Bændablaðið - 16.02.2012, Blaðsíða 14

Bændablaðið | fimmtudagur 16. febrúar 201214
Íris Reynisdóttir er garðyrkju-
stjóri Akraneskaupstaðar. Eftir
stúdentspróf frá Fjölbrautaskóla
Vesturlands á Akranesi nam hún
við Garðyrkjuskóla ríkisins að
Reykjum í Ölfusi og útskrifað-
ist þaðan af skrúðgarðyrkju-
braut árið 2004. Sá skóli er nú
hluti af Landbúnaðarháskóla
Íslands. Árið 2005 hóf Íris nám í
umhverfisskipulagi við LbhÍ – og
þegar því lauk var stefnan tekin á
mastersnám í landslagsarkitektúr
í Kaupmannhöfn.
Ekki númer í kerfinu!
„Tíminn á Hvanneyri var góður og
lærdómsríkur en oft mjög stremb-
inn. Álagið í þessu námi getur orðið
mikið og þá sérstaklega vegna mik-
illar verkefnavinnu. Hins vegar eru
helstu kostirnir við LbhÍ þeir hve
skólinn er vinalegur, eins og ég vil
orða það, þar er góður aðgangur að
kennurum og öðru góðu starfsfólki
og maður upplifir sig ekki sem eitt-
hvert númer í kerfinu. Svo var ég
í góðum bekk. Við vorum ólík og
höfðum ólíkan bakgrunn, en þessi
blanda virkaði vel og mér þykir voða
vænt um hópinn sem var með mér í
skólanum.“
Frá Leirulækjarseli á Mýrum
Íris segist alltaf hafa verið mikið nátt-
úrubarn. Hún sé alin upp í sveit, í
Leirulækjarseli á Mýrum og þar hafi
hún snemma lært að bera virðingu
fyrir náttúrunni. „Áhugi minn jókst
snemma á því að læra eitthvað meira
náttúrutengt og draumurinn var að
verða landslagsarkitekt. Svo fór
ég í Landbúnaðarháskóla Íslands á
Hvanneyri, í umhverfisskipulags-
námið og sé alls ekki eftir því,
enda kom það sér vel þegar ég fór
í mastersnám í landslagsarkitektúr í
Kaupmannhöfn.“
Námið hefur nýst Írisi mjög vel,
enda segir hún það þverfaglegt eins
og það sem hún vinni við í dag sem
garðyrkjustjóri á Akranesi. „Þetta
nám tekur á mörgu og það er styrk-
leiki þess. Sjóndeildarhringurinn
stækkar stöðugt. Ég byrjaði í gras-
rótinni og kleif jafnt og þétt hærra
í náminu, frá einu litlu blómi upp í
skipulag á bæjum og stærri svæðum,
enda skipta smáatriðin miklu máli
í hönnun, jafnt og heildarsýnin eða
heildarútkoman.“
Mastersnám í landslagsarkitektúr
Sem fyrr segir fór Íris í mastersnám
í Kaupmannahöfn. Hún flutti þangað
haustið 2008 ásamt Sindra Frey syni
sínum og kláraði mastersnám í lands-
lagsarkitektúr haustið 2010. Þá kom
hún aftur heim. „Í kjölfar þess ákvað
ég að fara í annað mastersnám við
Landbúnaðarháskóla Íslands í skipu-
lagsfræði og er nú búin með eitt ár af
því. Svo er draumurinn að fara í dokt-
orsnám en það verður varla strax. Ætli
ég staldri ekki aðeins við á Akranesi í
garðyrkjustjórastarfinu, sem er mjög
lærdómsríkt og skemmtilegt. Maður
lærir mikið af því að vinna sér inn
sem mesta reynslu.“
Meiri áhersla á lýðheilsu
Íris segir námið í Landbúnaðar-
háskóla Íslands alltaf hafa verið að
koma sér á óvart á einhvern hátt.
Hún hafi alltaf verið að læra eitt-
hvað nýtt sem reyndi á þolrifin.
Eftir á að hyggja segir hún að allt
hafi þetta haft sinn tilgang. „Það er
alveg sama hvaða nám við ræðum
um, alltaf má bæta það og mér finnst
að meiri áherslu ætti að leggja á
lýðheilsu við hönnun og skipulag. Í
náminu í Kaupmannahöfn var lögð
mikil áhersla á hve náttúran hefur
mikinn lækningamátt, hvort sem það
er hið villta víðerni, birkikjarr eða
skipulagður garður. Allt hefur þetta
mjög góð áhrif á heilsu fólks, bæði
líkamlega og andlega. Skipulag bæja
og borga hefur líka gífurleg áhrif á
atferli fólks og virkt umhverfi hvetur
fólk og veitir því vellíðan, t.d. til að
ganga í vinnuna og sleppa einkabíln-
um í daglegu lífi.“
Tilgangurinn með hönnun
Fyrir þá sem huga að umhverfis-
skipulagsnámi segir Íris mikilvægt
að muna hver tilgangurinn með
hönnun sé fyrir hvern og einn og
fyrir hvern sé verið að hanna.
„Þeir eru notendurnir og við erum
eins ólík og við erum mörg. Við
þurfum að bera virðingu fyrir okkar
einstöku náttúru og skoða alla þætti
vel. Við þurfum að vera opin fyrir
nýjum hugmyndum og auka þekk-
inguna með því að fylgjast vel með
því sem er að gerast í þjóðfélaginu og
úti í hinum stóra heimi.“
Kaupmannahöfn er dásamleg!
