Heimilisritið - 01.08.1948, Blaðsíða 56

verið yður hjálplegur á einhvern
hátt“.
„Þér eruð glöggur maður,
Gardenér. Segið þér mér nú ær-
lega. Hvaða álit höfðuð þér á
frú Marshall?“
Gardener lyfti brúnum. Hann
leit í kringum sig. Svo sagði
liann, í hálfum hlóðum:
„Ja — Poirot. Eg hef heyrt
sitt af hvom um hana, sérstak-
lega hjá kvenþóðinni, þér vitið“.
Poirot kinkaði kolli. „En ef ég
á að segja yður álit mitt, hrein-
skilnislega, og það ætla ég að
gera, þá var hún óskaplegt fífl“.
„Talsvert athyglisvert“, sagði
Poirot.
VI.
„ÞÁ ER komið að mér“,
sagði Rosamund Darnley.
„Fyrirgefið ...“
Rosamund hló.
„Það lítur út fyrir að þér haf-
ið tekið yfirheyrsluna í yðar eigin
hendur. Eg hef fylgst með yður
í dag. Fyrst tókuð þér frú Red-
fern fyrir, svo varð ég vör við
yður á tali við Gardener. Nú er
komið að mér“.
Þau voru stödd á Sunny
Ledge. Poirot settist við hlið
Rosamunds.
„Þér eruð skynsöm kona. Mér
væri mikil ánægja að því, að
mega ræða þetta mál við yður“.
„Þér óskið eftir að heyra álit
mitt?“
„Mér er það talsvert áhuga-
mál“.
„Málið er ósköp blátt áfram.
Tilefnið er, fortíð hennar“.
„Fortíð?“
„Jæja, maður þarf kannske
ekki að fara svo langt aftur í
tímann. Arlena náði valdi á
karlmönnum, á mjög óheillavæn-
legan hátt. Eg býst við, að‘ hún
hafi fljótt orðið leið á þeim. Með'-
al elskenda hennar hefur ein-
hver verið, sem hefur tekið það
of nærri sér. Sennilega einhver
viðkvæmur, hégómlegur ung-
lingur. Hann hefur farið á eftir
henni hingað, og beðið tækifæris
til þess að ráða hana af dögum“.
„Þér haldið að það sé einhver,
sem hefur læðst yfir á eyna?“
„Já, ég held það“.
„En, myndi hún fara til móts
við slíkan mann? Nei, sennilega
hefði hún bara hlegið að því, og
hvergi farið“.
Rosamund sagði:
„Það er ekki víst að hún hafi
vitað', hver maðurinn var. Hann
hefði getað sent boð undir ann-
ars nafni“.
„Það er hugsanlegt. En þér at-
hugið ekki, að maður, sem hefur
morð í huga, myndi varla hætta
á að fara yfir á eyna í björtu“.
„Kann að vera. Eg held samt,
að hann hefði getað komizt það,
án þess að nokkur yrði hans
var“.
54
HEIMILISRITIÐ