Freyr - 01.06.2002, Side 36

Það er einnig ljóst að ef fyrir
hendi er verulegur kerfísbundinn
munur á milli einstakra af-
kvæmahópa, t.d. vegna þátta sem
nefndir eru í málsgreininni hér á
undan er um leið hætt við að nið-
urstöður rannsóknar verði að
sama skapi ónákvæmar. Aldrei
verður lögð of mikil áhersla á að
til að geta fengið óbjagaðar nið-
urstöður verða hrútamir, sem í
rannsókn eru, að hafa jafna
möguleika. A litlum fjárbúum
verður slíku oft tæpast komið við
t.d. vegna skyldleika innan fjár-
hópsins. Valpörun, sem þannig
verður, er vafalítið oft umfangs-
mikil í íslenskri sauðfjárrækt og
fyrir henni verður ekki leiðrétt á
réttan hátt fyrr en til kemur upp-
gjör sem tekur tillit til þess (
BLUP uppgjör).
Það er löngu þekkt að samræmi
á milli þeirra tveggja meginþátta,
sem rannsóknin byggir á, ómsjár-
mælinga og kjötmatsins, er ekki
sérlega hátt. Það reynist eins og
áður ekki vera nema rúm 30%.
A það er um leið rétt að minna
að ómsjármælingamar em lang-
nákvæmasta aðferð sem okkur er
tiltæk í íslenskri sauðfjárrækt til
að leggja mat á kjötsöfnunareig-
inleika hjá lifandi fé.
Sæðingarstöðvarhrútar
ÁBERANDI í AFKVÆMA-
RANNSÓKNUM
I afkvæmarannsóknunum em
synir sæðingarstöðvahrúta að
vonum mjög áberandi. Þess
vegna er forvitnilegt að skoða
ögn nánar hvað lesa má úr niður-
stöðum fyrir einstaka stóra
bræðrahópa sem þama koma fyr-
ir.
Hrútar á sæðingastöðvunum
em fleiri frá fjárræktarbúinu á
Hesti en nokkm öðru búi. Undan
eldri hrútunum þaðan er mjög
farinn að grisjast hrútahópurinn
og þeim, eins og öðmm eldri
| 36 - Freyr 5/2002
hrútum, er það sammerkt, að vera
ekki að sýna sérlega burðugar
niðurstöður. Hörvi 92-972 er elst-
ur Hesthrútanna, sem enn á nokk-
um hóp sona í prófun, en þeir em
rúmlega tugur að þessu sinni.
Líkt og á síðasta ári er niðurstaða
þeirra ekki góð, meðaltal í eink-
unn aðeins 93. Bútur 93-982 á 15
syni í prófun og fá þeir að meðal-
tali 104 í einkunn en em heldur
sterkari á ómsjárhluta rannsóknar
þar sem meðaltalið fyrir kjöt-
matshluta er 102 hjá þessum
hrútum. Kúnni 94-997 og Svaði
94- 998 eiga hvor um sig hátt á
annan tug sona í rannsóknum að
þessu sinni og koma út um með-
altal, Kúnnasynir sækja styrk
fremur í ómsjármælingar en
Svaðasynimir í kjötmatið. Bjálfí
95- 802 á rúmlega 50 syni í rann-
sóknum sem sýna að jafnaði
jákvæðar niðurstöður eða 101 að
meðaltali og 104 í kjötmatshluta.
Margir synir hans hafi til viðbót-
ar þann kost að gefa mjög
þroskamikil lömb. Sónn 95-842 á
tæpan tug af veturgömlum sonum
í rannsókn og sýna þeir einhvem
mesta breytileika i niðurstöðum,
því að í heild liggja þeir á meðal-
tali, en fá aðeins 88 úr kjötmats-
hluta en 112 í ómsjárhlutanum í
rannsókninni. Sekkur 97-836 er
síðan nýjasta vopnið úr þessum
herbúðum. Hann á tæpa tvo tugi
sona, sem fá hagstæða niður-
stöðu, eða 105 að meðaltali, en
styrk sækja þeir meira í ómsjár-
mælingar því að meðaltal úr kjöt-
matshluta er 102 hjá þessum
hrútum.
Aðrir stöðvarhrútar af Vestur-
landi, sem eiga stóra sonahópa í
rannsóknum, em Dropi 91-975
sem á á annan tug sona með 96
að jafnaði og styrk fyrst og
fremst úr kjötmati, Bjartur 93-
800 á á fímmta tug sona, sem
sýna eins og áður jákvæða mynd
eða 103 að jafnaði og ívíð betri
hluta í kjötmati, en sumir þessara
hrúta em samt að gefa til baga
feit lömb, Möttull 94-827 á rúm-
lega 20 syni sem fá að meðaltali
105 í heildareinkunn, en 109 úr
kjötmatsþætti, en líkt og hjá
Bjartssonum er fítusöfnun stund-
um óþarflega mikil hjá lömbum
undan þessum hrúmm. Hnoðri
95-801 á tvo tugi sona sem liggja
á meðaltali í einkunn.
Ljóri 95-828 á 14 syni sem
sýna ágætar niðurstöður eða 107
að meðaltali. Mikilsvert er að
kostir Ljóra til skertrar fítusöfn-
unar nýtist sem best í fjárræktinni
á næstu ámm.
Norðurþingeysku hrútamir hafa
oft verið fýrirferðarmeiri í rækt-
unarstarfínu en nú um stundir.
Njóli 93-826 á 16 syni sem liggja
heldur undir meðaltali. Bambi
95-829, sem að vísu er af talsvert
öðm sauðahúsi, á rúman tug sona
sem ekki auka honum lof því að
meðaltal þeirra er aðeins 84.
Sunni 96-830 á einnig á annan
tug sona og þeir fá 105 að meðal-
tali en em að sækja styrk sinn í
ómsjármælingar eins og hann á
kyn til því að kjötmatshluti rann-
sóknar hjá þessum hrútum hefúr
100 sem meðaltal.
Freyshólahrútar, sem nokkrir
vom á stöðvunum fyrir nokkmm
árum, eiga yfírleitt fáa syni, sem
ekki em að sýna burðugar niður-
stöður. Austri 98-831 á 18 syni
sem að jafnaði em aðeins undir
meðaltali, en nokkrir synir hans
eru samt að skila ákaflega athygl-
isverðum niðurstöðum eins og
lesa má um síðar í þessum texta.
Hrútar úr Austur-Skaftafells-
sýslu hafa verið nokkuð í notkun
á stövunum síðustu árin og gætir
þar mest hrúta sem em afkom-
endur Garps 92-808. Synir hans
em að vísu ekki margir í rann-
sókn vegna þess að þar sem þeir
em flestir er þátttaka í þessu starfí
minni en skyldi en útkoma þeirra