Læknablaðið - 01.12.1948, Qupperneq 14
88
L Æ K N A B L A Ð I Ð
og var þetta gerl til að reyna
að lækna excem á barninu. Öll
líkindi eru til að þessar dæl-
ingar liafi gert litlu stúlkuna
viðkvæma fyrir Rli-f blóðkorn-
um, svo að hún hafi farið að
mynda mótefni á móti þeim,
með þeim afleiðingum að bvert
einasta Rb-f barn sem hún
cignaðisl lilaut að sýkjasl af
hæmolysis.
Sjúkdómseinkenni
fóstursins.
Gera verður ráð fvrir því, að
svo framarlega sem Rh-mótefni
finnst i blóði móðurinnar, bafi
það skaðleg áhrif á fóstur sem
er Rli-f. Rlóðkorn fóstursins
taka til að eyðileggjast óeðli-
lega bratl og það vegna þess að
mótefnið í seruin móðurinnar
kemst inn i blóðrás fóstursins
og leggst þar eins og hjúpur
utan um blóðkornin. Hægt er
að sýna fram á þessi mótefni i
blóði nýfædds barns, með þvi
sem kallað er „anti-human-
g!obulin-test“ eða Coombs
próf, og þau finnast í blóði
barnsins, ef það lifir, a. m. k.
i heila viku og' venjulega í þrjár
til fjórar vikur. Sennilega geng-
ur eyðilegging blóðkorna.m i
örast þegar barnið er nýfætt,
en dvínar svo smám saman.
Þó geta blóðkornin baldið á-
fram að eyðileggjast í allt að
fi vikur eftir fæðinguua. Kn
smám saman ganga mótefnin
úr blóði móðurinnar, sem bor-
izt liafa í gegn um fjdgjuna, til
þurrðar og þá þarfnast barnið
ekki lengur neinnar meðíerðör
vegna hæmolysis.
Þótt liæmolysis sé ekki i slór-
um stíl í blóðrás barnsins, liætt-
ir því samt við að verða anæ-
miskt, fá gulu og erythrot Lut-
osis. En á líffærum þess sjást
þó ekki áberandi breytingai-.
Ef um meiri báttar hæmolysis
er að ræða koma frain skei ’ id
ir í lifur, beila og öðrum líffa r-
um, en Iíklega eiga all.u þ:er
breytingar rót sina að rekja :il
skennndanna á rauðu blóð-
kornunum frekar en að vefirn-
ir verði sjálfir beinlínis fyiir
skemmdum.
Þegar móðirin myndar mikil
mótefni er algengt að fóstrið
deyi in utero, venjulega um 34.
viku meðgöngutimans. Þó get-
ur komið lyrir að fóstrið deyi
jiegar konan er liálfgengin með
og á hinn bóginn getur það
hjarað af og fæðst lifandi. Slík
fóstur eru venjulega liydropisk
af bjúg og placenta óvenjulega
slór og þvi liættir þeim til að
fæðast fyrir tímann. Slik börn
lifa ekki nema í fáeina
klukkutíma, ef þau fæðast ekki
andvana.
Hins vegar böfum við börn,
sem fæðast lifandi, og þá ann-
aðhvort með gulu, eða þau fá
bana á 1. sólarhring.. Þó kemur
fyrir að gulan gerir ekki vart
við sig fvrr en eftir 2—3 daga.
Miltið er þá allajafna finnan-