega þegar vetumir eru svona góðir
eins og síðustu ár, en ég tel að Suður-
strandarvegurinn yrði mikil sam-
göngubót fyrir sveitina. Það er
ákaflega gott að búa í Selvognum
með sauðfé, það er mikið landrými og
gróður er góður, hér er engin ofbeit,"
sagði Þóraiinn.
Vítlaus
landbúnaðarpólitík
Nú berst tal okkar að málefnum
landbúnaðarins. Þórarinn liggur ekki
á skoðun sinni á nýútkominni skýrslu
nefndar landbúnaðarráðuneytisins um
afkomu sauðijárbænda. „Mér finnst
þessi skýrsla ekki sýna rétta
niðurstöðu um sauðfjárræktina og
vera furðuleg landbúnaðarpólitík en
nefndin kemst að því að það þurfi að
fækka sauðfjárbændum um 1000. Ég
get ekki verið sammála þessu og vil
nefna tvö dæmi máli mínu til
Þórarinn og Jóhanna með heimilisbílinn, Land Roverjeppa, á hlaðimt hjá
sér. Þessi jeppi er árgerð 1977 og gerir það gott að sögn Þórarins.
(Ljósm. M.H.H.).
6- FREYR 2/99