Fréttablaðið - 22.11.2012, Blaðsíða 26

22. nóvember 2012 FIMMTUDAGURSKOÐUN
HALLDÓR
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík Sími: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is og Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir, ritstjórnarfulltrúi, sigridur@frettabladid.is
MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is DÆGURMÁL: Kjartan Guðmundsson kjartan@frettabladid.is ÍÞRÓTTIR: Sigurður Elvar Þórólfsson seth@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is
FRÁ DEGI
TIL DAGS
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald
RITSTJÓRI: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.
is Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að
fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871
Póstdreifing | Suðurhraun 1 | 210 Garðabær | Sími 585 8300 | www.postdreifing.is
365 miðlar treysta okkur fyrir
öruggri dreifingu á Fréttablaðinu
Við flytjum þér góðar fréttir
UMFERÐARMÁL
Dagbjört H.
Kristinsdóttir
Slysavarnarfélaginu
Landsbjörg
Vilborg
Magnúsdóttir
Sjóvá
Í skammdeginu eru ljósin kveikt á bíl-
unum til þess að auðvelda sýnileika þeirra
í umferðinni. En hvað með aðra í umferð-
inni? Hvernig aukum við sýnileika vegfar-
enda? Þar koma endurskinsmerki til sög-
unnar en þau eru örugg, ódýr og auðveld
leið til að sjást betur í myrkri.
Þeir sem bera endurskinsmerki sjást
fyrr heldur en þeir sem ekki hafa endur-
skin. Ökumaður sér vegfaranda með end-
urskinsmerki úr 120-130 m fjarlægð en
ef viðkomandi er ekki með endurskin þá
sjást gangandi vegfarendur ekki fyrr en
úr 20-30 metra fjarlægð. Ökumaður sem
ekur á 60 km hraða þarf um það bil 37
metra til að stöðva bílinn ef undirlagið er
þurrt. Þess vegna er mikilvægt að vegfar-
endur sjáist sem allra fyrst í myrkrinu.
Staðsetning endurskinsmerkja er mjög
mikilvæg. Merkin þurfa að vera neðarlega
og fest þannig að bílljós lýsi á þau í sem
mestri fjarlægð frá öllum hliðum. Gott er
að hafa þau fremst á báðum ermum, hang-
andi úr hliðarvösum, framan og aftan á
úlpu, á skóm, neðarlega á buxnaskálmum
eða á bakpokum og skólatöskum. Mikil-
vægt er að merkin séu heil, órispuð og
hrein.
Umferð annarra en gangandi vegfar-
enda hefur aukist á síðustu árum. Hjól-
reiðamenn eru á ferðinni allt árið og hið
sama gildir um hlaupara og reiðmenn.
Þessir einstaklingar verða líka að huga
að eigin öryggi og eru endurskinsmerki
góð leið til þess. Endurskinsmerki er hægt
að fá úr hinum ýmsu efnum, stærðum og
gerðum þannig að allir ættu að geta fund-
ið eitthvað við sitt hæfi.
Þá er ekki síður mikilvægt að ökumenn
séu með endurskinsvesti í bílum sem gott
er að grípa í til dæmis ef þarf að skipta
um dekk þar sem lýsing er ekki mikil.
Áður en farið er í göngu með hundinn
eða í reiðtúr þá er gott að huga að því að
setja endurskin á dýrin. Til eru endur-
skinsmerkjaborðar sem smellt er utan um
hófa hesta og endurskinshálsólar fyrir
hunda og ketti.
Börnin okkar eru það mikilvægasta
sem við eigum og við viljum að þau sjáist
í umferðinni. Til að þau noti endurskins-
merki þurfum við fullorðna fólkið líka að
nota endurskinsmerki. Hugum að öryggi
okkar og barnanna, notum endurskin við
allar aðstæður og sjáumst í umferðinni.
Sjáumst!
➜ Staðsetning endurskinsmerkja
er mjög mikilvæg. Merkin þurfa að
vera neðarlega og fest þannig að
bílljós lýsi á þau í sem mestri fjar-
lægð frá öllum hliðum.
Fréttnæm grein
Forval Vinstri grænna fer fram
í Reykjavík um helgina. Fimm
þingmenn sækjast þar eftir fyrsta
sætunum í kjördæmunum tveimur.
Við slíkar aðstæður stíga miðlægar
stofnanir flokksins yfirleitt varlega
til jarðar, engum má hossa umfram
annan. Í því ljósi er
fréttamat ritstjóra
heimasíðu flokks-
ins, vg.is, nokkuð
sérkennilegt, en
í dag, þremur
dögum fyrir for-
val, birtist þar
frétt um að
Katrín hefði
skrifað grein
í Fréttablaðið
og greinin
var endursögð. Þetta er ekki daglegt
brauð á síðunni, því síðasta frétt
af svipuðum toga var unnin upp
úr ræðu Ögmundar Jónasson 17.
október. Nú er að sjá hvort greinar
hinna frambjóðendanna kalla líka á
fréttaskrif á heimasíðu flokksins.
Tryggur bandamaður
En, að Ögmundi. Kunnugir
segja að fátt hefði getað
hjálpað honum meira í bar-
áttu hans fyrir efsta sætinu
í Kraganum en skrif Björns
Bjarna sonar gegn
honum. Ögmund-
ur hélt ræðu á
mótmæla-
fundi gegn
árásum
Ísraelsmanna á Palestínu og Björn
hefur farið hamförum í gagnrýni
sinni á Ögmund.
