Heimilisritið - 01.10.1948, Qupperneq 51

að hringja til þín og óska þér til
hamingju í tilefni dagsins".
Dot litaðist um. Allt var fínt
og fágað. Gólfin voru skínandi
eins og spegill, blómin vel hirt
o. s. frv. I eldhúsinu var allt í
bezta lagi.
„Hefurðu alltaf frú Tomkin til
þess að vaska upp og gera
hreint?“ spurði Dot.
„Já, auðvitað. Dettur þér í
hug að' ég fáist sjálf við það“,
svaraði Amy.
Það fór hrollur um Dot. þe<rar
hún hugsaði um sitt, eigið eldhús.
Þar var ekki búið að gera hrein
mataríIáHn frá því í vær. Tim
vildi að bau færu í kvikmvnda-
hús klukkan siö. Og þegar þau
komu heim fór Tim að lesa upp-
hátt fvrir hana. úr bók, sem
hann hafði fengið lánaða. Svo
var vitanlega allt í óreiðu í bað-
herberginu eftir Tim, og allir
öskubakkar fullir.
„Á hvern hátt ætlið bið að
halda daginn hátíðlegan?“ spurði
Amy. Hún sat og snyrti neglur
sínar, sem enga nauðsyn bar til.
Dot svaraði: „I dag ætla ég
að sleppa öllum uppþvotti. Og á
morgun ætla ég að fara í hár-
greiðslustofu og láta gera mig
reglulega fína“.
Amy sagði: „Þeir Tim og
Barry vinur hans verða ekki í
vandræðum með að skemmta
sér. Það er gott, að í dag er
sunnudagur. Við getum borðað
saman á eftir“.
Amy varð ekki hissa út af
smámunum.
Dot þótti ekki eins skemmti-
legt að borða með Amy og hún
hafði vænzt. Hún hugsaði um,
að Tim myndi ekki fá eins góð-
an mat og hún. Þær borðuðu í
veitingahúsi, og maturinn var
ágætur.
Þegar þær komu heim í íbúð
Amvs settist Dot við' glugga og
horfði út á götuna. Þar var fátt
manna, vegna þess að þetta var
sunnudagur. Amy var að lesa
skemmtirit. Hún var ekki eins
kát og fjörug og venjulega. Það
var auðséð, að hún hugsaði mest
um sjálfa sig.
Dot vissi, að hún gæti fengið
stöðu sína aftur í skrifstofu Ben-
hams. Ekki var annað en hringja
til hans í fyrramálið. Ef til vill
fengi hún launahækkun. Amy
myndi heldur ekki vera því mót-
fallin, að' hún flytti aftur til
hennar. íbúðin var ágæt, og ró-
legt að búa þarna.
Rólegt. Ef til vill full rólegt.
Reglusemi er ágæt dyggð. En
hún getur gengið of langt, hugs-
aði Dot. Heimili þurfa ekki að
vera eins fáguð og sjúkrahús.
„Það var gaman að því, þeg-
ar Tim var að sækja þig og fara
nieð þig á skemmtanir", sagði
Amy allt í einu upp úr þurru.
HEIMILISRITIÐ
49