Litli Bergþór - 01.12.1988, Qupperneq 31

Næsta ferð var einnig dagsferð og
frekar stutt. Lagt var af stað um hádegi,
hver á sínum bfl og ekið í Þrastarskóg. Þar
stansað góða stund og þessi gróðurvin
Umf.í. skoðuð. Sjálfsagt hefur enginn
gert sér verðmæti þessa staðar í hugarlund
þegar Tryggvi Gunnarsson gaf þennan
reit fyrir um 70 árum. Nú er hann ómet-
anlegur til fjár. Friðunin hefur gert ungu
birki kleift að vaxa eðlilega og nú eru
þarna til hríslur sem ná nokkrum metxum
á hæð. Margar tegundir blómplantna
skrýða skógarbotninn, sumar sjaldgæfar.
Þama sést best hvemig íslensk náttúra
getur skartað við bestu aðstæður. Eink-
unnarorð Ungmennafélaganna eru sem
kunnugt:”Ræktun lýðs og lands.” f
Þrastarskógi er síðari liðurinn svo sannar-
lega í framkvæmd.
Áfram var haldið upp að Sogsvirkjun
og upp Grafning og á Þingvelli, en þar var
drukkið kaffi og litast um á sögufrægum
slóðum. Síðan ekið heim um
Gjábakkahraun og stansað við Laugar-
vatnshelli. Þessi ferð var nokkuð
fjölmenn og hentaði vel fyrir alla
fjölskylduna.
Næsta ferð var í Kórinn á
Bláfellshálsi og því dagsferð. Lagt var af
stað um hádegi á einkabflum og ekið inn
fyrir Illagil og bflum lagt þar. Stefnan
tekin yfir urð og grjót og eigi létt fyrr en í
Kómum. Þetta er mjög sérkennileg kvos
í Valagili, talinn gamall farvegur Hvítár.
Mikill meirihluti þeirra fjölmörgu sem
þátt tóku í þessari ferð höfðu aldrei komið
þarna áður enda ekki í alfaraleið. Þessi
staður kom flestum mjög á óvart. Strax
var myndaður kór í Kómum og fjárlögin
kyrjuð nokkra stund. Síðan hófst
eyðimerkurganga til baka nú upp í móti og
sóttist því seinna. Síðan ekið til byggða.
Góð dagsferð sem kom á óvart.
Ekki voru aflir í Umf. Bisk. ánægðir
þessar eins dagsferðir, sérstaklega fólk
milli tektar og tvítugs. Því var ákveðið að
næsta ferð yrði tveggja daga og var farið í
Veiðivötn. Rúta var nær full og gist var í
tjöldum. Ég tók ekki þátt í þessari ferð og
kann því ekki að greina frá henni.
Næsta ferð var eins dags ferð inn á
Kjöl. Þátttaka var dræm eða um 10
manns. Einn skólabfll var fenginn til
aksturs. Ekið var inn í Hvítanes,
Kerlingafjöll, Hveravelli og út í Þjófadali.
Þetta varbýsnaeftirminnileg ferð. Bíllinn
varð bremsulaus á Hveravöllum og það
sprakk á honum öðru sinni við Hvítárbrú
á heimleið. Þá var nýja brúin í smíðum og
aðstoðuðu brúarsmiðir okkur þá vel, en
hjá þeim fengum við dekk að láni. Allt
tafði þetta ferðina mikið en það er svo
skrítið að baslið man maður best.
Þegarhringvegurinnopnaði 1974var
ákveðið að fara í ferð í Skaftafell það árið.
Þátttaka var góð, rútan full. Ekið var upp
Gnúpverjahrepp og virkjanavegi í
Sigöldu, en þar beygt í Landmannalaugar.
Komið þangað á miðjum degi og áð góða
stund. Nú sneru þær fyrir mér allt öðru
vísi en í fyrri ferð en fegurðin var engu að
síður hin sama.
Síðan var haldið áfram austur
Kýlinga og Jökulgil að ánni Nyrðri-
Ófæru á Skaftártunguafrétti. Ætlunin var
að ganga þaðan að Ófærufossi.
Bílstjórinn, sem þóttist kunnugur á þess-
um stöðum, taldi mér trú um að það væri
mesta firra, það væri um 4 tíma ferð fram
og til baka. Við þessar fréttir minnkaði
áhugi ferðafélaganna það mikið að
ákveðið var að halda för áfram á Klaustur.
Síðar var mér sagt að það væri
kannski einn klukkutími sem færi í að
skoða Ófærufoss. Þetta var ekki það eina
í ferðinni sem þessi bílstjóri reyndi að
ráða og átti ég oft í mesta basli við hann.
Ég hafði farið áður mikinn hluta af
leiðinni og tók því að mér að vera
leiðsögumaður. í þessari ferð lærði ég að
það er vandasamt starf, ef ferð á að
heppnast. Á leiðinni að Klaustri
skoðuðum við Holtsgljúfur á Síðu en það
er víða um 100 metra djúpt, skorið
þverhnípt í móbergið. Tjaldað var í
Landbrotshólum gengt Kirkju-
bæjarklaustri og farið á ball í Kirkjuhvoli
um nóttina.
Daginn eftir varekið í Skaftafell, yfir
nýju brýmar. Bæjargilið í Skaftafelli
skoðað og sumir fóru upp að Svartafossi.
Þá gengið á jökulsporðinum á
Svínafellsjökli. Síðan snúið við og ekið
heim á leið en nú um Mýrdalssand.
Stoppað við Dyrhólaey og gengið á hana
og fuglar skoðaðir. Þaðan ekið beint heim.
Þessi ferð var í það lengsta sem tveggja
daga ferð, en skemmtileg fyrir því.
Síðasta ferðin sem ég tók þátt í var
farin vestur á Snæfellsnes. Ein og svo oft
áður var fengin rúta frá Ólafi Ketilssyni,
en hann hefur alltaf reynst félaginu vel og
verið ódýr við okkur. Yfir40félagartóku
þátt í þessari ferð og vom langflestir um
fermingu. Þetta var langyngsti hópurinn
sem ég var með í ferðum. Ég tók að mér
leiðsögn og fann fljótt að því yngri sem
ferðafélagamir eru því minni kröfur eru
gerðar til leiðsögumanns. Best þótti að
hafa háværa músik og enga landafræði
eða sögustagl. Ekið var sunnan megin á
nesinu og vestur fyrir Jökul en austur
norðan á því. Tjaldað var rétt vestan við
Grundarfjörð seint um kvöldið.
Daginn eftir var ekið í Stykkishólm
og staldrað þar við, síðan ekin
Skógarströndin í Dalasýslu. í
Bröttubrekku bilaði kúplingin í rúlunni,
þannig að erfitt var að skipta um gír.
Ástandið versnaði stöðugt og við
bjuggumst við að allt yrði strand þá og
þegar. Samt tókst að komast í
Akraborgina og ná heilu og höldnu til
Reykjavikur. Þar var skipt um rútu og allir
komust heim glaðir og ánægðir.
Ég fór margar fleiri ferðir á vegum
ungmennafélaganna sem ég rek ekki hér.
Ofarlega eru mér í huga ferðir á
Landsmót á Eiðum og Sauðárkróki en
efst er ferð á Landsmót dönsku
ungmennafélaganna á Jótlandi 1971.
Allar þessar ferðir veittu mér ómælda
gleði, þótt sumar væru mjög erfiðar.
Litli Bergþór
31