Atvinnumöguleikar eru margir
eftir nám eins og það sem Íris
hefur stundað. „Ég mæli með að
fólk haldi áfram námi eftir nám í
Landbúnaðarháskóla Íslands, hvort
sem það vill fara í landslagarki-
tektúr, skipulagsfræði eða eitthvað
annað. Flestir sem ég þekki hafa
haldið áfram námi eftir námið í LbhÍ
og síðan fengið vinnu hjá sveitarfé-
lögum sem garðyrkju- eða umhverf-
isstjórar, eins og í mínu tilfelli, eða
hjá ríkinu. Sumir vinna líka sjálf-
stætt eða eru hjá einkafyrirtækjum.
Svo þekki ég nokkra sem hafa bætt
við sig kennslufræði og farið að
kenna. Umhverfisskipulagsnámið
gefur góðan grunn að masters-
námi, bæði í landslagsarkitektúr og
skipulagsfræði, auk þess sem það
gefur möguleika á öðru námi. Vegna
minnar reynslu hvet ég fólk til að
fara utan til náms í framhaldinu, þó
ekki nema til að fá reynslu og stækka
sjóndeildarhringinn. Ég hafði mjög
gott af því að fara til Danmerkur
enda er Kaupmannahöfn dásamleg
borg,“ segir Íris Reynisdóttir.
Áskell Þórisson, útgáfu-
og kynningastjóri LbhÍ.
Íris Reynisdóttir, garðyrkjustjóri á Akranesi:
Umhverfisskipulagsnámið
gefur marga möguleika
Íris Reynisdóttir og sonur hennar, Sindri Freyr Daníelsson.
Hvanneyri.
Ný gjaldskrá fyrir sorphirðu,
sem verið hefur til umfjöllunar
í Eyjafjarðarsveit undanfarið, er
nú til umsagnar og kynningar hjá
ýmsum aðilum en umhverfisnefnd
sveitarfélagsins samþykkti bókun
á fundi sínum skömmu fyrir jól
þar sem fram kemur að farið hafi
verið yfir nýja tillögu að gjald-
skrá. Samkvæmt henni er gjald,
sem taka á fyrir búfjárleifar og
er nýjung í gjaldskránni, lægra
en áður kom fram.
Umhverfisnefnd samþykkti
gjaldskrána en fyrir liggur umsögn
frá Búnaðarsambandi Eyjafjarðar og
var sveitarstjóra falið að leita eftir
umsögnum frá heilbrigðisnefnd og
Sambandi íslenskra sveitarfélaga.
Gjald fyrir eyðingu dýraleifa er
lagt á heildarfjölda hverrar búfjár-
tegundar samkvæmt búfjáreftirlits-
skýrslu og er þannig að 300 krónur
eru lagðar á hvern nautgrip, 50
krónur á sauðfé, 80 krónur á hvert
hross og 200 krónur á hvern grís.
Mun lægra gjald en áður var
áætlað
Samkvæmt þeirri gjaldskrá sem fyrir
liggur verður gjald sem innheimta á
fyrir dýraleifar mun lægra en áður
hefur verið nefnt. Þannig verður
gjald fyrir þá sem eiga 101 nautgrip
eða fleiri ríflega 30 þúsund krónur á
ári, um 8000 krónur fyrir þá sem eiga
101 hross eða fleiri, 12,500 krónur
fyrir þá bændur sem eiga 251 kind
eða fleiri og 300 þúsund fyrir þá sem
eiga 1500 grísi eða fleiri.
Fram kemur í áliti Búgarðs, ráð-
gjafarþjónustu að fljótt á litið virð-
ist gjaldtöku stillt í hóf en að ekki
hafi gefist ráðrúm til að meta hvort
skipting búfjártegunda sé réttlát eða
eðlileg. Stjórnarmenn eru sammála
um nauðsyn þess að varanleg og
hagkvæmari lausn á förgun dýraleifa
verði fundin í framtíðinni.
Kynningarfundur um breytt fyrir-
komulag í sorphirðu var haldinn á
dögunum, en gjaldskráin var svo til
umfjöllunar á fundi sveitarstjórnar
síðdegis í gær.
Bændur greiði um helming
kostnaðar
Á fundi sveitarstjórnar Grýtu-
bakkahrepps á dögunum var
einnig ákveðið gjald fyrir förgun á
dýrahræjum en þau þurfa að fara í
brennslu austur á Húsavík. Ákveðið
var að leggja gjald á hverja búfjárteg-
und samkvæmt forðagæsluskýrslu.
Slíkt fyrirkomulag letur bændur við
því að farga dýrahræjum sjálfir. „Þar
sem við vitum ekki hversu mikið
magn fellur til rennum við svolítið
blint í sjóinn varðandi gjaldtökuna
en á næsta ári verður allt sem til
fellur skráð og þá verður hægt að
taka ákvarðanir út frá því,“ segir
Guðný Sverrisdóttir sveitarstjóri á
vefsíðu sveitarfélagsins. Reiknað er
með að bændur greiði um helming af
kostnaðinum við brennslu, flutning
og geymslu dýrahræja.
Eyjafjarðarsveit:
Lægra gjald
vegna dýraleifa