Hvað er eðlilegt?
En, að Birni. Hann hefur sérkennilega
skilgreiningu á því hvað eðlilegt
getur talist ef marka má orð hans
um Ögmund. „Eðlilegt er að skoða
andstöðu Ögmundar innan-
ríkisráðherra við forvirkar
rannsóknarheimildir lögreglu
í ljósi þátttöku hans í mót-
mælaaðgerðum við bandaríska
sendiráðið.“ Þetta kallar á
skýringar. Það eru ekki allir svo
„eðlilegir“ að geta tengt þetta
tvennt saman, eins og Björn.
kolbeinn@frettabladid.is
R
íkisstjórnin fer fram með sérkennilegum og fullkomlega
ábyrgðarlausum hætti gagnvart lífeyrissjóðunum í
landinu. Það gerist með kröfum um að þeir geri þrennt;
taki þátt í að afskrifa lán, jafnvel þótt þeir telji sig geta
innheimt þau, falli frá lánsveðum sem sett hafa verið til
tryggingar lánum frá sjóðunum og taki þátt í að fjármagna stór-
verkefni á vegum stjórnvalda. Fréttablaðið sagði frá því í fyrradag
að ríkisstjórnin íhugaði að setja lög til að þvinga sjóðina til að gera
eins og henni finnst að þeir eigi að gera. Björn Valur Gíslason,
formaður fjárlaganefndar Alþingis, hafði í alveg grímulausum
hótunum við þá í frétt á forsíðu blaðsins.
Talsmenn ríkisstjórnarinnar hafa mikið kvartað undan því
að lífeyrissjóðirnir „geri ekki
sitt“ til að leysa úr skuldavanda
afmarkaðs hóps landsmanna
og „taka þátt í endurreisninni“
með því að lána í stórverkefni.
Eins og svo oft áður taka stjórn-
málamennirnir kolrangan pól í
hæðina og eru í raun að leggja til
að langtímahagsmunum mikils
meirihluta þjóðarinnar sé fórnað í þágu sérhagsmuna lítils hóps og
pólitískra markmiða til skamms tíma.
Stjórnarliðið talar um lífeyrissjóðina eins og þeir séu í hópi
vondu fjármagnseigendanna, sem sjálfsagt er að pína til hins
ýtrasta. Við skulum aðeins rifja upp hverjir eiga lífeyrissjóðina.
Það er fólkið í landinu, hver einasti launamaður.
Samkvæmt nýjustu tölum frá sjóðunum áttu 312.351 sjóðfélagar
lífeyrisréttindi hjá þeim í ársbyrjun. Af þeim eru 253.769 með gilt
heimilisfang á Íslandi, eða um 80% af skráðum íbúum landsins.
Þetta eru fjármagnseigendurnir í þessu tilviki.
Við treystum öll á lífeyrissjóðina að tryggja afkomu okkar og
fjölskyldu okkar þegar við verðum orðin gömul eða ef við veikj-
umst eða slösumst og getum ekki unnið fyrir okkur. Á stjórnendum
lífeyrissjóðanna hvílir sú skylda að ávaxta fé sjóðfélaganna til þess
að þeir geti staðið undir lífeyrisgreiðslum.
Sérstaklega er tekið fram í lögum um sjóðina að þeim sé ekki
heimilt að inna nein önnur framlög af hendi en lífeyri. Jafnframt er
féð í sjóðunum eign sjóðfélaganna og sem slíkt verndað af eignar-
réttarákvæðum stjórnarskrárinnar. Þeim er ekki heimilt að gefa
þessar eignir eftir og þeim er ekki heimilt að fjármagna opinberar
fjárfestingar sem skila lakari ávöxtun en fæst annars staðar.
Þessi laga- og stjórnarskrárákvæði eru sett af góðri ástæðu;
til að vernda fé fólks fyrir óskammfeilnum puttum skammsýnna
stjórnmálamanna. Þeir hafa líka aðrar leiðir til að fjármagna sín
pólitísku markmið. Ef stjórnmálamenn vilja hjálpa fólki sem hefur
fengið lánað veð í eign ættingja – og í þeim hópi eru vissulega
margir í erfiðleikum – er hreinlegra og heiðarlegra að hækka bara
skattana til að eiga fyrir aðstoð við þennan hóp.
Áðurnefndar hótanir stjórnarliðsins í garð lífeyrissjóðanna eru
ekki það eina. Það má líka nefna sérstaka skattlagningu á sjóðina
og tal einstakra ráðherra og þingmanna um að bezt væri að taka
hér upp gegnumstreymiskerfi lífeyris í stað sjóðsöfnunarkerfisins,
sem Íslendingar eru víða um heim öfundaðir af. Þetta allt saman-
lagt bendir sterklega til að í núverandi stjórnarmeirihluta séu fáir
sem botna nokkuð í því hvernig lífeyriskerfið virkar eða til hvers
það er; að tryggja langtímahagsmuni okkar allra.
Hótanir stjórnarliðsins í garð lífeyrissjóða:
253.769 vondir
fjármagnseigendur
Ólafur Þ.
Stephensen
olafur@frettabladid.is