Læknablaðið - 01.12.1948, Síða 19

L Æ K N ABLADli)
93
komast yfir sjúkdóminn. Ar;cg-
ari tilfellin eru venjulega þau
sem fyrst ber á í fjölskyldunni.
Ef barnið er ekki anæmiskt og
ekkert gult, en gefur aðcins
vægt positivt Coombs próf, er
ekki ástæða lil að gefa því
transfusion, en sjálfsagt að
fjdgjast vel með því.
Öllum öðrum veikum börn-
um þarf að gefa transfusion af
RIiæ blóði, eða öllu heldur, að
skipta um blóð í þeim. Þess I>er
að minnast að lijá þessum
börnuin fer fram ör evðilegg-
ing á r. blk., en að þau Rli-h
blóðkorn sem þau fá gcla ekki
ej'ðilagst af mótefnunum í ser-
um. Barnið þarf því ckki að
mynda nálæg': því eins mikið
a'f rauðum blóðkorijum, og gul-
an rénar fljóil eflir að skipt
liefir verið um blóð í því.
Blóðinu er dælt með 20 cc.
þrí gangsdælu inn í vena umbi-
licalis í gegn um plastiskt kat-
eter sem smeygt er upp í ven-
una, helst svo langl (ea. 10 cm.)
að það fari alla leið inn í v.
cava, þótt það þurfi ekki endi-
lega að fara svo langt. Dælan
er fyllt af blóði barnsins og
donorblóðinu síðan dælt inn.
Þannig er lialdið áfram unz
400—500 cc af blóði hefir verið
skipt og tekur aðgerðin venju-
lega um eða yfir 1 klt. Blóðið,
sem gefið er, þarf að vera 37°
heitt. Talið er að i nýfæddu
harni séu 250 cc af blóði, og
það hefir verið reiknað út, að
með því að gefa því 500 cc af
blóði á þcnnan liált sé 90% af
blóði þess crðið RIih-, en þá
er það líka úr allri liættu. Auð-
vitað þarf að laka tillit lil ann-
ara blóðflokka líka, eins og við
hverja aðra transfusion, til að
forðast hæmolysis af þeim á-
stæðum.
Ef menn bafa ekki aðstæður
til að skipta um blóð í barninu
má gefa því transfusion i gegn
um v. umbilicalis. Þá er nafla-
strengurinn skcrinn sundur og
bolnál stungið inn í venuna.
Rétt er að gela þcss, að i
þeim tilfellum þar sem ástæða
er til að Iialda að barn fæðist
með hæmolysis, ætti að setja
klemmu á naflastrenginn slrax
og barnið er fætt, því að það
sparar því að fá meira af Rli-þ
blóði og mótefnum móðurinn-
ar.
Ekki er liægt að dæla inn í v.
umbilicalis nema á nýfæddum
börnmn. Þegar barnið hefir lif-
að í sólarhring eða lengur verð-
ur að gefa transfusionina ann-
ars staðar og er þá dælt annað-
hvort inn i v. saphena, rétt
framan við malleolus, eða inn
í venu á böfði, venjulega v.
temporalis. Til að dæla í v.
saphena þarf sérstök smágerð
áhöld, beittan hníf og örlitlar
sáratengur og verður að skera
inn í venuna i staðdeyfingu. En
inn í liöfuðvenu má stinga fínni
nál í gegnum skinnið og' þarf
sérstakan aðstoðarmann, sem