Heimilisritið - 01.10.1948, Blaðsíða 51

Heimilisritið - 01.10.1948, Blaðsíða 51
að hringja til þín og óska þér til hamingju í tilefni dagsins". Dot litaðist um. Allt var fínt og fágað. Gólfin voru skínandi eins og spegill, blómin vel hirt o. s. frv. I eldhúsinu var allt í bezta lagi. „Hefurðu alltaf frú Tomkin til þess að vaska upp og gera hreint?“ spurði Dot. „Já, auðvitað. Dettur þér í hug að' ég fáist sjálf við það“, svaraði Amy. Það fór hrollur um Dot. þe<rar hún hugsaði um sitt, eigið eldhús. Þar var ekki búið að gera hrein mataríIáHn frá því í vær. Tim vildi að bau færu í kvikmvnda- hús klukkan siö. Og þegar þau komu heim fór Tim að lesa upp- hátt fvrir hana. úr bók, sem hann hafði fengið lánaða. Svo var vitanlega allt í óreiðu í bað- herberginu eftir Tim, og allir öskubakkar fullir. „Á hvern hátt ætlið bið að halda daginn hátíðlegan?“ spurði Amy. Hún sat og snyrti neglur sínar, sem enga nauðsyn bar til. Dot svaraði: „I dag ætla ég að sleppa öllum uppþvotti. Og á morgun ætla ég að fara í hár- greiðslustofu og láta gera mig reglulega fína“. Amy sagði: „Þeir Tim og Barry vinur hans verða ekki í vandræðum með að skemmta sér. Það er gott, að í dag er sunnudagur. Við getum borðað saman á eftir“. Amy varð ekki hissa út af smámunum. Dot þótti ekki eins skemmti- legt að borða með Amy og hún hafði vænzt. Hún hugsaði um, að Tim myndi ekki fá eins góð- an mat og hún. Þær borðuðu í veitingahúsi, og maturinn var ágætur. Þegar þær komu heim í íbúð Amvs settist Dot við' glugga og horfði út á götuna. Þar var fátt manna, vegna þess að þetta var sunnudagur. Amy var að lesa skemmtirit. Hún var ekki eins kát og fjörug og venjulega. Það var auðséð, að hún hugsaði mest um sjálfa sig. Dot vissi, að hún gæti fengið stöðu sína aftur í skrifstofu Ben- hams. Ekki var annað en hringja til hans í fyrramálið. Ef til vill fengi hún launahækkun. Amy myndi heldur ekki vera því mót- fallin, að' hún flytti aftur til hennar. íbúðin var ágæt, og ró- legt að búa þarna. Rólegt. Ef til vill full rólegt. Reglusemi er ágæt dyggð. En hún getur gengið of langt, hugs- aði Dot. Heimili þurfa ekki að vera eins fáguð og sjúkrahús. „Það var gaman að því, þeg- ar Tim var að sækja þig og fara nieð þig á skemmtanir", sagði Amy allt í einu upp úr þurru. HEIMILISRITIÐ 49
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.