Árbók VFÍ/TFÍ - 01.06.1999, Page 278
276 Árbók VFÍ/TFÍ1998/99
tækja og útgeislun þeirra yfir breitt tíðnisvið. Með þessum búnaði er unnt að prófa og gera
endurbætur á rafeindahönnun innanhúss áður en tæki eru send til prófana hjá erlendum
úttektaraðilum.
Marel notar örgjörva frá ýmsum framleiðendum í tækjum sínum, s.s. Motorola, AMD,
Fujitsu og Intel. Sem dæmi má nefna vogir, flokkara, myndgreiningartæki og ýmsar jaðar-
og samskiptaeiningar. Nýjar gerðir voga hafa verið þróaðar með I-2 ára millibili hjá Marel.
Þar eru nýir örgjörvar nýttir til að ná fram bættri virkni jafnframt fækkun íhluta og
tilsvarandi lækkun framleiðslukostnaðar. Ennfremur hefur verið þróuð ný stýritölva sem
nota má í flokkurum, vogum og margvíslegum stýringum - hvort heldur sem er í búnaði
Marel eða í almennum stýribúnaði. Þessi tölva, sem nefnd hefur verið M3000, byggir á
PowerPC-örgjörva frá Motorola og er búin ýmsum kostum, s.s. grafískum litaskjá, ethernet-
og RS-232-tengingum, auk margfalt meiri vinnslugetu en forveri hennar, M2000.
Ennfremur er M3000-stýritölvan hönnuð þannig að henni má stjórna yfir mótaldstengingu
eða Netið, sem gefur ýmsa kosti varðandi viðhald, uppfærslur hugbúnaðar og aðstoð við
notendur. M3000-tölvan notar CAN („controller area network") samskipti til að tengjast
jaðar- og stýrieiningum, sem einnig eru framleiddar af Marel. CAN-staðallinn var þróaður
sem netkerfí fyrir bifreiðar, þar sem krafa um öryggi er í fyrirrúmi, og m.a. er CAN notað
við stýringar ABS-hemlakerfa. CAN-einingarnar eru notaðar í kerfúm Marel til að stýra
straumi inn á lofíloka, mótora o.fl, og taka við merkjum frá rofum og skynjurum.
Af framangreindu er ljóst að hönnnun og framleiðsla rafeindabúnaðar er umfangsmikil
hjá Marel. Nýir örgjörvar og þróunartól fyrir þá eru prófuð og nýtt eftir þörfum. Marel hefur
nýlega kannað kosti á sérhönnun svonefndra ASIC-rása („application specific integrated
circuits“) og útlit er fyrir að slík framleiðsla verði hagkvæm innan skamms, ef vöxtur
fyrirtækisins heldur áfram sem horfir.
Tækjahugbúnaður
Þróun hugbúnaðar fyrir einstök tæki er að mörgu leyti ólík þróun hugbúnaðar fyrir vinnu-
stöðvar. Tækjahugbúnaður („embedded software") keyrir yfirleitt á þeim tölvum sem hann-
aðar hafa verið fyrir tiltekin tæki, s.s. vogir eða tölvusjónartæki. Minni er yfirleitt mun tak-
markaðra, stýrikerfi og forritunarumhverfi með öðrum hætti en menn eiga að venjast á stærri
tölvum, og verkefni forritanna ólíkt. Tækjaforrit sinna oft rauntímamælingum og -stýringum
og því þurfa hugbúnaðarhönnuðir og forritarar yfirleitt að þekkja vel til rafeindabúnaðar og
grunnvirkni tækisins.
Yfirleitt er reynt að hanna rafeindabúnað tækja Marel þannig að honum þurfi sjaldan að
breyta og hann dugi um árabil, en virkni tækjanna megi breyta oftar með hugbúnaði. Þannig
hafa mismunandi gerðir voga og flokkara verið þróaðar til að mæta mismunandi þörfum
notenda, hver með sínum hugbúnaði en með sama rafeindabúnaðinum. Hönnun tækjahug-
búnaðar hefst með því að þarfir og kröfur notenda eru skilgreindar. Reynt er að greina þessar
þarfir þannig aó fjöldi mismunandi tækjaforrita vaxi ekki of ört, heldur sé þörfunum beint í
meginflokka sem þróist í aðskildar en heilsteyptar tækjagerðir.
Þróun tækjahugbúnaðar fyrir M3000-tölvuna er dæmi um tiltölulega stórt verkefni sem
margir koma að, hver með sínum hætti. Tölvunni er ætlað að geta sinnt margvíslegum