Freyr - 01.03.1999, Blaðsíða 38

Tafla 6. Upptekið köfnunarefni eftir notkun á sláttuþyrlu, sláttutætara eða sláttuþyrlu, tilraun nr. 154-64. Meðaltal 4 ára, 1964-1967.
Upptekið N, Upptekið N
kg/ha % fbornu
a. Slegið nærri með
greiðusláttuvél 124 103
b. Slegið fjarri með
greiðusláttuvél ll7 98
c. Slegið nærri með
sláttutætara ll5 96
d. Slegið tjarri með
sláttutætara M4 95

Tafla 7. Áhrif legu heyflekkja á túni í mislangan tíma
1969-1972.
Hey, hkg/ha
Meðaltal
1972 1969-1972
a. Grasið hirt strax eftir slátt 78,3 54,7
b. Heyið lá í 2 daga á túninu 81,3 54,8
c. Heyið lá í 10 daga á túninu 85,0 54,8
d. Heyið lá í 30 daga á túninu 91,3 58,6
ingarinnar hefur dregið úr því að
heyflekkir liggi dögum eða jafnvel
vikum saman flatir á túnum.
Niðurstöður úr tilraun nr. 235-69
geta bent til að við ákveðnar
aðstæður, þ.e. mikið úrfelli, geti
næringarefni skolast úr heyinu og
nýst plöntunum næsta ár. Efnin sem
eru líklegust til að skolast út eru
kalí, magnesíum og köfnunarefni.
Örurn tæknibreytingum á hey-
verkun hefði þurft að fylgja eftir
með ítarlegri rannsóknum á því
hvað áhrif vinnsluaðferðir og þungi
véla og verkfæra hefðu á uppskeru
túna. I framtíðinni þarf að fylgjast
með áhrifúm nýrrar tækni á túnin.
Heimildir:
Árni G. Eylands, 1950: Búvélar og
ræktun. Menningarsjóður, 476 bls.
Ólafur Guðmundsson, 1961: Prófun
véla og verkfæra. Handbók bænda 11:
212-218.
Ólafur Guðmundsson, 1974: Stjörnu-
múgavélar. Handbók bænda 24 : 321-
325.
Óttar Geirsson og Magnús Óskarsson,
1968: Frá Tilraunastöðinni á Hvanneyri.
Handbók bænda 18: 202-209.
Kreppa í bandarískum landbúnaði
Bandarískir bændur takast nú á við
lægsta verð á afurðum sínum sem þeir
hafa upplifað alla búskapartíð sína.
Gildir það um flestar afurðir þeirra.
Nokkurdæmi: Verð fyrir sláturgrís
er hið lægsta í 46 ár, eða um 1.250 kr.
fyrir grísinn. Fyrir ári fengust hins
vegar um kr. 8.200 fyrir grísinn.
Verð á maís um nýliðin áramót var
um 5.500 kr. á tonnið en var um 3.000
kr. hærra ári áður, og er nú hið lægsta
á annan áratug. Tap var á framleiðslu
nautakjöts annað árið í röð.
Meðalverð á hveiti er um 7.800 kr. á
tonn, sem er 1.500 kr. lægra en í
janúar 1998 sem þá þegar var afar
lágt. Sojabaunir fara á 15.000 kr.
tonnið sem er 7.500 kr. lægra verð en
árið 1997 og 3.700 kr. lægra en í
janúar 1998. Verð á baðmull er
einnig lágt.
Mjólkurverðið er nánast eina
Ijósglætan, en aukin eftirspum eftir
smjöri og osturn hefur lyft grunnverði
á rnjólk þannig að það hefur slegið
nýtt met.
Ekki óvænt
Segja má að það sem hér hefur
verið rakið hafi ekki komið alveg á
óvart. Metuppskera af sojabaunum,
næstum metuppskera af hveiti,
næstmesta uppskera af maís fyrr og
síðar og metframleiðsla á svínakjöti
hlaut að leiða til þess að verð á
búvömm fór í algjört lágmark. Áföll
sem útflutningur búvara varð fyrir á
sarna tíma gerðu ástandið enn verra.
Þar ber hæst efnahagskreppuna í
austanverðri Asíu en einnig aukin
samkeppni frá m.a. Kanada og
Ástralíu og ESB á hveitimarkaðnum,
frá Kína á maísmarkaðnum og frá
Suður-Ameríku á sojamarkaðnum.
Áframhaldandi
erfiðleikar
Erfiðleikar bandarískra bænda
rnunu halda áfram á þessu ári.
Ástandið á svínakjötsmarkaðnum
leiðir til þess að slátmn mun aukast
framan af árinu. Það þrýstir enn niður
verðinu, og í kjölfar þess mun einnig
lækka verð á samkeppnisvörum, svo
sem nauta- og fuglakjöti.
Þetta þrýstir jafnframt niður verði á
maís í Bandaríkjunum, þar sem um
60% af maís sem ræktaður er þar í
landi fer til fóðrunar innlands.
Samdráttur í búfjárrækt leiðir þannig
til þess að auka enn á birgðir maíss
sem em miklar fyrir. Hið sarna á við
um sojamjöl.
Sarnt búast fáir við því að kom- og
sojabaunaræktendur muni hvíla
teljandi hluta af ökmrn sínum.
38- FREYR 2/99