Heimilisritið - 01.10.1955, Síða 48

rópumenningar. Þegar fá kyn-
einkenni eru tekin til greina —
eins og til dæmis með því að
flokka eftir höfuðlagi og litar-
hætti, geta íbúar viðkomandi
meginlands virzt tiltölulega eins
gerðir, en þetta sýndar tilbreyt-
ingarleysi er að mestu leyti
blekking ef notað er nákvæmara
flokkunarkerfi. Því meir sem
fjölgað er mikilvægum kynein-
kennum til að byggja á flokkun;
t. d. gerð hársins, lögun nefsins,
vaxtarlagi o. s. frv. er bætt við
flokkunareinkennin, falla íbú-
arnir í æ smærri deildir og und-
irdeildir, nema gripið sé til ó-
hæfilega margbrotinnar kyn-
blendingaflokkunar.
Dvergmenn og negrar
í Evrópu eru eins og áður get-
ur þrjú aðalkyn — Norræna
kynið, Alpa- og Miðjarðarhafs-
kynið. Hið síðast nefnda byggir
norðurströnd innhafsins, alla
norðurströnd Afríku og eins
langt og Sahara nær inn í land-
ið. Það er í rauninni hluti af
kynstofni, sem með staðbundn-
um afbrigðum nær frá Stóra-
Bretlandi um vesturströnd Ev-
rópu meðfram -öllu Miðjarðar-
hafi, gegnum Sýrland, Arabíu,
Mesopotamíu og Persíu allt til
Indlands og jafnvel lengra.
Þessu kyni í heild, sem var
Bantu-stúlka frá Tanganyika
Bantu-mælandi fólk er í miklum
meirihluta í Afríku fyrir sunnan
Sahara. Talið er, að negrakynstofn
þeirra hafi fyrrum blandazt hörunds-
bjartari fólki frá Asíu.
mikilvægt til forna sem nú, hef-
ur verið gefið nafnið „brúna
kynið“, og má ekki blanda því
saman við brúna kynið, sem get-
ið var hér að framan að næði
yfir Austur-Asíu og út á eyjar
kyrrahafs. Semítar sem eru af
þessu kyni eru aðalstofn Araba.
Þessi stofn, blandaður stutthöfð-
uðu Alpakyni, varð upphaf Gyð-
inga.
Af Evrópumönnum í dag eru
Norðurlandabúar, nokkuð af
Bretum, íbúar Norður-Frakk-
Frakklands, og noðurhluta Mið-
46
HEIMILISRITIÐ