Fréttatíminn - 25.11.2011, Qupperneq 14

L ífssaga Ingimars H. Ingimarssonar er ævintýri líkust – og á köflum eins og æsilegasta njósna- og spennusaga.
Í sögu Ingimars skiptast á skin og skúrir,
stórir sigrar og sárir ósigrar – jafnt í einka-
lífi og starfi. Sjálfa fæðingu hans bar að með
dramatískum hætti og átti það eftir að lita
samskipti hans og móður hans næstu ára-
tugi. Þegar móðir hans varð ólétt að honum
var hún í hjónabandi með öðrum manni en
föður hans og uppskar reiði og útskúfun
fyrir. „Þessir atburðir höfðu líka alla tíð djúp-
stæð áhrif á samband hennar við mig. Þetta
var sem skuggi yfir okkar sambandi og er
sárt að hugsa til þess að þetta þurfti að fara
svona.“ Hann lýsir því í bókinni hvernig móð-
ir hans bað hann fyrirgefningar þegar hún lá
banaleguna en þá var hann í þungri drykkju
og ekki tilbúinn til að takast á við þetta: „Í
millitíðinni hafði ég reynt að drekka þetta
burt, en það gekk auðvitað ekki, enda aðeins
flótti frá vandamálinu. En ég áttaði mig ekki
á því fyrr en ég hafði rekið mig illa á í félagi
við Bakkus.“
Umsvifamikill arkitekt enn í námi
Ingimar ólst upp í Reykjavík eftirstríðsár-
anna en var þegar í æsku haldinn mikilli at-
hafnaþrá. Sem barn að aldri framleiddi hann
og seldi drullusokka á reiðhjól, í mennta-
skóla stundaði hann gjaldeyrisviðskipti og
þegar hann hélt utan til Braunschweig í
Þýskalandi í arkitektanám fór lítið fyrir hefð-
bundinni skólagöngu, hann var farinn að lesa
utanskóla eftir nokkra mánuði og starfaði á
sama tíma við fagið, bæði undir handleiðslu
annarra og eins á eigin vegum. Hann kom sér
upp vinnuaðstöðu heima og leitaði svo uppi
auðar lóðir í borginni. „Ég gat teiknað húsin
sem áttu að rísa á þessum lóðum, hvort sem
það voru íbúðir, skrifstofur eða verslanir,
og vissi allt um fermetraverð, leiguverð og
annan kostnað. Ég þekkti orðið skipulags-
sviðið í borginni og gat gert alla kostnað-
arútreikninga. Fyrir vikið var ég fær um að
kynna allsherjaráætlanir sem gengu út á að
fjárfestar gátu á frekar stuttum tíma fengið til
baka allt sitt og gott betur.“ Síðan seldi hann
tryggingafélögum hugmyndirnar.
Drullusokkar og flugeldhús
Ingimar varð einn fyrsti arkitektinn í Evrópu
til að teikna í tölvu og byggði fljótt upp stóra
teiknistofu í Reykjavík. En þrátt fyrir að vera
umsvifamikill húsameistari þá var lífið eng-
inn dans á rósum eins og hann lýsir í bók-
inni; hjónabandið beið skipbrot, hann játaði
sig sigraðan fyrir Bakkusi – eftir harða glímu
– og átti í deilum við SAS eftir að hafa unnið
með þeim um víða veröld við hönnun og upp-
setningu flugeldhúsa.
Kvöldið sem Berlínarmúrinn hrundi hafði
Ingimar fengið nóg af deilum, ákvað að söðla
um og halda á vit ævintýranna í Austur-Evr-
ópu.
Bréfasprengjur og horfnir menn
Leið hans lá vítt og breitt um þessi nýfrjálsu
ríki þar sem veruleikinn var annar en hann
átti að venjast; menn hurfu af yfirborði jarðar,
fengu bréfasprengjur, voru handteknir fyrir
að að stela ríkiseignum, einkaþotur opnuð-
ust í mikilli hæð og svo mætti lengi telja. Á
einum stað segir Ingimar í bók þeirra Þor-
finns: „Þetta var ekki síðasti maðurinn í mínu
viðskiptaumhverfi sem týndi lífi. Hvert var
ég eiginlega kominn?“
Óvænt tækifæri
Dramatískustu viðburðirnir þar eystra áttu
sér hins vegar stað í Leníngrad, síðar St.
Pétursborg. Þangað kom Ingimar í leit að
tækifærum en fyrst á dagskrá var að setja
á stofn pizza-keðju eins og hann hafði gert í
Austur-Berlín. En þegar hungursneyð og al-
menn örbirgð ríkja í borg er tómt mál að tala
um að opna veitingastaði. Á hinn bóginn kom
í ljós að það var engin leið að hringja til út-
landa úr borginni nema hvað tvær línur voru
frá Hótel Astoria. Þarna sá Ingimar tækifæri
og tók að leggja drög að stofnun símafyritæk-
is. Til greina kom að sigla skemmtiferðaskipi
til Pétursborgar frá Bandaríkjunum þar sem
sett yrði upp fjarskiptamiðstöð en niðurstað-
an varð sú að kaupa tvo farsímagáma sem
höfðu skilað sínu hlutverki í Flóabardaga hin-
um fyrri en þeim hafði verið varpað niður í
eyðimörkina í Kúveit. Til þess að stofna síma-
félag þurfti leyfi frá fyrirtækjaskrá Péturs-
borgar. Ingimar var kominn í gott samband
við borgaryfirvöld, hafði meira að segja farið
með sjálfan borgarstjórann í sögulega ferð til
Englands sem hann lýsir í bókinni.
