Fréttatíminn - 18.05.2012, Page 28

Það er allt í lagi. Pappelina vill láta ganga yfir
sig á skítugum skónum. Hún er nefnilega úr plasti.
Pappelina virkar því best þar sem mikið álag er
á gólfinu. Tilvalinn félagi í forstofuna eða eldhúsið.
Svo vill hún líka fara í þvottavél.
Plastmotturnar frá Pappelinu hafa farið sigurför
um heiminn og eru nú loksins fáanlegar á Íslandi.
Kíktu á úrvalið í verslun Kokku eða á kokka.is.
J
Ó
N
S
S
O
N
&
L
E
’M
A
C
K
S

•

jl
.i
s

•

S
ÍA
Á skítugum
skónum?
Beitir sér á meðan Ólafur er
forseti
Dorrit hefur í gegnum árin verið
þekkt fyrir að vinna ötullega með
íslenskum hönnuðum og litlum
sprotafyrirtækjum sem vinna með
afurðir landsins. En hvað ætlar hún
að gera nái Ólafur ekki kjöri?
„Ég veit það ekki. Ég hreinlega
veit það ekki. Ég tel þó að verði
hann áfram á forsetastóli gefi ég
starf mitt hjá fjölskyldufyrirtæki
mínu algjörlega upp á bátinn. Þetta
er svo miklu mikilvægara. Ég setti
starf mitt þar í biðstöðu og hafði
alltaf hugsað mér að sinna því
síðar, þegar Ólafur yfirgæfi Bessa-
staði. En þetta fer allt eftir því hver
verður hér á Bessastöðum. Í það
minnsta veit ég að það verður erfitt
fyrir mig að halda áfram á þessari
braut sem ég er á, (verði annar kos-
inn forseti) því fólk mun hugsan-
lega túlka það sem svo að ég gefi
nýjum forseta ekki grið.“
Dorrit Moussaieff er 62 ára göm-
ul. Hún er stórglæsileg og spurð
um útlitið stendur ekki á svari.
Það sé þetta frábæra, íslenska um-
hverfi. Hún brosir og segist alltaf
hafa hugað að mataræði sínu. „Ég
hef aldrei reykt, borða ekki mikið
hveiti og ekki mikinn sykur. Ég hef
alltaf hugsað um það sem ég set
ofan í mig. Þannig líður mér betur.
En ég borða sykur þegar ég er í
vondu skapi og get þá ekki rennt
buxunum upp næsta dag,“ segir
hún og hlær.
„Ég æfi á hverjum degi, eins
og Ólafur. Hann fer með hundinn
okkar Sám út í göngu á hverjum
degi. Ég fer í jóga, stunda Pilates
og teygi. Það er mikilvægt. Þetta
veit ég því fyrir nokkrum árum
fótbrotnaði ég illa á skíðum. Ég
kom hingað heim til Íslands og er
sannfærð um að ég hafi náð mér
svo vel vegna lífsgæðanna hérna
heima; góður matur, loft, vatn og
færir læknar.“ Fjölmörg bein Dor-
ritar brotnuðu í þessari örlagaríku
skíðaferð til Aspen í Bandaríkjun-
um í mars árið 2007 og metur hún
það sem svo að hún hafi náð um 90
prósent af fyrri styrk eftir slysið.
Sögð heimsk og rekin úr skóla
Ólíkt þjóðinni, sem rígheldur í
nokkur handrit og Íslendingasögur
til sönnunar þess að hún eigi sér
merka fortíð má lesa um Dorrit að
rekja megi ættir forfeðra hennar
til Úzbekistan. Hún er fædd í Jerú-
salem þegar tuttugasta öldin var
hálfnuð og fólk streymdi þangað í
kjölfar seinni heimstyrjaldarinnar.
Hún er dóttir skartgripasalans
og milljarðamæringsins Schlomo
Moussaieff og hinnar austurrísku
Alisu – sem bæði koma enn að fjöl-
skyldufyrirtækinu þótt á níræðis-
aldri séu og rekur móðir hennar
fjölskyldufyrirtækið burðuga
ásamt systur hennar.
Fjölskylda hennar er fjáð langt
aftur í ættir, þótt faðir hennar og
móðir hafi byggt sjálf upp auð sinn.
Langafi hennar var einnig kaup-
maður, bjó í Jerúsalem og var einn
stofnenda Bukharim hverfisins þar
árið 1891. Fyrstu þrettán árin bjó
hún í Ísrael en fluttist þá til Bret-
landseyja. Þótt fjölskyldan hafi
staðið vel lenti Dorrit snemma á
vegg. Henni var svo gott sem vikið
úr skóla vegna lesblindu.
„Hringt var í föður minn úr
skólanum þegar ég var sex ára.
Kennarinn sagði pabba að hann
ætti mjög heimska dóttur sem
truflaði kennsluna. Vinsamlegast
ekki senda hana aftur í skólann.
Pabbi sagði, ók. Ég var sátt, því ég
vildi ekkert endilega fara aftur í
skólann og var svo lánsöm að hann
kenndi mér sjálfur og svo fékk ég
einkakennslu heima. Við vorum
svo lánsöm að hafa efni á því.“
Hafði ekki áhrif á sjálfstraustið
Hún segir föður sinn hafa sýnt
