Freyr - 01.05.1999, Blaðsíða 23

Kóngur 97-326 í Sigluvík á Svalbarðsströnd. (Ljósm. Ó. V).
Bjartur 97-510 í Vill-
ingadal er fögur kind,
ágætlega holdfylltur
hvar sem á honum er
tekið og hefur mikla
hreinhvíta ull. Bjartur er
undan Gný 91-967 og er
afgerandi besti kollótti
hrúturinn sem sýndur
var í Eyjafirði. Meistari
97-467 í Torfufelli er
einnig athyglisverð
kind, prúður á velli með
mjög góð bakhold og
feikilega góða holdfyll-
ingu í mölum og lærum
og góða ull en hrútur
þessi er sonur Frama 94-
996.
Suður-
Þingeyjarsýsla
Verulega fleiri hrútar
komu til sýninga í sýsl-
unni nú en haustið 1997
eða samtals 313 hrútar
og voru níu þeirra úr
hópi eldri hrúta. Vetur-
gömlu hrútarnir 304
voru að meðaltali 79,6
kg að þyngd og fengu
255 þeirra eða 83,9% I.
verðlaun sem er talsvert
betri flokkun en haustið
1997.
Á sýningu á Sval-
barðsströnd voru betri
hrútar en þar hafa áður
verið en bestir voru
Kóngur 97-326 í Siglu-
vik sem hefur ákaflega
skemmtilegar útlögur,
mætti verða bakþykkri
en hefur góð lærahold
og ull. Kóngur er sonur
Kletts 89-930. Hrekkur
97-416 á Mógili er ákaf-
lega þéttholda og vel
gerður en mætti vera
ullarbetri.
Á sýningu í Grýtu-
bakkahreppi bar Fannar
97-016 mjög af hrútum
enda feikilega vel gerður
með þykka vöðva og
góða ull, en hann er sonur
Frama 94-996.
Á svæði Bsb. Suður-
Þingeyinga var sýning
aðeins í einni sveit, Háls-
hreppi. Þar var líklega
haldin veglegasta sýning
veturgamalla hrúta þetta
haust þar sem saman voru
komnir um 70 hrútar.
Efstur stóð Nagli 97-525
í Hrísgerði undan Frama
94-996. Nagli er jafnvax-
inn hrútur með góð læra-
hold. Næstur stóð Galsi
97-560 á Hróarstöðum,
undan Galsa 93-963.
Góður bakvöðvi og góð
lærahold einkenndu
hann. Þriðji i röð hrúta í
sveitinni var Fengur 97-
520, sonur Kögguls 95-
429. Sýningin í heild bar
vott um þróttmikið starf
fjárræktarfélagsins sem
er það fjárflesta í
sýslunni.
Sómi 97-399 í Sandvík
í Bárðardal, undan Frama
94-996, er mikill glæsi-
gripur með sérlega góðan
bakvöðva, en eins og
fram kemur í grein um af-
kvæmarannsóknir á öðr-
um stað í blaðinu sýndi
þessu hrútur þar sérlega
góða niðurstöðu.
í Reykjahverfi bar Oki
97-022 á Litlu-Reykjum
verulega af hrútum og er
einn allra glæsilegasti ein-
staklingur í héraði en Oki
er undan A1 95-018. Hann
er sérlega þroskamikill,
breiður og jafnvaxinn,
sannkallaður holda-
hnykill. Ull gallalaus.
Á Tjömesi vom bestu
hrútar Tóti 97-460 á Héð-
inshöfða og Prins í Mýr-
arkoti, sem er sonur
Frama 94-996, en báðir
þessir hrútar eru góðar
holdakindur.
Norður-
Þingeyjarsýsla
í sýslunni komu til sýn-
inga umtalsvert fleiri
hrútar en árið áður eða
samtals 174 og voru fjórir
þeirra í flokki eldri hrút-
anna. Veturgömlu hrút-
amir, 170 að tölu, vom
80,2 kg að meðaltali og
fengu 149 þeirra 1. verð-
launa viðurkenningu eða
87,6% þeirra.
í Kelduhverfí var Ómur
97-656 á Hóli talinn best-
ur hrúta en hann er sonar-
sonur Kokks 85-870.
Ómur er þroskamikil
kind, jafnvaxinn með vel
holdfylltar herðar og góð-
ar útlögur, bakið holdgró-
ið, lærvöðvi þykkur og
lokar klofí ágætlega. Ull-
armagn ágætt og ullin
hvít.
Á sýningunni í Öxar-
fírði vom bestu hrútar frá
Bjamastöðum, þeir Mjald-
ur 97-464 og Hylur 97-
466, báðir mjög þéttholda,
Mjaldur vöðvaþykkri með
góða ull, en Hylur mcð
sérlega góð malahold.
Mjaldur er sonur Mjaldurs
93-985 og Hylur undan
Galsa 93-963.
Á sýningu í Leirhöfn
vom glæsihrútar. Efstur
stóð Lói 97-322 sem er
mikil glæsikind á velli,
bollangur með ákaflaga
þétt og mikil hold. Lói er
sonarsonur Fóla 88-911,
undan Hirti 93-265. Orri
97-334 i Presthólum er
nokkuð annarrar gerðar,
FREYR 5-6/99 - 23