Litli Bergþór - 01.12.1988, Side 29

Skemmtiferð.
ÚrBaldri, sept. 1941
Síðastliðið vor var ákveðið á
ungmennafélagsfundi að fara
skemmtiferð í sumar, í kringum Bjamar-
fell. Sunnudagurinn 13. júli varð fyrst
fyrir valinu, en þótt móðir náttúra væri að
mörgu leyti gjafmild í vor og sumar var
hún svo nísk á þurrka á rúmhelgum
dögum í byrjun sláttar, að ekki veitti af að
notaþærsunnudagaflæsursemgáfust. En
það er trú manna eða a.m.k. yngra fólksins
að helst sér þerrivon á sunnudögum í
rosatíð og þannig reyndist það einnig 13.
júlí 1941. Var því ákveðið að fresta
förinni til næsta sunnudags, en allt bar að
sama brunni. Þá tóku nokkrir bændur sig
saman um að gefa unga fólkinu kost á að
fara þessa för miðvikudaginn 23. júh'.
Þann dag var veður hið ákjósanlegasta,
Sveinn Sœmundsson
stigiðafbakiogsprettafhestunum. Tóku
menn svo að matast uns allir voru mettir
Úr einuferðalagi ungmennafélagsins. F.v. Gísli
Einarsson, Kormákur Ingvarsson, Gunnlaugur
Skúlason, Ragnar Jóhannesson og Hárlaugur
Ingvason fjcer.
hvorki þurrkur né regn svo teljandi væri.
Laust eftir hádegi voru 9 karlmenn og
10 stúlkur samankomin hjá Hrauntúni, en
þar áttu allir að hittast. Var nú lagt upp og
fyrst stansað vestan í Miðfelli. Meðan
stansað var, vildu sumir okkar karlman-
nanna vinna hylli hins fagra kyns með
ástarsöngvum. Enþátttakavarátakanlega
lítil og árangurinn eftir því. En “sjaldan
fellur tré við fyrsta högg” svo við Guðjón
héldum okkur við “Grallaralögin,” en allt
án árangurs.
Farið var inn með Miðfelli að vestan
og austur á Bjamarfellssvelli. Þar var
Því næst lagði sumt af fólkinu
fjall undir fót, og komst sá hópur
alla leið upp á Kistu, en þaðan er
hið fegursta útsýni yfir byggð og
öræfi.
Þegar skrifuð er saga þessarar
ferðar, er ekki hægt að komast hjá
því að minnast alveg sérstaklega
aldursforseta Ungmenna-
félagsins, GuðnaáKjaranstöðum.
Hann var einn í hópnum sem gekk
á Kistu og var svo frár á fæú að við
sem yngri vorum máttum hafa
hafa okkur öll við að fylgja honum
eftir.
Eins og svo oft áður var Guðni
hrókur alls fagnaðar hér í þessum
lida hóp. Sannaðist þar áþreifanlega að
æskan getur áttt sér ból undir
silfurhærum.
Þegar ungt fólk af báðum kynjum fer
í fjallgöngur, kemur stundum fyrir að
tilviljun eða eitthvað annað, lætur tvennt
og tvennt fara sínar eigin krókaleiðir. S vo
var einnig í þetta sinn. Þegar upp á Kistu
kom, lét Guðni okkur heyra vísu um eitt
slíkt tilfelli og vísan er á þess leið:
E
Ungra félags forseti,
fór á snið með Steingerði.
Truflaði frið í fjalllendi,
felldi niður stórgrýti.
Einnig varð til hjá Guðna eftirfar
andi staka um ferðalagið á Fellið:
Ferðum réði hinn ráðsnjalli,
ríkti gleði í förinni.
Bjart oss léðist blíðviðri,
og breitt varð séð af hátindi.
Eftir skamma viðdvöl uppi á fjallinu,
héldum við til baka og man ég ekki til að
markvert bæri til tíðinda á þeirri leið.
Voru nú hestamir teknir og haldið
sem leið liggur norður með Bjamarfelli og
upp á Sandfell og beygt til suðausturs.
Austan á háfellinu var áð skamma stund
og sungin nokkur lög. Söng nú hver með
sínu nefi.ættjarðarsöngva og önnur slík
ljóð, enda vomm við Guðjón uppgefnir á
“Grallara”söngnum, þrátt fyrir góða
aðstoð Stefáns.
Enn var stigið á bak og nú stefnt í
austur. Vora menn ekki á eitt sáttir hvaða
leið skyldi farin. Vildu sumir stefna ákríu
sem bar í Haukadal, en aðrir á hrafn sem
bar í Laugafjall. Endaði með því, að allir
stefndu á kxumma og tóku Hrafna-Flóka
sér til fyrirmyndar. Var komið niður af
fjallinu hjá Helludal og haldið til Geysis.
Þar var ákveðið að drekka kaffi.
Meðan við biðum eftir kaffinu, geng-
um við upp að Geysi og þógum hendur
okkar, en ekki veit ég h vort það er venja að
gestirnoti Geysi sem þvottaskál, en okkur
gafst það vel.
Að kaffidrykkju lokinni, var enn
haldið af stað. Skiftust nú leiðir, Guðni og
frú Loftson á Stóra-Fljóti fóru út með
Hlíðum, en hitt fór austur yfir Tungufljót
á hengibrúnni og síðan suður Eystritungu
uns leiðir skildust og hver fór til síns
heima.
Ferðin var öll hin ánægjulegasta, en
þó skyggði þar á gleðina að fleiri skyldu
ekki hafa getað verið þátttakendur. Slíkar
ferðir sem þessar lyfta fólkinu upp úr
deyfð og drunga hversdagslífsins og auka
félagshyggju og skapa meiri kynningu
meðal félagsmanna. En við skulum vona
að í næstu ferð verði meiri þátttaka og allir
þeir sem lifa það af að fara þá ferð, beri
jafn bjartar minningar og við berum um
þessa för, 23. júlí 1941.
Sveinn Sæmundsson.
Litli Bergþór
29