sér mikinn skilning. „Algjörlega,
enda hafði hann sjálfur upplifað
það sem ég gekk í gegnum. En þetta
fólk skildi þetta ekki.“ Dorrit segir
viðmót kennarans ekki hafa haft
mikil áhrif á sig. „Það hefði hugsan-
lega getað haft meiri áhrif á mig,
en pabbi sagði: Veistu, Dorrit: Það
eru ekki allir kennarar klárir. Hafðu
ekki áhyggjur af þessu. Og eins
skrýtið og það hljómar þá hafði þetta
heldur ekki áhrif á sjálfstraust mitt.
Hugsanlega í stuttan tíma en þá ekki
orðin sem kennarinn hafði um mig
heldur frekar sú staðreynd að ég
var upp frá því lítið í kringum önnur
börn og gat ekki lesið og skrifað á
við þau. En ég var betri í sundi og
gat gert aðra hluti sem vógu upp á
móti því.“
Dorrit hefur ekki farið leynt með
lesblindu sína, sem faðir hennar
glímir einnig við og önnur systra
hennar. Nú nýlega var einnig sagt
frá því að hún hefði greinst með
ofvirkni- og athyglisbrest, ADHD.
„Það er ein helsta ástæða þess að
mér hefur ekki gengið eins vel að
læra íslensku og ég vildi. Ég var viss
um að ég yrði fljót að læra tungu-
málið. Ég áttaði mig ekki á því í
fyrstu hversu erfitt tungumálið
er, en ég átti í erfiðleikum með að
setjast niður og læra það. Ég bara
get það ekki. Ég les eina setningu
og hún hverfur úr minni mínu. Ég
hef reynt rítalín, ég hef reynt allt. En
það virðist ekki virka. Kostirnir eru
færri en gallarnir.“
Athyglisbrestur háði henni
Spurð hvers vegna hún sóttist eftir
því að fá greiningu og hvort rösk-
unin hafi komið henni á óvart svarar
hún neitandi. „Það var ekki það að
ég vildi fá staðfest að ég væri með
ADHD heldur fannst mér þessi
röskun há mér og ég vildi ná tökum
á henni. Ég hef alltaf vitað að ég
væri með ADHD og hef í gegnum
tíðina haft mikinn stuðning og
stuðningskerfi í rekstri mínum. En
hér hafði ég ekki þennan stuðning,“
segir hún.
„Fólk skildi ekki af hverju ég
spurði þrisvar sömu spurningarinn-
ar. Það sendi mér skilaboð sem ég
kannaðist ekkert við að hafa fengið.
Ég lagði eitthvað frá mér og mundi
ekkert tveimur mínútum seinna
hvar og áður en ég tók fleiri verkefni
að mér hér hjá forsetaembættinu
hafði ég hugsanlega tvíbókað mig.
Svo ég hugsaði sem svo að ég yrði
að sækja mér meiri þekkingu, svo
ég gæti starfað betur án stuðnings-
kerfisins.“
En hafði þetta áhrif á samband
ykkar Ólafs? „Já, auðvitað. Ég var
alltaf að týna hlutum. Það gat ekki
annað en reynt á taugarnar hjá
honum. En þar sem hann er svo
sveigjanlegur veit hann hvernig rétt
er að taka á þessum vanda. Rétt eins
og ég veit að þegar við komum heim
úr verkefnum kýs hann að setjast
við tölvuna til að ræða við menn í
Bandaríkjunum – vegna tímamis-
munarins – á meðan ég bíð eftir
knúsinu,“ segir hún og hlær.
En pirraði þetta hann? „Já, mjög
enda skipulagður maður. En hann
las sig til og skilur nú málið full-
komlega.“
Giftist átján ára og stofnaði
fyrirtæki
Dorrit segir þó þessa röskun ekkert
hafa með það að gera að hún hafi
ekki eignast börn. „Nei, hún hafði
áhrif á menntun mína. Ég hefði að
sjálfsögðu sótt mér háskólamenntun
hefði ég getað. Líf mitt hefði örugg-
lega orðið allt annað, því vegna
röskunarinnar fór ég að vinna frá
unga aldri. Ég hefði alveg viljað vera
betri í skrift. En réttritunarforrit
auðvelda mér skrift í dag. En það
er þó stundum þannig að forritið
þekkir ekki orðin mín.“
En hvers vegna ákvaðstu að eign-
ast engin börn? „Jú, ég giftist fyrri
manni mínum ung,“ svarar Dorrit.
„Ég var ákveðin í að stofna eigið
fyrirtæki. Þarna átján ára sagði ég
skilið við fyrirtæki fjölskyldunnar
og stofnaði mitt eigið, sem gekk vel.
Ég þurfti ekki að eignast börn svo
ung þótt móðir mín eignaðist mig
tvítug – ég gat beðið. Ég vissi að
ég gæti ekki sinnt barnauppeldi og
Dorrit ætlar ekki troða nýjum forseta um tær kjósi meirihluti þjóðarinnar að
afþakka frekari starfskrafta Ólafs Ragnars á forsetastóli.
11
Helgin 18.-20. maí 2012