Læknablaðið - 01.12.1948, Qupperneq 11

LMKNABLAÐIÐ
85
svo miklu algengari en endur-
teknar blóðgjafir, sem í raun
og veru valda miklu voldugri
og öruggari mótefnamyndun
lieldur en barngetnaður.
Endurteknar blóðgjafir.
Ef Rh-j-manni er livað eflir
annað gefið Rh-(- blóð inn í æð,
má búast við að liann fari fyrr
eða síðar að mynda mótefni á
móti blóðkornunum og mótefn-
in vaxa að sama skapi hraðar
i hlöði lians sem meira berst af
RIi+ blóðkornum inn í blóð-
rás hans.
Mikill munur er þó á mót-
efnamyndun einstaklinga gegn
þessum antigenum. Um 50%
allra manna mynda einhver
mótefni sem Iiægt er að finna í
serum þeirra, eftir eina trans-
fusion, en liins vegar eru til
einstöku menn sem ekki Iiafa
fundizt mynda nein mótefni
jafnvel eftir margar dælingar.
Ekki þarf blóðmagnið sem
dælt er, að vera mikið til að
mótefnamvndunin komist í
gang. Diamond hefir fengið
fulla mótefnamyndun fram
með því að dæla %o cc. inn í
mann. Ilætt er við að mótefna-
myndunin verði rnest bjá þeim
sem fá endurteknar blóðgjafir
á löngu tímabili. Hins vegar
liefir komið fyrir að mótefna-
niyndun hefir orðið svo mikil
innan viku frá fyrstu blóðgjöf,
að sjúkl. hefir fengið alvar-
lega hæmolysis eftir endur-
tekna blóðgjöf.
Ef mótefnamyndunin befii
eklci komizt á bátt stig þegar
transfusion cr endurtekin með
Rh+ blóði fær sjúkl. aðeins
væg einkenni. í fyrstu virðist
honum ekkert verða um og'
hann bressist eftir blóðgjöfina.
En eftir nokkra daga fer liæmo-
globinið að lækka aftur og þeg-
ar vikan er liðin er sjúkl.
venjulega j afn-anæmiskur eins
og hann var áður en blóðinu
var dælt í hann. Öll gjafablóð-
kornin eru þá liorfin úr blóð-
inu, eins og sýna má fram á
mcð sérstökum rannsóknarað-
'ferðum.
Þessi útkoma á blóðgjöfinni
gerir ofl svo tílið vart við sig að
bætt er við að mönnum sjáist
yfir bana nema sérstaklega sé
athugað um hæmoglobin og
blóðkorn sjúklingsins og menn
hafi séð og fylgzt með nokkrum
slíkum tilfellum.
Næsla stigið, þegar dæll er í
sjúkl. sem liefir meiri mótefni
í blóði sinu, lýsir sér með dálíl-
illi hitahækkun, ef til vill að
undangenginni einhverri meiri
eða minni aðkenningu að
köldu. Daginn eftir blóðgjöfina
er sjúkl. með vott af gulu, en
hún hverfur og að öðru leyti
sér ekki á sjúkl., neina livað
hann hefir ekki hresst neitt af
lilóðgjöfinni. Hæmoglobinið
evkst ekki og getur jafnvel
lækkað.