Heimilisritið - 01.11.1957, Síða 54

„1 guðanna bœnum
bjargið mér frá Riíssnnum," hvíslaði
Gardy og leit biðjandi augtim
á Þjáðverjann unga.
Varð njósnari
til að frelsa
unnusta si?in
„NJÓSNIR er verri glæpur en
morð! Morðingi drepur aðeins
einn, máske tvo, eða jafnvel 20
— en njósnari stofnar öryggi Keill-
ar þjóðar í hættu !“
Þannig þrumaði saksóknari fyr-
ir rétti í Vestur-Þýzkalandi fyrir
tveim árum . . . og í sæti ákærða
sat hin fagra Gardy Schmidth og
vissi nú loksins að braut hennar
í ást og óhófi var á enda.
í dag, þegar þúsundir flótta-
manna streyma gegnum járn-
tjaldið, og fæsta er hægt að yfir-
heyra rækilega — og hver sem
er getur verið hættulegur njósnari
— kemur mál Gardy Schmidt við
yfirvöldin sem ónotaleg aðvörun.
„ÉG VARÐ HRÆDD“
Því Gardy var líka járntjalds-
flóttamaður, þóttist vera að flýja
ógnarstjórn kommúnista í Austur-
Þýzkalandi. Hún beið ásamt öðr-
um eymdarleg í flóttamannabúð-
um, og þuldi sögu sína í eyru
samúðarfullra embættismanna.
Og það var góð saga. Sovétyfir-
menn hennar höfðu séð til þess.
Hún var glæsileg, dökkeyg með
52
HEIMILISRITIÐ