Freyr - 01.05.1999, Blaðsíða 17

Vesturland og Vestfirðir
Gullbringu- og
Kjósarsýsla
Nákvæmlega jafn marg-
ir hrútar voru sýndir á
þessu svæði og haustið
1997 og skipting þeirra á
veturgamla hrúta og eldri
var einnig í fjölda ná-
kvæmlega sú sama. Full-
orðnu hrútamir vom örlitlu
vænni nú en þá en þeir
veturgömlu hins vegar
sjónannun léttari. Flokkun
hrútanna var hins vegar
slakari að þessu sinni. Af
11 eldri hrútum fengu sjö
I. verðlaun og af 32 vetur-
gömlum hrútum fengu 22
þá viðurkenningu.
Bestu hrútana á svæð-
inu var að sjá í Kjósinni
en þar var Láni 97-201 í
Miðdal dæmdur bestur.
Flann er virkjamikill og
harðholda með góðan aft-
urpart og gott samræmi.
Flrútur nr. 31 á Kiðafelli
er einnig mjög jafnvaxinn
og vel gerð kind.
Snóker á Hrísbrú í
Mosfellssveit, sem er ætt-
aður frá Kiðafelli, og
Bjartur á Jámgerðarstöð-
um við Grindavík, ættað-
ur frá Vogsósum, eru
einnig góðar kindur.
Borgarfjarðar-
sýsla
Þátttaka í sýningum var
minni en haustið áður enda
veturgamlir hrútar í héraði
færri. Sýndir vom samtals
73 hrútar, þar af níu í hópi
eldri hrúta sem allir fengu
staðfesta I. verðlauna við-
urkenningu. Veturgömlu
hrútamir 64 vom að
meðaltali 82,9 kg á fæti
sem er umtalsvert meira en
hjá sama aldursflokki árið
áður. Af veturgömlu hrút-
unum vom 90,6% með I.
verðlauna viðurkenningu.
1 Strandarhreppi báru
þeir Austri og Vestri á
Ferstiklu II af en þeir eru
fádæma vænar kindur
með góða holdfyllingu,
einkanlega á baki. Þessir
hrútar eru sonarsynir
Odda 85-922 en margir
afkomenda hans eru ákaf-
lega þroskamiklar kindur.
Ás á Vatnsenda í Skorra-
dal, sem er sonur Glampa
93-984, er ákaflega
jafhvaxinn og þéttholda.
Fáir hrútar vom sýndir í
Reykholtsdal en þar bar
Bútur 97-306 á Kjalvarar-
stöðum mjög af en hann
er frá Vatnsenda og son-
arsonur Hnykks 91-958.
Þessi hrútur er fádæma
samanrekin holdakind
með feikilega mikil læra-
hold og var hæst dæmdi
hrútur í sýslunni.
Á fjárræktarbúinu á
Hesti vom nokkrir vem-
lega athyglisverðir hrútar
og ber þar fyrstan að nefna
Hjassa 97-042 en hann er
með feikna góð bak- og
malahold en þó sérlega
lærahold, en full bol-
stuttur. Áni 97-041, sem
er sonur Bjálfa 95-802,
hefúr mikil og hörð hold í
affurparti og Sekkur 97-
047 er með ákaflega sívala
og jafna byggingu.
Mýrasýsla
í sýslunni voru að
þessu sinni sýndir 79
hrútar þar af 14 í eldri
flokki sem allir fengu
staðfesta I. verðlauna við-
urkenningu. Af 65 vetur-
gömlum hrútum fengu 52
eða 80% þeirra I. verð-
launa viðurkenningu, en
veturgömlu hrútamir
vom að meðaltali 79,1 kg
eða örlítið léttari en jafn-
aldrar þeirra haustið áður.
Ekki komu fram margir
toppar meðal þessara
hrúta en mjög margir
góðir hrútar. í Stafholts-
tungum voru bestu hrútar
Gaukur 97-159 á Steinum
II sem er hreinhvítur með
úrvals ull og mjög jafn-
vaxinn. Hrútur nr 97-123
í Bakkakoti er einnig
mjög ullargóður með
ágætar útlögur og góðan
afturpart.
Snæfellsnes- og
Hnappadalssýsla
Umtalsvert færri hrútar
vom sýndir á þessu svæði
en haustið áður eða 149
hrútar samanborið við 205
þá. Af sýndum hrútum
vom fjórir í gamlingja-
flokki og fengu þrír af
þeim I. verðlaun. Af vetur-
gömlu hrútunum vom 126
með I. verðlauna viður-
kenningu eða 87% þeirra,
en þessi aldurflokkur var
nú að meðaltali 79,6 kg að
þyngd sem er nokkm
minna en haustið 1997.
í Kolbeinsstaðahreppi
var að vanda feikilega öfl-
ug sýning og margt glæsi-
legra hrúta, en þar var til
hópur veturgamalla hrúta
úr sæðingum frá Laug-
ardælum. Besti einstakl-
ingur á sýningunni var
samt af heimaættum, en
það var Belgur 97-550 i
Tröð. Þessi hrútur, sem var
rúm 100 kg að þyngd, var
feikilega vel þroskaður, fá-
dæma jafnvaxinn kind,
með frábærar útlögur og
lærahold en aðeins gulur i
ull. Þama vom nokkrir
feikilega góðir synir
Glampa 93-984 og skal
þar nefha hrútana í Hauka-
tungu syðri, þá Berg 97-
546, feikilega þroska-
mikinn hrút, bollangan
með frábær lærahold, og
Stjóra 97-500 sem er mjög
jafnvaxinn með frábær
bakhold. Lampi 97-655 í
Mýrdal er feikilega útlögu-
góður með mjög góð bak-
og lærahold. Sómi 97-580
í Miðgörðum var með ein-
hver öflugustu lærahold
FREYR 5-6/99 - 17