Freyr - 01.12.1999, Qupperneq 5

Kristinn sat efstu hryssuna á fjórðungsmóti Austlendinga 1999, Þrumu frá
Hofi í Örœfum. (Ljósm. Jens Einarsson).
sinn þátt í að breiða hestinn út. Við
þurfúm að reyna að útbreiða hesta-
mennskuna eins og við getum. Ef
íslenski hesturinn fer sigurfor um
heiminn verður aldrei til nóg af
honum og þá skiptir engu máli
hvort íslendingar, Þjóðverjar eða
Bandaríkjamenn rækta hann.
Mér finnst það hins vegar vera að
gerast í heiminum nú að íslensk
ræktun, meðhöndlun og reið-
mennska á íslenska hestinum er að
sigra og ég held að útlendingar séu
farnir að sjá það. Þjóðverjar breyttu
reiðmennskunni hjá okkur mjög til
batnaðar á sínum tíma en það var
samt margt sem þeir komu með
sem hentaði ekki íslenska hestin-
um. Hann hefúr krait og fjölhæfni
en þolir ekki of mikinn aga og þarf
alltaf visst frelsi. íslendingum hefúr
að mínu mati tekist betur en Þjóð-
verjum að vinsa það besta úr þess-
um eiginleikum. Þama erum við í
fararbroddi og verðum að vera það
áfram. Þá vegnar okkur vel.“
Nú undirritaði Félag hrossa-
bænda nýlega samning við land-
búnaðarráðuneytið. Ut á hvað
gengur hann og hvaða þýðingu hef-
ur hann fyrir hrossaræktina?
„Samkvæmt þessum samningi fá-
um við 15 milljónir króna á ári í
fimm ár til hestamennsku og
hrossaræktar. Að þessu standa auk
Félags hrossabænda, Bændasamtök
íslands, Félag tamningamanna og
Landssamband hestamannafélaga
en þessir fjármunir eiga þó ekki að
fara í rekstur einstakra félaga. Ætl-
unin er að leggja þá í að framfylgja
þeim auknu gæðakröfúm sem ég
minntist á í upphafi. Við munum
fyrst athuga hvar við stöndum og
skilgreina verksvið hvers félags og
síðan munum við vinna að því að fá
ísland viðurkennt sem upprunaland
íslenska hestsins. Liður í því væri
m.a. að ljúka vinnu við gagna-
grunninn Feng. Það verður m.ö.o.
reynt að nýta peningana til að auka
gæði og fagmennsku.
Við verðum að reyna að hugsa
þessi mál til lengri tíma því við
hljótum alltaf að stefna að því að
arðsemin verði það mikil í hrossa-
ræktinni að hún verði sjálfbær at-
vinnugrein. Fimmtán milljónir
króna á ári duga hins vegar ekki til
að gera mjög stóra hluti en það
verður hlutverk okkar að spila
þannig úr þessum fjármunum að
þeir nýtist okkur sem best.“
Nú er landsmót framundan árið
2000. Er eitthvað sérstakt við það?
„Já, það má fyrst nefna að þetta
er í fyrsta skiptið sem tvö ár líða á
milli landsmóta. Þau hafa alltaf ver-
ið haldin á fjögurra ára fresti en
verða hér eftir annað hvert ár. Að
auki er þetta fyrsta landsmótið sem
haldið verður í þéttbýli en það fer
fram í Reykjavík.
Þetta landsmót hefur einnig
sterkari grunn til kynningar en ver-
ið hefur. Margir telja sig hafa hag
að landsmótinu og hafa komið
myndarlega að fjárstuðningi við
það. Þetta þýðir að mótið hefur haft
úr töluvert meiri fjármunum að
spila til kynningar en önnur mót og
ég vona að það skili sér.
Ég er ekki í nokkrum vafa um að
þetta landsmót verður hvað varðar
gæði hrossa það langsterkasta sem
við höfum haldið. Þar munu gripir
koma fram sem eru betri en við höf-
um áður séð.
Eins og ég sagði áðan er aðall ís-
lenska hestsins fjölhæfni hans og
kraftur. Fjölhæfnin er fólgin í fleiru
en gangi, t.d. litum, en íslenski
hesturinn hefúr yfir miklu breiðari
litaflóru að ráða en nokkurt annað
hestakyn. Á þessu landsmóti er
stefnt að sýningu á hrossalitum sem
útlendingar hafa mjög mikinn
áhuga á. Þannig að í heild bind ég
mikla vonir við landsmótið.“
Nú voru gerðar breytingar á k)>n-
bótadómum í sumar. Hverjar voru
þær og hvernig hafa þœr gefist?
FREYR 13-14/99 - 5