Heimilisritið - 01.05.1955, Qupperneq 11

Vesalings pípulagningamaðurinn fékk alla barsmíðina.
En hvemig slapp sökudólgurinn sjálfur?
Claudette í klípu
Gamansaga ejtir
CHEVALIER D’AMOUR
ÞRJÁR STUTTAR hringingar
kváðu við frá dyrabjöllu Clau-
dette Rigolo. Claudette sat við
snyrtiborðið í svefnherbergi
sínu, hún flýtti sér að púðra sig
og þaut svo til dyra. Ungur mað-
ur gekk inn, tók hana í faðm
sér og kyssti hana ákaft.
„Bertrand,11 stundi hún. ..Loks-
ins.“
„Loksins, Claudette! Ég fékk
símskeytið frá þér fyrir klukku-
tíma. Filibert er farinn að heim-
an, segir þú, og ætlar að vera í
Lyon heila viku. Hér er ég kom-
inn.“
Hún leiddi hann inn. Hann
settist við hlið henar og horfði
í ljómandi augu hennar og and-
aði að sár ilminum af svörtu
lokkunum hennar. — Og varir
þeirra mættust aftur.
„En hvað það er indælt að fá
einu sinni að sjá þig almenni-
lega klæddan, Bertrand,“ sagði
Claudette hlæjandi. „Þegar þú
komst til mín í vikunni sem leið,
varstu dulbúinn sem sótari, og
þar áður varstu ryksugu-sölu-
maður og . .
„ . . . og á afmælisdaginn þinn
var ég maðurinn frá landssím-
anum, sem kom til að gera við
símann hjá þér. Og það var svei
mér heppilegt, því að annars
■hefði bölvað nautið hann Fili-
bert kannske lamið mig í rot. í
dag get ég verið ég sjálfur, elsk-
an mín. . . .“
„Heyrðu, veiztu hvað,“ sagði
Claudette tíu mínútum síðar,
þegar hún hallaði höfðinu upp
að öxl hans, „við erum búin að
fá nýjan nágranna. Og hver
heldurðu að það sé? Það er aðal-
revýuleikkonan í Antoníusar-
leikhúsinu, Mademoiselle Eliane
Seflory. Hún tók íbúðina hérna
við hliðina á okkur á leigu fyr-
ir hálfum mánuði. Og fíflið hann
Filibert er bálskotinn í henni —
hann glápir á eftir henni í stig-
anum, og hefur sjálfsagt farið í
leikhúsið til að horfa á hana
þar.“
„Þú ert þó ekki hrædd um, að
MAÍ, 1955
9