Verktækni - 15.08.1991, Síða 35

Elliðaárstöðin tók til starfa 1921. (Mynd: Kristján Einarsson.)
HLUTUR INNLENDRA
ORKUGJAFA
Um aldamótin voru innflutt kol
langmikilvægasti orkugjafi landsins
og engin breyting varð á því fyrr en við
lok síðari heimsstyrjaldarinnar. Þess
má geta að í báðum heimsstyrjöldun-
um, þegar kol voru torfengin og verð á
þeim mjög hátt, var gripið til þess ráðs
að vinna surtarbrand (brúnkol) hér
innanlands. Árið 1937 var aðeins um
10% af orkuþörf þjóðarinnar fullnægt
með innlendum orkugjöfum, vatns-
afli, jarðvarma og mó. Frá stríðslokum
og fram yfir 1970 jókst innflutningur á
olíu gríðarlega á kostnað kolanna en
síðan hefur dregið verulega úr honum
aftur. Fyrir tveimur árum var svo konv
ið að hlutur innlendra orkugjafa var
orðinn 68% og skiptist það þannig að
raforkan var 37% og jarðvarminn
31%.
(Heimildir: 1. Bragi Gudmundsson.Gunnar
Karlsson: Uppruni nútímans. Rv. 1988. 2. Is-
land 2010. Auðlindir um aldamót. Nýting nátt-
úruauðlinda til sjós og lands næsta aldarfjórð-
unginn. Utgefandi: Framkvæmdanefnd um
framtíðarkönnun á vegum forsætisráðuneytis.
Rv. 1987. 3. Landsvirkjun 1965-1990. Rv.
1990.)
Ljósafossvirkjurt í Sogi var tekin í
gagnið 1937- (Mynd: Tíminn.)
VERKTÆKNl 35