Heimilisritið - 01.12.1949, Blaðsíða 23

Hér stóð hann hlaðinn biessun-
um jólanna — of seint!
Þá var dyrunum hrundið upp
eins og fyrir kraftaverk, og
þarna stóð Jóhanna, ung og ynd-
isleg. Aldrei hafði honum fund-
izt hún eins falleg.
„Fyrirgefðu ástin mín. Ég
gleymdi að' kveikja á útiljósinu.
Við vorum í eldhúsinu. ...“ Hún
þagnaði skyndilega, er hún kom
auga á tréð og pinklana, og hann
beið þess, að hún færi að hlæja
að honum. Það skipti engu máli
framar, ef hann aðeins hefði
hana og Pétur. En hún hló ekki.
Hún lagði handleggina um háls
honum og horfði í augu hans og
brosti. Því næst sagði hún: „Við
skulum fara með þetta allt inn
i eldhús".
Það var einkennilegur hijomur
í rödd hennar, en þegar hann
kom inn, skildi hann ástæðuna
fyrir því. Allt var skreytt með
þyrnivöndum, gæsin kraumaði í
ofninum, og Pétur sat á gólfinu
og starfi hugfanginn á geysistórt
jólatré.
„Ég gat ekki á mér setið",
sagði Jóhanna lágt. „Á síðustu
stundu gerði ég uppreisn, og svo
fórum við í bæinn og verzluðum.
Við erum rétt nýkomin heim“.
Það varð andartaks þögn. En
svo fóru þau bæði að' hlæja. Þau
föðmuðu hvort annað og hrist-
ust af hlátri, og Pétur reis upp
hissa og horfði á þau. Svo kom
hann til þeirra, greip um fáfetur
þeirra og hló líka háum gleði-
hlátri. en'dw

Hvers virði er konan þín?
Jón bóndi œtlaði að skilja við konuna sína eftir þrjátiu ára hjónaband
og hugðist kvænast tvítugri stúlku. Guðrún kvaðst ekkert hafa við það að
athuga, nema að hann yrði að borga það sem hún ætti hjá honum.
Svo vel hafði Jón ekki búizt við að sleppa og bað hana himinlifandi um
*ð hripa upp reikning yfir það sem hann skuldaði henni. Nswta dag fékk hann
•ftirfarandi bréf frá henni:
Kæri Jón!
Þegar við giftumst fyrir 30 árum, baðstu mig um að færa nákvæman
reikning yfir tekjur, eignir og útgjöld, og það hef ég gert. Samkvæmt reikn-
ingsfærslunni skuldar þú mér þetta:
SO ára laun sem bústýra, kr. 200.000.00.
sasyQL.mtrrp
34