Litli Bergþór - 01.12.1988, Side 35

Breyttir tímar
Ingigerður Einarsdóttir
Þegar ég lít til baka til þeirra ára, er ég
starfaði með Ungmennafélaginu, kemur
oft upp í hugann sú aðstaða sem þá var til
að koma saman, hvort sem var verið að
æfa leikrit, fara á félagsfund, á
íþróttaæfingu eða hvað sem gera þurfti.
Þó að vegir væru komnir um sveitina að
nokkru leyti, voru bflar svo fáir, að oftast
varð að notast við postulahestana, a.m.k.
að vetrinum. Mér er minnisstætt eitt sinn
haustið 1939. Þá var ég um tíma að vinna
við Geysi, við íþróttaskólann. Mig minnir
í veikindaforföllum. Þetta var um
mánaðamótin nóv.-des. Áður var ég búin
að lofa að taka þátt í leiksýningu, sem vera
átti á jólaskemmtuninni á Vatnsleysu.
Eitthvað þurftum við að æfa fyrir
sýninguna og ég fór gangandi frá Geysi
fram að Vatnsleysu og svo uppeftir aftur
um kvöldið eftir æfingu. Þetta eru um 12
kflómetrar. Ekkimanégeftiraðmérþætti
þetta nokkurt tiltökumál. Ég var búin að
lofa þessu og við það varð að standa, þó að
gönguleiðin væri lengri frá Geysi en
Holtakotum. Mér er minnisstætt hve
veðrið var gott um kvöldið, þegar ég fór
uppeftir. Tunglskin varsvoekki varmjög
dimmt. Mér er líka minnisstæð góðsemi
hjónanna við Geysi. Þau höfðu engin orð
um það þó að ég eyddi þama miklum hluta
úr degi ífá annrfld því, sem hjá þeim var
svo oft. Þeirra hjóna, Sigrúnar og
Sigurðar, minnist ég ætið með þökk og
Ingigerður Einarsdóttir.
virðingu. Þau eru í mínum huga þær
mætustu manneskjur sem ég hef kynnst.
En þetta var nú útúrdúr.
Annað er það ferðalag sem ég vil rifja
upp. Það sýnir vel hve mikið var lagt á sig
til að takaþátt í starfi Ungmennafélagsins.
Það hefur líklega verið vorið 1940
eða 1941 að íþróttamót Skarphéðins var
haldið að Brautarholti á Skeiðum.
Eitthvað af Tungnafólki átti að taka þátt í
íþróttum og glímu, svo vorum við lflca
nokkur sem fórum bara til að skemmta
okkur.
Þá var ekki komin brúin hjá Iðu og
vegurinn frá Spóastöðum að
ferjustaðnum var slæmur. Fyrir sunnan
ána var enginn vegur fyrir bfla lengra en
upp að Reykjum á Skeiðum.
Við fórum af stað frá Holtakotum kl.
7 um morguninn í boddí-bílnum hans
Eiríks í Fellskoti. Við vorum, að mig
minnir 12 saman þegar allir voru komnir.
í boddíinu hristumst við eins og leið lá
niður að ferjustaðnum við Iðu. Loftur
flutti okkur yfir í bátnum. Svo fórum við
gangandi eða öllu heldur hlaupandi eftir
Hvítár- og Laxár-bökkum. Það var
greiðfært og þurrt, þó að það sé æði mikið
lengra en þar sem vegurinn liggur nú.
Vestan við Reyki kom fólksbfll á móti
okkur. Hann gat ekki tekið nema
helminginn af fólkinu og það urðu
auðvitað að vera þeir sem áttu að taka þátt
í íþróttunum, því að nú var komið vel fram
yfir hádegi og mótið að byrja. Við hin
urðum því að skokka áfram. Svo kom
bfllinn aftur og keyrði okkur síðasta
spölinn. Þá varnúþvíþráðatakmarki náð,
og ég held bara að við höfum skemmt
okkur vel á mótinu, fyrst við að horfa á
íþróttimar og síðan á ballinu á eftir. Þá var
byrjað að dansa þegar keppninni lauk og
dansað til 11 um kvöldið.
Þá var nú heimferðin eftir og hún varð
endurtekning á ferðinni um morguninn.
Mig minnir að við fengjum bfl með okkur
að Reykjum og þaðan var labbað.
Eitthvað fórum við hægara yfir en um
morguninn. Nú fór líka að rigna. Það
húðrigndi og það var orðinn heldur
slæptur hópur, sem kom að Iðuferju um
nóttina. Þrjár stúlkumar fóru ekki lengra
og fengu gistingu á Iðu. Við hin héldum
áfram. Á bakkanum hinum megin beið
Eiríkur eftir okkur með sínu alkunna
æðruleysi. Það var gott að setjast upp í
boddíið, þó að bekkimir væru ekki
bólstraðir.
Heim kom ég kl. 5 um nóttina og var
víst fljót að sofna. Ég veit að þessi upp-
rifjun, er ég hef sett hér á blað er ekkert
einsdæmi eða merkilegri en margt annað
frá þessum tíma, en mikil er sú breyting
borið saman við samgönguhraða
nútímans. ^
Það er gott til þess að vita, að þrátt
fyrir breytta tíma lifa ungmennafélögin
ennþá góðu lífi og leggja sitt af mörkum til
að mannbæta þegna þjóðfélagsins.
Svo óska ég Umf. Bisk. til hamingju
með 80 ára afmælið.
E
3
Litli Bergþór
35