Verktækni - 15.08.1991, Blaðsíða 4

Raforkusala til útlanda um sæstreng:
Ekki gefinn markaður
— segir Andrés Svanbjörnsson, yfirverk-
fræðingur markaðsskrifstofu iðnaðarráðu-
neytisins og Landsvirkjunar
Markaðsskrifstofa iðnaðarráðu-
neytisins og Landsvirkjunar, sem
gengur undir nafninu MIL í dag-
Iegu tali, var sett á stofn 10. maí
1988 í iðnaðarráðherratíð Friðriks
Sophussonar. Verkefni hennar
felast meðal annars í því að safna
upplýsingum um allt sem varðar
markaðsmöguleika orku, að gera
frumhagkvæmniathuganir á nýj-
um orkufrekum iðngreinum, að
aðstoða við samningagerð og að
standa að ráðstefnuhaldi, kynn-
ingarstarfi, útgáfu og fleira þess
háttar. Það hefur verið hlutverk
MIL að kanna möguleika á raf-
orkusölu til annarra landa um
sæstreng eins og mikið hefur verið
rætt um. VERKTÆKNI ræddi
þau mál við Andrés Svanbjörns-
son, yfirverkfræðing MIL.
„Hugmyndir um raforkusölu til
annarra landa um sæstreng hafa vakið
mikla athygli undanfarið og kannski
meiri en við höfum kært okkur um,“
segir Andrés. „Enn er eftir að ljúka
samningum við Atlantsáhhópinn og
fleiri aðilar hafa áhuga á að kanna
möguleika á frekari stóriðju hér á
landi. Þannig að athuga verður alla
möguleika áður en ákvörðun verður
tekin um beina raforkusölu um sæ-
streng. En raforkuþörfin er gífurleg og
það er ljóst að ef farið verður út í þetta
á annað borð þá erum við að tala um
þúsundir megawatta.“ Andrés telur
raunhæft að leggja sæstreng til Skot-
lands og hugsanlega áfram til Þýska-
lands. Hann hafnar hins vegar hug-
myndum, sem hafa komið fram, um
að leggja sæstreng vestur um haf til
Nýfundnalands með orkusölu í Kan-
ada og Bandaríkjunum í huga. Andrés
bendir á að í Kanada sé næg vatnsorka
fyrir hendi og vegalengdin milli Nýf-
undnalands og íslands sé nær þrefalt
lengri en leiðin milli Skotlands og ís-
lands.
4 VERKTÆKNl