Örlagavaldur
Einn af aðstoðarmönnum Sobtsjaks borgar-
stjóra hafði alltaf virkað fremur kuldalegur
á Ingimar. „Hann brosti sjaldan og gaf ekki
færi á kæruleysislegu „small-talk“, sem
gjarnan er fyrsta skrefið í kynnum manna.
Þessi maður virtist því sannkallaður bjú-
rókrati og ef hann sagði eitthvað á þessum
fundum þá var það beint eftir bókinni og
flokkslínunni.“ Þegar Ingimar kom á fund
borgarstjóra til að leggja fram ýmis gögn til
staðfestingar á stofnun á fyrsta einkasíma-
fyrirtækinu í borginni – og öðru einkareknu
símafélagi Rússlands – var borgarstjórinn
ekki viðlátinn:
„Eftir langa mæðu er okkur boðið inn til
fundar, en þá er Sobtsjak ekki á staðnum
heldur aðeins þessi lokaði og kaldi aðstoðar-
maður hans. Hann situr þarna við endann á
T-borði, kynnir sig sem yfirmann firmaskrár
og segir að af þeim sökum hafi verið ákveðið
að hann tæki þennan fund. Firmaskráin átti
síðar eftir að verða mikill örlagavaldur í sam-
bandi við gosverksmiðjuna, en það er önnur
saga.
Ég fer að segja þessum undirmanni Sobts-
jaks frá því hvað við séum að gera í hinu
nýstofnaða símafyrirtæki og í ljós kemur að
hann er vel undirbúinn og veit allt um málið.
Það er sama hvað ég tala um, hann veit allt
um öll okkar verkefni. ... Fundurinn var fínn
og stóð í ein þrjú korter. En þessi aðstoðar-
borgarstjóri var mjög ákveðinn og endurtók
sömu setninguna aftur og aftur:
„Herra Ingimarsson: Þér verðið að gera
yður grein fyrir því að þetta er ekki leyfi til að
reka símafélag, þetta er bara leyfi til að stofna
fyrirtækið.“
Ég lét fyrst sem ég heyrði það ekki, enda
ætlaði ég ekkert endilega að reka fyrirtækið
til langframa. En hann lagði á þetta höfuð-
áherslu og á endanum sagði ég það ekkert
vandamál.
Svo kemur að því að við kveðjumst og þá
fyrst kynnir þessi nýi undirmaður Sobtsjaks
sig með nafni:
„Ég heiti Pútín, Vladimír Pútín.““
Einkaspæjarar, hlerunarbúnaður, hótanir
Eftir að Ingimar seldi símafyrirtækið Peter-
Star, sem enn er starfandi í Rússlandi og
hætti sem forstjóri þess, hitti hann í Reykja-
vík mann sem hann þekkti frá gamalli tíð,
Björgólf Guðmundsson. Björgólfur þá hafði
fengið það verkefni að selja átöppunarverk-
smiðju úr landi. Ingimar ákvað að skoða
málið og varð niðurstaðan sú að hann ákvað
að kaupa verksmiðjuna í samvinnu við bresk-
an viðskiptafélaga sinn og flytja í austurveg.
Ingimar var með rammasamning við borgar-
stjórn Pétursborgar um atvinnustarfsemi í
borginni. „Eitt af því sem þar var talið upp, í
enskri þýðingu, var „food packing“ og gos-
drykkjaframleiðsla féll svo sannarlega undir
það.“ Ekki gekk áfallalaust að koma verk-
smiðjunni í gang en reksturinn var farinn
að ganga vel þegar Ingimar frétti til Íslands,
þar sem hann var nýkominn úr uppskurði, að
íslenskir starfsmenn verksmiðjunnar hefðu
yfirtekið hana. Í hönd fóru dómsmál sem
Ingimar vann öll, við sögu komu einkaspæj-
arar, hlerunarbúnaður, hótanir – og firma-
skrá Pétursborgar.
Pútin, Vladimir Pútin
Sagan sem varð að segja, saga athafnamannins Ingimars H. Ingimarssonar, kemur
út fyrir jólin og er skrifuð af Þorfinni Ómarssyni. Ingimar er hvað frægastur fyrir
að hafa verið viðskiptafélagi Björgólfsfeðga í bjórævintýrinu í Rússlandi sem endaði
á þann veg að þeir hirtu bjórverksmiðjuna af Ingimar eftir því sem fram kemur í
bókinni. Hér að neðan er brot úr sögunni sem kemur út í dag, föstudag.
Ingimar og Þorfinnur hittust í fyrsta sinn á almannafæri á þriðjudag. Þorfinnur segir þá hafa hegðað sér
eins og þeir væru í leynilegu ástarsambandi við vinnslu bókarinnar – hist í skjóli nætur heima hjá Ingimari
enda um eldfimt efni að ræða. Ljósmynd/Hari
Strandgata 3 600 Akureyri I Sigtún 42 105 Reykjavík
Sími: 460 4700 I www.iv.is I iv@iv.is
Hafðu samband við
ráðgjafa okkar í síma
460 4700 eða kynntu
þér málið á www.iv.is
Fjárfestu í sjóði til efri áranna
Þú greiðir ekki fjármagnstekjuskatt fyrr en við sölu eigna í sjóði
50% afsláttur af söluþóknun sjóða fram til 16. desember
Hagkvæm og fagleg eignastýring
Hátt vægi ríkistryggðra eigna
14 sögubrot Helgin 25.-27. nóvember 2011